ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 165

บทที่ 165 ใช้วิธีไม่เหมาะสม

วัดถัดไป ไข้เจียงสื้อสื้อลดลงแล้ว จิ้นเฟิงเฉินสบายใจขึ้น พาเธอออกจากโรงพยาบาลและกลับโรงแรม

จิ้นเฟิงเฉินนอนอยู่บนโซฟาจองโรงพยาบาลทั้งคืน คิดถึงตรงนี้ เจียงสื้อสื้อรู้สึกละอายใจอย่างช่วยไม่ได้ ตัวเองยังดีๆ อยู่เลยทำไมถึงป่วยได้นะ

หลังจากถึงโรงแรม ทั้งคู่เพิ่งเดินออกจากลิฟต์ ซูชิงหยิงที่ได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวก็เดินออกมา ถึงแม้เมื่อคืนไม่ได้นอนหลับดี แต่ว่าตอนนี้ท่าทางของเธอยังคงสง่าผ่าเผย ยิ้มและถามขึ้นว่า “คุณเจียงคุณโอเคนะคะ? เมื่อวานจู่ๆ ก็เป็นลมล้มลงที่งานเลี้ยง ทำให้พวกเราตกใจแทบแย่”

“ไม่เป็นอะไรมากแล้วค่ะ ขอบคุณความเป็นห่วงนะคะคุณซู” เจียงสื้อสื้อตอบกลับ

“ไม่เป็นไรก็ดีแล้วค่ะ”

ซูชิงพยักหน้ารับ หันไปมองจิ้นเฟิงเฉินและพูดเรื่องงาน

“ใช่สิ เฟิงเฉิน เมื่อวานโครงการที่ทำร่วมกับคุณหลี่คุณต้องไปพูดคุยเองค่ะ” หลังจากพูดจบ ซูชิงหยิงมองสีหน้าจิ้นเฟิงเฉินอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นว่า “เมื่อคืนคุณพักผ่อนไม่เต็มอิ่มใช่ไหมคะ! ไปพักผ่อนก่อนไหมคะค่อยไปจัดการ?”

เมื่อคิดถึงเมื่อคืนที่จิ้นเฟิงเฉินอยู่เป็นเพื่อนเจียงสื้อสื้อทั้งคืน ในใจซูชิงหยิงริษยาอย่างบ้าคลั่ง เจียงสื้อสื้อผู้หญิงคนนี้เอาอะไรมาทำให้จิ้นเฟิงเฉินดีกับเธอขนาดนี้กันนะ

“ไม่ต้อง” จิ้นเฟิงเฉินส่ายหน้า หลังจากพูดจบเขาก็มองเจียงสื้อสื้อ

เห็นแบบนี้ เจียงสื้อสื้อก็รีบพูดขึ้นว่า “คุณไปทำงานก่อนเถอะ!”

“ครับ คุณพักผ่อนเยอะๆ มีอะไรก็โทรหาผมนะ”

หลังจากพูดจบ จิ้นเฟิงเฉินและซูชิงหยิงก็จากไปพร้อมกัน

เจียงสื้อสื้อยืนงงๆ อยู่ที่เดิม มองแผ่นหลังของทั้งคู่และไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ ตอนนี้ ห้องที่เธอพักก็ถูกเปิดออก และเป็น สวีหน้าที่เดินออกมา

ใบหน้าของ สวีหน้าอยากรู้ และถามเรื่องสุขภาพของเจียงสื้อสื้อ

“พี่สื้อสื้อ เป็นยังไงบ้างคะ? ไข้ลดลงแล้วใช่ไหม? ยังรู้สึกไม่สบายตรงไหนไหมคะ? พี่รู้ไหม เมื่อคืนจู่ๆ พี่ก็เป็นลมล้มลงไป ทำให้ฉันตกใจแทบแย่”

“สบายใจเถอะ! ไม่ได้เป็นอะไรแล้ว”

“ถ้ารู้เร็วกว่านี้เมื่อคืนให้พี่นอนพักอยู่ที่โรงแรมก็ดี โชคดีที่พี่ไม่ได้เป็นอะไรมาก! ไม่งั้นพี่คงไม่รู้ว่าจะบอกผู้จัดการซูยังไง”

เจียงสื้อสื้อยิ้ม “นอนพักอยู่โรงแรมจะทำโครงการนี้ได้ยังไงล่ะ! ใช่สิ ไปเถอะ จะถึงเวลาแล้ว ไปเซ็นสัญญาที่ SR กรุ๊ปได้แล้ว”

“ใช่สิ ไปเถอะค่ะไปเถอะ! ห้ามสายโดยเด็ดขาด ไม่ง่ายเลยที่จะทำโครงการนี้!”

“ใช่” เจียงสื้อสื้อพยักหน้ารับ หลังจากเก็บของก็ออกจากโรงพร้อม สวีหน้าตรงไปที่ SR กรุ๊ป

……

ระหว่างทาง สวีหน้าพูดความสัมพันธ์ของจิ้นเฟิงเฉินและเธอไม่หยุด

“บอกไปแล้วไงว่าพวกเราไม่สนิทกัน” เจียงสื้อสื้อพูดอธิบาย เธอไม่อยากให้เพื่อนร่วมงานรู้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอและจิ้นเฟิงเฉินจริงๆ ถึงยังไงความสัมพันธ์ระหว่างทั้งคู่ก็เหมือนไม่มีความสัมพันธ์อะไรอยู่แล้ว

“งั้นถ้าไม่สนิทล่ะก็ทำไมประธานจิ้นถึงส่งพี่ไปโรงพยาบาล?”

“คิดว่าเพราะเมื่อก่อนเคยทำงานด้วย จิ้นเฟิงเฉินใจดีเลยส่งฉันไปโรงพยาบาล”