ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 58

บทที่ 58ให้อภัยไม่ได้

หลานชิ่งตกใจที่เห็นเจียงสื้อสื้อเป็นแบบนี้ แต่พอคิดไปคิดมา ตอนนี้เธอไม่มีอะไรเลย แต่ตัวเองเป็นคุณหนูของตระกูลหลาน เธอมีสิทธิ์อะไรมาทำให้ใหญ่ที่นี่ต่อหน้าเธอ

แล้วหลานชิ่งก็พูดหนักกว่าเดิม เธอชี้ไปที่เสี่ยวเป่าแล้วพูดว่า “มันนี่แหละ! หรือว่าไม่ใช่? เจียงสื้อสื้อเธอเองก็ไม่ได้สูงส่งอะไร ลูกชายเธอคงไม่ได้ดีไปถึงไหนหรอก”

พอพูดจบ เสื้อเปี๊ยะดังขึ้นมา ความเจ้บแสบที่แก้มซ้ายของหลานชิ่งรามไปทั่วหน้า เธอมองเจียงสื้อสื้อด้วยความตกใจ

คนรอบๆ นั้นก็ตกใจไปด้วย คาดไม่ถึงว่าเจียงสื้อสื้อจะกล้าตบเธอต่อหน้าคนเยอะขนาดนี้

“เจียงสื้อสื้อ เธอกล้าตบฉันหรอ? ทำไม? ที่ฉันพูดมันผิดรึไง? ลูกชายเธอมันลูกไม่มีพ่อ!”

สามีของหลานชิ่งเห็นแฟนตัวเองโดนตบก็รู้สึกเป็นห่วง ก็เลยเรียกให้ผู้ช่วยไปเรียนผู้อำนวยการมา

พอผู้อำนวยการมาถึง เขาก็พูดด้วยน้ำเสียงโกรธแค้นว่า “ผู้อำนวยการครับ ผู้ปกครองคนนี้มีปัญหา ผมกลัวว่าลูกเธอจะเป็นเหมือนเธอ ผมอยากให้ไล่ลูกเธอออกไปเลยครับ ไม่งั้นลูกผมก็จะได้รับผลกระทบไปด้วย”

“ใช่ค่ะผู้อำนวยการ ฉันแค่มีปัญหากับเธอเล็กน้อย ผู้ปกครองคนนี้ก็ลงมือกับฉันเลยค่ะ”

คนรอบๆ ตัวอยากจะเข้าห้องหลานชิ่ง ก็ช่วยกันพูดไปด้วย ว่าเจียงสื้อสื้อรังแกเธอ

ผู้อำนวยการรู้ว่าหลานชิ่งเป็นใคร แต่พอเขามองมาที่เสี่ยวเป่าเขาตกใจหนักกว่าเดิมอีก คนพวกนั้นไม่รู้ว่านี่เป็นชายน้อยของตระกูลจิ้น แต่ผู้อำนวยการรู้นะ ใครจะกล้าไล่ออก!

“ขอโทษทีนะครับ เราไม่สามารถไล่เด็กออกไปได้ ถ้ามีปัญหาอะไรเรามาคุยกันดีๆ ได้ไหมครับ?”

ผู้อำนวยการเห็นสีหน้าของเสี่ยวเป่าไม่ค่อยดี คุณชายน้อยนี่ไม่เป็นไรใช่ไหมเนี่ย ไม่งั้นเขาจะพูดยังไงกับตระกูลจิ้น หลานชิ่งเห็นเช่นนี้แล้วรู้สึกโกรธมาก ก็แค่ไล่เด็กออกไป เธอไม่เชื่อหรอกว่าตัวเองทำไม่ได้

แล้วหลานชิ่งก็เอ่ยปากขู่ว่า “ผู้อำนวยการคะ ถ้าไม่ไล่ลูกของเธอออก คุณเชื่อไหมว่าฉันมีวิธีทำให้คุณตกงานเป็นหมื่นวิธี”

เธอไม่ยอม ไม่ว่ายังไงวันนี้เจียงสื้อสื้อก็ต้องชดใช้คืน เธอกล้าดียังไงมาลงไม้ลงมือกับตัวเอง

“ไหนใครกล้าทำ?”

ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้นมา

ทุกคนมองไปทางนั้น จิ้นเฟิงเฉินเดินมาเหมือนราชาผู้ทรงอิทธิพล เขาดุน่าเกรงขามจนทุกคนต้องแหวกทางเดินออกมาให้เขา

ผู้อำนวยการเรียกเขาด้วยน้ำเสียงที่เคารพว่า “คุณจิ้น”

คุณจิ้น? ทุกคนตกใจตาค้าง หรือว่านี่ก็คือ...........

“หรือว่านี่จะเป็นจิ้นเฟิงเฉินประธานของจิ้นกรุ๊ป? เขาหล่อมากเลย เหมือนที่เรื่องลือกันเลย”

“เขามาอยู่ที่นี่ได้ไง?”

“สงสัยชายน้อยของตระกูลจิ้นเรียนอยู่ที่นี่รึเปล่า ไม่รู้ว่าเป็นเด็กคนไหนเหมือนกัน รู้จักกับลูกสาวฉันไหมนะ ถ้ารู้จักกันก็................”

“เลิกคิดได้แล้ว ตระกูลจิ้นไม่ใช่ตระกูลที่เราเอื้อมถึงหรอกนะ”

เสี่ยวเป่าเห็นแดดดี้ตัวเองเดินมา เขาก็รีบวิ่งเข้าไปกอดพร้อมพูดด้วยความน่าสงสารว่า “แดดดี้ มีคุณอาใจร้ายคุณป้าใจร้าย เขากำลังรังแกหม่ามี๊แล้วจะไล่ผมออกด้วยครับ”

สีหน้าของเสี่ยวเป่าเหมือนกำลังพูดว่า จัดการคนพวกนี้เลย

หลานชิ่งยังงงอยู่ พอได้ยินเสี่ยวเป่าเรียกแดดดี้แล้ว เธอก็อึ้งไปเลย

นี่ไม่ใช่ลูกชายของเจียงสื้อสื้อหรอ? ทำไมถึงเรียกจิ้นเฟิงเฉินว่าแดดดี้? นี่มันเรื่องอะไรกัน?

สีหน้าของจิ้นเฟิงเฉินเริ่มไม่ดี เขาพูดอย่างไม่เร่งรีบว่า “ได้ข่าวว่าพวกเธอจะไล่ลูกผมออกหรอครับ?”

สามีของหลานชิ่งไหวตัวทัน เขาตกใจจนจะเป็นลมอยู่แล้ว ก็รีบพูดขอโทษ “คุณจิ้นขอโทษจริงๆ นะครับ พวกผมมีตาหามีแววไม่ ไม่รู้ว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของคุณ พวกเราคิดว่า.......”

สามีของหลานชิ่งก็รีบขอโทษเสี่ยวเป่า

“คุณชายน้อยครับ ขอโทษด้วยนะที่เมื่อกี้ทำให้ตกใจ”