ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 51

บทที่ 51 บังเอิญจัง ผมก็โสดเหมือนกัน

จิ้นเฟิงเหราพูดไม่ออก เขาคิดมากไปจริงๆ คืนดีอะไรกัน ไม่มีหรอก

นี่พี่ชายตัวเองนั่งรอในรถเฉยๆ เลยหรือ ไม่คิดว่าประธานจิ้นกรุ๊ปจะมีวันนี้นะเนี่ย

แบบนี้จะหาเมียได้ก็บ้าแล้ว สงสัยเขาต้องช่วยหน่อยแล้ว ไม่งั้นพี่สะใภ้โดนแย่งไปก็แย่เลยสิ คิดๆ อยู่ก็มีรอยยิ้มแปลกๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าข’ จิ้นเฟิงเหรา

...............

วันที่สอง เจียงสื้อสื้อมาถึงที่ทำงาน เพื่อนร่วมงานที่นั่งข้างๆ ก็บอกกับเธอว่า “สื้อสื้อ ตอนเย็นบริษัทเรามีงานเลี้ยงนะ อย่าลืมมาล่ะ”

“งานเลี้ยงหรือ?”

“ใช่ บริษัทจัดขึ้น พนักงานทุกคนต้องเข้าร่วม”

ยิ่งคิด เจียงสื้อสื้อยิ่งสงสัยก็เลยถามว่า “ผู้บริหารก็เข้าร่วมหรอ?”

ทำงานที่นี่นานเท่าไหร่เธอก็ยิ่งสงสัยว่าเฒ่าแก่บริษัทนี้เป็นใครกันแน่

เพื่อนร่วมงานขำออกมา “เป็นไปได้ไง งานเลี้ยงเล็กๆ แบบนี้เฒ่าแก่ไม่มาหรอก”

“ก็ได้”

“ตอนเย็นเลิกงานแล้วเธออย่าลืมล่ะ”

ถึงแม้ว่าเจียงสื้อสื้อไม่ค่อยชอบงานเลี้ยงแบบนี้ซะเท่าไหร่ แต่ก็หาข้ออ้างมาปฏิเสธไม่ได้ เพราะตัวเองเป็นพนักงานใหม่เธอก็ทำได้แค่ตอบตกลง

“ค่ะ”

พอพูดจบเจียงสื้อสื้อก็โทรหาเสี่ยวเป่า

พอรับสายเสี่ยวเป่ารีบพูดอย่างตื่นเต้นว่า “น้าสื้อสื้อ”

“เสี่ยวเป่า คืนนี้น้ามีธุระนิดหน่อย อาจจะกลับดึกหน่อยนะ ตอนเย็นผมก็ไม่ได้มาหาน้านะ เดี๋ยวมาเสียเที่ยว”

พอได้ยินเช่นนี้ สีหน้าที่ตื่นเต้นของเสี่ยวเป่าก็เปลี่ยนไป

“ก็ได้ครับ น้าสื้อสื้อยุ่งก่อนเลยครับ”

“ค่ะ เสี่ยวเป่าน่ารักจัง” เจียงสื้อสื้อยิ้มออกมา

เฮ้อ........ เป็นอีกวันที่ไม่ได้เจอน้าสื้อสื้อ เสี่ยวเป่าวางสายไปพร้อมกับเสียใจเล็กน้อย

...............

ณ ห้องประธาน จิ้นกรุ๊ป จิ้นเฟิงเหราแจ้งเรื่องเกี่ยวกับงานเสร็จก็พูดต่อว่า “พี่ครับ คืนนี้ประธานของเฟินดี้กรู๊ปนัดเจอนะครับ ถ้าไปได้ดีอาจจะได้คุยเรื่องเซ็นสัญญากันนะครับ พี่ต้องไปนะ”

จิ้นเฟิงเฉินพยักหน้า “ส่งสถานที่และเวลานัดมาให้ฉัน”

“คืนนี้8โมงตรง ที่คลับเฮาส์ดี้จื๋อ” นิ่งไปสักพัก เขาพูดต่ออีกว่า “อย่าลืมนะครับ ต้องไปให้ได้นะครับ”

ถ้าพี่ชายเขาไม่ไป งั้นเขาก็เตรียมเก้อสิ

พอพูดจบ จิ้นเฟิงเหราก็เดินออกไปพร้อมยิ้มๆ

จิ้นเฟิงเฉินเงยหน้าขึ้น จากที่ตัวเองรู้จักน้องมา20กว่าปี ยิ้มนี้มันต้องมีอะไรแน่ๆ

เขารู้สึกได้เบาๆ ว่า จิ้นเฟิงเหราต้องทำอะไรอยู่แน่ๆ

แต่มีสายนึงโทรเข้ามาทำให้จิ้นเฟิงเฉินเลิกคิดเรื่องนี้ไป

......................

คืนวันนี้ เจียงสื้อสื้อไปกินข้าวกับพวกซูซานหลังเลิกงาน พนักงานในบริษัทมีไม่เยอะ ประมาณ20กว่าคนเอง แล้วทุกคนก็เดินไปที่ร้านด้วยกันอย่างสนุกสนาน

เจียงสื้อสื้อเป็นเด็กใหม่ของบริษัท ซูซานก็เลยแนะนำคนอื่นๆ ให้เธอรู้จัก

เพื่อนร่วมงานเองก็ชอบเธอมาก ยินดีที่จะให้เธอเข้าร่วมด้วย

มือเย็นก็จบลงพร้อมเสียงหัวเราะ

หลังทานข้าวเสร็จซูซานมองไปที่นาฬิกาตรงข้อมือแล้วพูดว่า “เวลายังไม่ถึงเลย นานๆ ทีกว่าทุกคนจะออกมาทานข้าวด้วยกัน เราไปเที่ยวที่คลับเฮาส์แถวนี้สักพักไหม”

“ได้สิได้สิ ฉันไม่มีปัญหาอยู่แล้ว”

“ไปตามแผนที่ผู้จัดการซูวางเลยค่ะ”

เพื่อนร่วมงานทุกคนเห็นด้วยกับไอเดียนี้ เพื่อนๆ ตื่นเต้นกันขนาดนี้ ถ้าตัวเธอเองไม่ไป.....เจียงสื้อสื้อลังเลนิดหน่อย ปกติแล้วเธอไม่ค่อยชอบที่ที่เสียงดังแบบนั้น

“สื้อสื้อ ไปกันเถอะ”