ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 779

บทที่ 779 หืม? คุณอยากทำอะไร?

กู้เนี่ยนพูดสิ่งที่คาดเดาอยู่ในใจออกมาอย่างลังเล

"เป็นไปไม่ได้" จิ้นเฟิงเฉินปฏิเสธความคิดนี้ทันทีและพูดอย่างครุ่นคิดว่า " ฝู้จิงเหวินคงไม่ทำร้ายสื้อสื้อหรอก"

เชื้อโรคชนิดนั้นอาจถึงแก่ชีวิตได้

ไม่ว่าเขาจะเกลียดตนมากแค่ไหน ฝู้จิงเหวินก็คงไม่ลงมือกับเจียงสื้อสื้อ

แม้ว่าเขาไม่อยากยอมรับ แต่ฝู้จิงเหวินรักเจียงสื้อสื้อ เรื่องนี้จิ้นเฟิงเฉินเชื่อมั่นอย่างมาก

“แล้วถ้าเขาไม่รู้เรื่องนี้ล่ะ?” กู้เนี่ยนโต้กลับอย่างใจกล้า

คุณชายของเขาเมื่อพูดคุยถึงเรื่องคุณหญิง เขามักจะใช้อารมณ์ความรู้สึกมากกว่า

เมื่อฟังความหมายแฝงของกู้เนี่ยนออก จิ้นเฟิงเฉินก็ขมวดคิ้ว “หมายความว่าอย่างไร?”

“เมื่อสักครู่คุณบอกแล้วว่า ฝู้จิงเหวินและผู้หญิงคนนั้นไม่ได้เกี่ยวข้องกัน ถ้าอย่างนั้นก็เป็นไปได้อย่างมาก ที่ผู้หญิงคนนั้นจะหลอกลวงฝู้จิงเหวิน หลอกให้เขาฉีดยานี้ให้คุณหญิง

และเธอเคยวางยากับคุณ ซึ่งแสดงว่าเธอมีความรู้เกี่ยวกับยาอยู่บ้าง”

คำพูดเหล่านี้เป็นเหมือนก้อนหินหนักๆ ที่ตกลงในทะเลสาบที่นิ่งสงบ จนทำให้เกิดระลอกคลื่นเป็นวงกลมออกมา

สีหน้าของจิ้นเฟิงเฉินแย่ลงเรื่อยๆ และมันเปลี่ยนไปแย่มาก

เจียงสื้อสื้อถูกคนอื่นฉีดไวรัสเข้าตัว แต่เธอกลับไม่รู้สึกตัวอะไรเลย เดิมทีเรื่องนี้ก็น่าสงสัยอยู่แล้ว

แต่ถ้าฝู้จิงเหวินเป็นคนทำ เรื่องทุกอย่างก็จะสมเหตุสมผล

ดวงตาที่ใสชัดของเขาค่อยๆ เย็นชาลง จิ้นเฟิงเฉินเก็บแววตาที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วงนั้นกลับไป ราวกับว่ากำลังคิดอะไรบางอย่าง

เมื่อเห็นว่า จิ้นเฟิงเฉินไม่ได้ตอบโต้เรื่องที่ตนพูด กู้เนี่ยนรู้ว่าจิ้นเฟิงเฉินเห็นด้วยกับการอนุมานของเขา

เขาถามอย่างไม่แน่ใจว่า " คุณชายครับ เราบอกกับคุณหญิงดีไหมครับ ให้เธออยู่ห่างจากฝู้จิงเหวิน”

จิ้นเฟิงเฉินยกมือขึ้น และห้ามกู้เนี่ยนไว้ "อย่าเพิ่งบอก เรื่องนี้เราไม่มีหลักฐาน อย่าให้เธอรู้เรื่องนี้"

เขามองออกไปนอกหน้าต่าง ม่านตาสีดำของจิ้นเฟิงเฉินเต็มไปด้วยความเป็นห่วงและทำอะไรไม่ได้

เขารู้ว่าตระกูลฝู้นั้นมีความเป็นอยู่แบบไหนสำหรับเจียงสื้อสื้อ

หากไม่มีฝู้จิงเหวินเมื่อสามปีก่อน สื้อสื้อก็คงไม่มีชีวิตอยู่แบบดีๆ ได้ถึงตอนนี้

ในใจของเจียงสื้อสื้อ ตระกูลฝู้ก็เป็นครอบครัวที่สำคัญมากเช่นกัน

ยิ่งกว่านั้น เธอไม่เคยสงสัยเลยว่าเชื้อโรคในร่างกายของเธอเกิดจากฝู้จิงเหวิน

มองอีกด้าน การที่เธอเชื่อแล้ว สำหรับเธอนี่ก็เป็นเรื่องที่ส่งผลกระทบอย่างหนักเช่นกัน

การถูกแทงข้างหลังโดยคนในครอบครัวที่เราไว้ใจ หากให้เธอรู้ เธอคงจะเจ็บปวดมาก

เมื่อมองไปที่สีหน้าของจิ้นเฟิงเฉิน กู้เนี่ยนก็รู้ได้ทันทีว่าเขากำลังกังวลอะไรอยู่

แม้ว่าจะรู้ว่าตอนนี้เป็นโอกาสดี ที่สามารถทำให้คุณหญิงออกจากตระกูลฝู้อย่างเด็ดขาดและกลับมาหาเขา แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรมาก

คุณชายของเขาจะไม่ยอมให้เจียงสื้อสื้อกลับมาที่ตระกูลจิ้นโดยแลกกับความเจ็บปวดของเธออย่างแน่นอน

กู้เนี่ยนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาพยักหน้า " ครับ ผมทราบแล้ว คุณวางใจได้เลยครับ ผมไม่พูดออกไปหรอกครับ”

ระหว่างที่คุยกันนั้น จู่ๆ ก็มีเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นมา

"ฉันเข้าไปได้ไหมคะ" เสียงที่อ่อนโยนของเจียงสื้อสื้อดังขึ้นมา

พวกเขาเพิ่งพูดเรื่องเจียงสื้อสื้อจบไป เมื่อได้ยินเสียงของเธอ ทั้งคู่ก็หยุดการสนทนาพร้อมกันทันที

จิ้นเฟิงเฉินไอออกมา เขาส่งแววตาบอกกู้เนี่ยนว่าอย่าหลุดพูดอะไรออกมา "อืม เข้ามาสิ"