ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 80

บทที่ 80 ความสัมพันธ์ไม่ธรรมดา

เสิ่นซูเจิ้นส่งสายตาเตือนเจียงนวลนวลไม่ให้เธอพูดอะไรอีก

ตอนนี้เจียงเจิ้นอยู่ในช่วงอารมณ์โกรธเคือง หากเจียงนวลนวลยิ่งโต้เถียงก็จะยิ่งยั่วโมโหต่อเขาอีก ซึ่งนี่ไม่มีประโยชน์ต่อพวกเธอแม่ลูกเลยสักนิด อีกอย่างเพื่อหลีกเลี่ยงเงื่อนไขที่เจียงเจิ้นรับปากเจียงสื้อสื้อว่าจะไล่พวกเธอสองคนแม่ลูกออกไป เพราะหากเป็นเช่นนั้นจริงคงซวยแน่

เจียงนวลนวลเองก็ไม่เข้าใจเจตนาของแม่ตัวเอง แต่เธอเม้มปากไว้ไม่พูดอะไร และเก็บสิ่งที่ไม่พอใจไว้ในใจ

เจียงเจิ้นจ้องมองเจียงนวลนวลอย่างจนปัญญา จากนั้นก็ติดต่อหลานซือเฉินเพื่อปรึกษาหารือว่าควรทำยังไงต่อ

……

หลังจากทั้งสามคนจากไป เจียงสื้อสื้อยังคงเผยสีหน้าโกรธเคืองอยู่ การพบเจอกับพ่อแบบนี้ เธอรู้สึกปวดหัวมาก แต่ถึงยังไงเธอก็คุ้นชินกับการปฏิบัติของตระกูลเจียงที่มีต่อเธอแล้ว

แต่คนเหล่านี้มักนำพาความน่ารังเกียจที่ทำให้เธอสะอิดสะเอือนตลอดเลย

ไม่นานเจียงสื้อสื้อก็ปรับอารมณ์สงบลง หลังจากเปลี่ยนเสื้อเสร็จก็ไปบริษัท

หลังจากสลัดทิ้งเรื่องที่ไม่สบายใจออกจากสมอง เจียงสื้อสื้อก็ทุ่มเทแรงกายแรงใจกับการทำงาน

ตอนเวลาประมาณบ่ายสาม ซูซานก็เดินเข้ามา และรีบพูดว่า : "ซื้อซื้อ เหตุผลทางธุรกิจทำเสร็จแล้วใช่ไหม งั้นรีบไปเจรจาเรื่องทำงานร่วมกันกับบริษัทจิ้นกรุ๊ปเถอะ"

ซูซานไม่ลืมคำสั่งการของคุณชายรองจิ้นที่ให้สื้อสื้อไปเจรจาการทำงานร่วมกัน

เมื่อได้ยินแบบนี้ เจียงสื้อสื้อก็หยุดนิ่งชั่วขณะ

"ไปตอนนี้เลยหรอ?"

"แล้วเธอตั้งใจจะไปตอนไหนล่ะ ถ้าหากรีบเจรจาธุรกิจที่ทำร่วมกันสำเร็จ พวกเราอาจจะได้รับโครงการของหยูนซานเช้าวันนี้เลยก็ได้ เธอคิดว่าไง?"

"อ่อ....ใช่"

แต่ทำไมต้องให้ฉันไปด้วยล่ะ!"

จนปัญญา เจียงสื้อสื้อเลยต้องถือแฟ้มเอกสารเดินจากบริษัทไป

ทั้งสองบริษัทอยู่ห่างกันไม่ไกล เจียงสื้อสื้อเลยเดินไป ซึ่งระหว่างทางนั้น เธอยังคงลังเลอยู่ว่าซูซานได้นัดหมายล่วงหน้ากับตระกูลจิ้นแล้วหรือยัง? จิ้นเฟิงเฉินรู้หรือเปล่าว่าเธอกำลังจะไปหา?

ตอนแรกเธอคิดจะโทรศัพท์ถามซูซาน แต่คิดไม่ถึงว่าตอนมาถึงบริษัทจิ้นกรุ๊ป ก็บังเอิญพบกับจิ้นเฟิงเฉิน และดูท่าทางของเขาเหมือนเพิ่งกลับมาจากงานเลี้ยง

เขาสวมชุดสูทสีดำทั้งตัว ซึ่งดูแล้วมีความน่าเกรงขามมาก แถมพนักงานที่พบเจอเขาต่างก็กล่าวทักทายอย่างกระตือรือร้นด้วยว่า : "สวัสดีค่ะ ประธานจิ้น"

จิ้นเฟิงเฉินเดินเข้าข้างในบริษัทด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ ตอนที่เห็นเจียงสื้อสื้อที่หน้าประตูนั้น เขาก็นิ่งอึ้งเล็กน้อย เหมือนคิดไม่ถึงว่าจะสามารถพบเธอที่นี้

เหมือนกับพนักงานรอบข้างสังเกตเห็นความผิดปกติของเขา ซึ่งต้นเหตุเป็นเพราะผู้หญิงคนนี้ ทุกคนเลยหันหน้ามองเจียงสื้อสื้อ

เมื่อสังเกตเห็นสายตาของคนรอบข้าง เจียงสื้อสื้อก็รู้สึกเก้อเขินทันที และเอ่ยปากขึ้นว่า : "สวัสดีค่ะ ประธานจิ้น"

จิ้นเฟิงเฉินเหลือบมองเธอแวบหนึ่ง และซักถามว่า : "คุณมาได้ยังไงครับ?'

เจียงสื้อสื้อแสดงเจตนาของตัวเองว่า "ช่วงนี้บริษัทของพวกฉันวางแผนทำโครงการของหยูนซาน ผู้จัดการบอกว่า การโฆษณาภายใต้การบังคับบริษัทของพวกคุณดีเยี่ยมมาก ดังนั้นเลยให้ฉันมาคุยเรื่องนี้ค่ะ เหตุทางธุรกิจฉันได้ทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว ไม่ทราบว่าคุณมีเวลาดูไหม?"

จิ้นเฟิงเฉินหยุดนิ่งชั่วขณะ ซูซานเป็นคนส่งเจียงสื้อสื้อมาหรอ? เมื่อครุ่นคิดสักพัก เขาก็รู้ว่าเป็นฝีมือของใคร

"มีสิ เดินตามฉันมา!"

้เลยเป็นตามนี้ พนักงานบริษัทต่างพากันจ้องมองเจียงสื้อสื้อเดินตามจิ้นเฟิงเฉิน แล้วก็ขึ้นลิฟท์เฉพาะผู้บริหารไป จากนั้นทุกคนต่างก็พากันวิพากษ์วิจารณ์กัน และพากันคาดเดาว่าเจียงสื้อสื้อมีฐานะอะไร

เมื่อจิ้นเฟิงเฉินเดินพาเจียงสื้อสื้อมาที่ห้องทำงาน เขาก็ถอดเสื้อคลุมพาดวางบนเก้าอี้ แล้วสั่งให้ผู้ช่วยรินน้ำให้กับเจียงสื้อสื้อ