ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 191

บทที่191 คุณเจียงคอแข็งจริงๆ

มาถึงห้องอาหารแล้วถึงพบว่า จิ้นเฟิงเฉินก็อยู่ที่นี่ด้วย และข้างกายเขาก็ยังมีซูชิงหยิงตามติดมาด้วย

“พี่สื้อสื้อ นั่นประธานจิ้นนี่นา!” สวีหน้ากระซิบเสียงเบาอยู่ที่ข้างหูพี่สื้อสื้อ

นัยน์ตาของเจียงสื้อสื้อมีประกายขึ้นมา ไม่คิดว่าโลกจะแคบขนาดนี้ มาสังสรรค์ยังมาพบเข้ากับทั้งสองได้ ภาพตอนเที่ยงคืนยังสะท้อนไปมาอยู่ในหัวเธอ แววตาของเจียงสื้อสื้อมีความสับสนขึ้นมา

เธอพยายามบังคับให้ตนเองนิ่งสงบขึ้น แกล้งทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก่อนที่จะตัดสินใจเดินเข้าไป

ซูชิงหยิงก็คิดไม่ถึงเหมือนกันว่าจะมาเจอกับเจียงสื้อสื้อที่งานสังสรรค์ นัยน์ตาของเธอมีแววประกายเข้มขึ้น เป็นเพราะการปรากฏตัวของผู้หญิงคนนี้ ทำให้ จิ้นเฟิงเฉินทอดทิ้งเธอไป

ในพริบตาเดียว ซูชิงหยิงก็อดที่จะกังวลขึ้นมาไม่ได้ แต่พอมาคิดดูแล้ว ตอนนี้เจียงสื้อสื้อกับจิ้นเฟิงเฉินกำลังมีเรื่องบาดหมางกันอยู่ ต่อให้เจอหน้ากันก็คงไม่ช่วยอะไร

“คุณเจียง บังเอิญจังเลย! นานๆทีฉันจะออกมางานสังสรรค์กับเฟิงเฉิน ไม่คิดว่าจะได้มาเจอกัน” ซูชิงหยิงเดินยิ้มขึ้นมาเอ่ยปากทักทาย

เจียงสื้อสื้อก็ยิ้มรับก่อนจะพยักหน้ากลับไป สายตาของเธอเผลอมองไปยังทิศทางที่จิ้นเฟิงเฉินยืนอยู่อย่างไม่รู้ตัว เขาก้มหน้าไม่ได้มองเธอ ดวงตานั้นเต็มไปด้วยความมืดมน

สวีหน้ายืนอยู่ข้างๆ แต่กลับรู้สึกว่าบรรยากาศรอบตัวแปลกไป ไม่ใช่ว่าประธานจิ้นชอบพี่สื้อสื้ออยู่หรอกหรือ? ทำไมแม้แต่คำทักทายก็ไม่มี? หรือว่าทั้งสองแตกหักกันจริงๆแล้ว......

เจียงสื้อสื้อไม่กล้ามองไปทางจิ้นเฟิงเฉินอีก เธอส่งคำทักทายไปให้ประธานหลิวก่อนจะเดินเข้าไปพูดคุยหารือเรื่องโครงการต่างๆ

ประธานหลิวเป็นเหมือนดั่งที่สวีหน้าไปสืบมาจริงๆ ค่อนข้างมอมเมาในความสวยของผู้หญิงอย่างมาก เมื่อเห็นรูปร่างและหน้าตาของเจียงสื้อสื้อแล้ว นัยน์ตาเขาก็ทอประกายแวบวับขึ้น

“คุณเจียง อย่าเพิ่งรีบร้อนหารือเรื่องโครงการเลย เรามาดื่มกันก่อนเถอะ!” พูดจบ ประธานหลิวก็รินเหล้าให้กับเจียงสื้อสื้อหนึ่งแก้ว

เจียงสื้อสื้อขมวดคิ้วขึ้นเบาๆ ก่อนจะปฏิเสธอย่างอ้อมค้อม “ขอโทษด้วยค่ะประธานหลิว ฉันไม่ดื่มเหล้า”

สวีหน้ารู้ดีว่าสภาพร่างกายของเจียงสื้อสื้อไม่ค่อยดี ไม่เหมาะสมที่จะดื่มเหล้า ดังนั้นเลยพูดแทรกขึ้นมา “ประธานหลิว ให้ฉันดื่มแทนเถอะ!”

พูดจบ สวีหน้าก็ยกแก้วเหล้าบนโต๊ะดื่มจนหมดแก้ว

“เธอจะดื่มแทนได้อย่างไร! คุณเจียงเพิ่งจะมาเจอกับฉันครั้งแรก แม้แต่เหล้าแก้วหนึ่งก็ยังดื่มไม่ได้ นี่แสดงว่าไม่มีความจริงใจล่ะสิ? ไม่มีความจริงใจจะมาคุยงานร่วมกันได้อย่างไร อีกทั้งประธานจิ้นก็อยู่ที่นี่ด้วย คุณคงจะให้หน้าเขาบ้าง!” ประธานหลิวหัวเราะก่อนจะพูดออกมา พูดจบ ก็รินเหล้าลงไปอีกเต็มแก้ว

เจียงสื้อสื้อรู้ดีว่าคงจะปฏิเสธไม่พ้นแล้ว เลยรับแก้วมา ก่อนจะดื่มรวดเดียวหมด

จิ้นเฟิงเฉินเห็นสถานการณ์แล้ว ดวงตายิ่งมืดมนเข้าไปใหญ่

ถ้าหากเมื่อครู่นี้เจียงสื้อสื้อมองมาหาเขาล่ะก็ เขาก็จะรีบเขาไปช่วยเธอปฏิเสธทันที แต่ผลปรากฏว่านอกจากเธอจะไม่มองมาแล้ว ยังทำเหมือนว่าเขาไม่มีตัวตนอีกด้วย และยังดื่มรวดเดียวหมดอีก

เธอรู้ไหมว่าเธอเพิ่งจะกระเพาะอักเสบไป แล้วคุณหมอยังกำชับอย่างเข้มงวดไว้ด้วยว่าห้ามดื่มเหล้า