ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 259

บทที่ 259 วิธีการที่น่ารังเกียจ

แฮกเกอร์?

ใจเจียงสื้อสื้อดิ่งลง ไม่ได้ เธอต้องไปบริษัทเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

พอวางสายเสร็จเธอรีบลงไปชั้นล่าง

พ่อบ้านที่กำลังจะขึ้นไปเรียกเธอไปกินข้าวเที่ยงเห็นเธอลงมา ก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า "คุณเจียง อาหารกลางวันพร้อมแล้ว"

"ลุงจางคะ หนูมีธุระต้องออกไปข้างนอก เดี๋ยวจะกลับมากินนะคะ"

เมื่อได้ยินว่าเธอกำลังจะออกไปข้างนอกพ่อบ้านก็ร้อนใจ "คุณเจียงครับ อาการบาดเจ็บของคุณยังไม่หายดีเลย คุณชายได้กำชับไว้ว่าให้คุณพักผ่อนเยอะๆ"

"ฉันจะรีบกลับมา"

"คุณเจียง......"

พ่อบ้านห้ามเธอไม่ทันจึงทำได้เพียงดูเธอออกไปตาปริบๆ

เจียงสื้อสื้อรีบไปที่บริษัท ทันทีที่เดินเข้าไปในห้องทำงานทุกคนต่างมองมาที่เธอเป็นสายตาเดียว

ทันใดนั้นเธอก็ถูกพวกเขาชี้ๆไม้ชี้มือราวกับเป็นสัตว์ที่ถูกขังกรงอยู่ในสวนสัตว์

"เธอยังมีหน้ามาบริษัทอีกหรอ ถ้าเป็นฉันนะคงจะขุดหลุมฝังตัวเองไปแล้ว"

"เฮ้อ พวกเธอว่าเรื่องจะเป็นจริงเหมือนที่โพสต์นั่นพูดรึเปล่า?"

"มันก็ต้องจริงป่ะ ไม่มีมูลหมาไม่เห่าหรอก?"

"เห็นเธอดูใสๆแบบนั้น ไม่คิดเลยว่าจะเป็นคนไร้ยางอายขนาดนี้"

"นี่สินะที่เขาว่ากันว่าอย่ามองคนจากภายนอก"

ทุกคนวิพากษ์วิจารณ์กันเสียงดังราวกับกลัวว่าเธอจะไม่ได้ยิน พวกเขาคุยกันอย่างไม่เหลือความเกรงใจใดๆ

เธอทำหน้าเย็นชาเดินเข้าไปที่ที่นั่งตัวเองโดยไม่สนใจคนที่กำลังพูดจากเรื่อยเปื่อย

"พี่สื้อสื้อ"

ผู้ช่วยลุกขึ้นมองเธออย่างเป็นห่วง "พี่ไม่เป็นไรใช่มั้ย?"

เจียงสื้อสื้อยิ้มให้เธออย่างปลอบโยน "พี่ไม่เป็นไร"

เธอนั่งลงเปิดคอมพิวเตอร์ ขณะที่จะล็อกอินเข้าสู่บอร์ดของบริษัท เสียงโทรศัพท์สายในก็ดังขึ้น

สายจากซูซาน

"สื้อสื้อมาที่ห้องทำงานฉันหน่อย"

มาตามที่คาดการณ์ไว้

เจียงสื้อสื้อหายใจเข้าลึกๆแล้วยืนขึ้น

"พี่สื้อสื้อ......" ผู้ช่วยมีสีหน้าเป็นห่วง

เจียงสื้อสื้อยิ้มให้เธอ แล้วเดินไปที่ห้องทำงานซูซาน

"ซูซาน"

เมื่อเธอเห็นเธอซูซานก็ขมวดคิ้วแล้วถามด้วยเสียงเคร่งว่า "นี่มันเกิดอะไรขึ้น?"

"ขอโทษค่ะ"

เจียงสื้อสื้อไม่รู้จะอธิบายยังไงดี

ความสามารถของเธอนั้นสุดยอดมากๆ แต่เรื่องนี้ส่งผลกระทบอย่างใหญ่หลวงมาก ในฐานะเจ้านาย เธอรู้สึกลำบากใจชั่วขณะที่ไม่รู้จะแก้ปัญหายังไง

ซูซานลุกขึ้นมองเธอนิ่งแล้วถามอีกว่า "เรื่องในโพสต์นั้นเป็นเรื่องจริงรึเปล่า? จะต้องจัดการกับมันยังไงกันแน่?"

จะจัดการกับมันยังไง?

เจียงสื้อสื้อรู้สึกลำบากใจ

ในขณะเดียวกันคนที่ต้องลำบากใจอีกก็คือจิ้นเฟิงเหรา

ก่อนที่ซูซานจะเรียกเจียงสื้อสื้อเข้ามาในห้องทำงาน เธอได้บอกเรื่องนี้ให้จิ้นเฟิงเหรารู้แล้ว

หลังจากรู้ว่าเจียงสื้อสื้อเคยมีลูก จิ้นเฟิงเหราก็ตกใจจนกรามแทบค้าง

นี่มัน......นี่มัน......เป็นไปได้ยังไง?