ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 194

บทที่ 194 ใครกันที่มีสิทธิพิเศษขนาดนี้

ในงานเลี้ยง แขกรับเชิญมากมายล้วนเข้าไปอวยพรให้แก่คุณท่านตระกูลฉิน

จิ้นเฟิงเฉินและคุณแม่คุณแม่ของเขา จิ้นเฟิงเหรา และเสี่ยวเป่าก็ขนาบข้างอยู่ตลอด ฉินมู่หลันมองไปทั่วๆงานเลี้ยง ก่อนจะชมอย่างไม่หยุดปาก “คุณพ่อ ใครเป็นคนจัดการงานเลี้ยงนี้กัน ประดับตกแต่งได้ยอดเยี่ยมไปเลย!”

“ใช่เลย ไม่เลวเลยจริงๆ” จิ้นเฟิงเหราก็ชมไปด้วย

แต่ในใจกลับคิดอีกแบบว่า ถ้าหากให้พี่สะใภ้วางแผนจัดการคงจะสวยกว่านี้แน่

ได้ยินแล้ว คุณท่านตระกูลฉินก็หัวเราะออกมาดังๆ

“อีกสักพักก็คงจะได้รู้กันแล้ว”

ต่อมา ครอบครัวตระกูลซูก็มาถึงแล้ว ซูชิงหยิงแต่งตัวสวยงามประดุจเจ้าหญิง ดูสวยงามสูงส่ง

เดินมากับคุณพ่อก่อนที่ซูชิงหยิงจะเริ่มเอ่ยปากทักทายและอวยพรขึ้น “สุขสันต์วันเกิดค่ะคุณปู่ฉิน ขอให้ท่านมีโชคลาภมากมายประดุจมหาสมุทร อายุยืนยาวยิ่งกว่าภูผา”

“ขอบใจมากชิงหยิง ไม่เจอกันกี่ปี สวยขึ้นเยอะเลยนะ” คุณปู่เอ่ยปากชม

ซูชิงหยิงยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ก่อนจะเอ่ย “คุณปู่ก็เหมือนกันค่ะ ไม่เจอกันหลายปี ยังดูวัยรุ่นอยู่เลย”

“เด็กคนนี้นี่ จีบปากจีบคอตลอดเลย”

คุณท่านตระกูลฉินถูกชมจนอารมณ์ดี ทั้งสองตระกูลพูดคุยกันอยู่สักครู่ ซูชิงหยิงก็ยืนอยู่บริเวณที่ต้อนรับแขกคอยทักทายแขกที่มางาน

ฉินมู่หลันเห็นแล้วก็รู้สึกชอบใจ รีบคล้องแขนของคุณท่านตระกูลฉินขึ้นมาก่อนจะเอ่ย “คุณพ่อ ชิงหยิงดูเป็นการเป็นงานนัก ช่างเหมาะสมกับเฟิงเฉินของเรายิ่งนัก น่าเสียดาย......”

นึกถึงว่าจิ้นเฟิงเฉินไม่ได้เคียงคู่กับซูชิงหยิงแต่กลับเลือกเจียงสื้อสื้อแล้ว ฉินมู่หลันก็อดที่จะเสียดายไม่ได้ เธอถอนหายใจออกมา

คุณท่านตระกูลฉินก็ชอบพอซูชิงหยิงอยู่เหมือนกัน แต่เขาเคารพการตัดสินใจของหลานตน เขานึกมาถึงตรงนี้ ก็รีบเอ่ยปากถามจิ้นเฟิงเฉินขึ้น “หลานบอกจะพาคนที่หลานชอบมาร่วมงานเลี้ยงนี่ ยังไม่ถึงอีกเหรอ?”

“คุณปู่ เธอมีธุระมาไม่ได้แล้ว” จิ้นเฟิงเฉินพูดจบก็เม้มปากแน่น

คุณท่านตระกูลฉินได้ยินแล้วก็ขมวดคิ้วขึ้น แต่ก็ไม่ได้ตอบอะไรออกไป

……

อีกฝั่งหนึ่ง เจียงสื้อสื้อเดินทางมาตามแผนที่จนถึงโรงแรม เธอไม่ได้เตรียมของขวัญที่มีราคาอะไรมากมายมา มีแค่รูปวาดโบราณที่ซื้อมาจากร้านค้าเท่านั้น เพราะของราคาแพงเธอก็ซื้อไม่ไหวเหมือนกัน แต่ว่าเจียงสื้อสื้อเชื่อว่าคุณปู่คงจะไม่ถือสากับของแบบนี้ เพราะเธอก็ตั้งใจเลือกมาเหมือนกัน

ก่อนที่เดินขึ้นไป เจียงสื้อสื้อก็ถูกพนักงานที่หน้าประตูรั้งไว้

“ขออภัยด้วยครับ รบกวนแสดงบัตรเชิญงานเลี้ยงด้วยครับ”

เจียงสื้อสื้อไม่มีบัตรเชิญ ดังนั้นเลยพูดออกไปตรงๆ “คุณท่านตระกูลฉินเชิญฉันมาน่ะ ขออภัยด้วยนะคะ รบกวนคุณไปแจ้งให้หน่อยได้ไหม”

พนักงานเลิกคิ้วขึ้นมา คุณท่านตระกูลฉินเชิญชวนด้วยตนเอง แสดงว่าคงจะไม่ธรรมดา ดังนั้นเลยรีบเดินเข้าไปแจ้งให้กับคุณปู่ฉินทราบ

คุณท่านตระกูลฉินกำลังต้อนรับแขกอยู่ แต่พนักงานกลับเดินเข้ามาถามว่า “คุณท่านฉินครับ มีคุณหนูท่านหนึ่งไม่มีบัตรรับเชิญ แต่เธอบอกว่าท่านเชิญมา ตอนนี้อยู่ที่ประตูทางเข้าน่ะครับ”

คุณท่านตระกูลฉินได้ยินแล้วก็รู้ทันทีว่าเจียงสื้อสื้อมาถึงแล้ว เขายิ่งอารมณ์ดีขึ้นไปอีก

“รีบไปเชิญเข้ามา”

ฉินมู่หลันเกิดความสงสัยเลยเอ่ยปากถามขึ้น “คุณพ่อ ใครกันเหรอ?”

“เมื่อกี้ลูกถามว่าใครเป็นคนออกแบบงานเลี้ยงไม่ใช่เหรอ? คนออกแบบมาถึงแล้วล่ะ”

พูดจบ คุณท่านตระกูลฉินทักทายแขกคนข้างหน้าตนก่อนที่จะรีบเดินออกไปต้อนรับด้วยตนเอง