บทที่ 859 ประจบสอพลอ
พวกเขาวิ่งไปหาคุณท่านฟางอย่างวุ่นวาย
นี่เป็นคนสามตระกูลใหญ่เชียวนะ!
ถ้าสามารถตีสนิทด้วยก็ตีสนิท นี่เป็นเรื่องที่ดี ไม่มีทางขาดทุนแน่นอน
ดังนั้นทั้งสองครอบครัวจึงรีบอยู่ตรงหน้าคุณชายทั้งสามท่าน
ฟางเถิงและซ่างหยิงไม่มีปฏิกิริยาใดๆ พวกเขามองหน้ากันก็เห็นความประหลาดใจและความสงสัยในดวงตาของอีกฝ่าย
"อี้หมิงเนี่ยนะที่รู้จักกับคนจากสามตระกูลใหญ่?"
อำนาจของตระกูลใหญ่เหล่านี้ในเมืองหลวงมีมากกว่าตระกูลฟาง
ถ้าเขาจำไม่ผิด ฟางอี้หมิงไม่รู้จักพวกเขาเลยด้วยซ้ำ
แล้วจะบอกว่าได้รับเชิญมาได้ยังไง?
หรือว่าเขาจำผิด?
ฟางยู่เชินเม้มปากเงียบๆ แต่สายตาก็อดที่จะมองไปทางจิ้นเฟิงเฉินไม่ได้
เขาเป็นคนเดียวในที่นี้ที่รู้จักตัวตนจริงๆของจิ้นเฟิงเฉิน
หรือว่า...?
จิ้นเฟิงเฉินรับรู้ถึงสายตาที่มองมาของฟางยู่เชิน แต่เขายังคงมีสีหน้าสงบเรียบเฉยเดาไม่ออก
"เราก็ไปกันเถอะ"
เขาก้มหน้ามองเจียงสื้อสื้ออย่างอ่อนโยน ในสายตามีเพียงเธอคนเดียว
เจียงสื้อสื้อพยักหน้ามือหนึ่งจับมือเถียนเถียนไว้ ส่วนเสี่ยวเป่าก็จับมืออีกข้างของเถียนเถียนไว้
ครอบครัวทั้งสี่คนเดินไปทางหาคุณท่านฟางและทั้งสามคนอย่างสบายๆ
"พ่อครับ แม่ครับ เราก็ไปดูกันเถอะ"
ฟางยู่เชินลังเลอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นก็ก้มหน้าชวนพ่อแม่เขา
พ่อและแม่พยักหน้า
อีกด้านหนึ่งพอชายหน้าตาหล่อเหลาทั้งสามคน พวกเขาก็ถูกรายล้อมไปด้วยกลุ่มสาวๆ
"คุณชายหยุน คุณมาแล้ว"
"คุณชายจิ่ง เจอกันอีกแล้วนะคะ!"
"คุณชายจี้..."
สาวๆต่างรายล้อมชายหนุ่มทั้งสาม หวังว่าตนจะอยู่ในสายตาของพวกเขา
เพียงแค่สามารถปีนขึ้นไปยังกิ่งไม้ที่สูงขึ้นได้ พวกเธอก็ไม่ต้องกังวลตลอดชีวิต
ครอบครัวของฟางเฉิงและฟางรุ่ยก็ล้อมรอบคุณชายทั้งสามไว้และพยายามประจบ
"คุณชายหยุน คุณชายจิ่ง คุณชายจี้ครับ การที่พวกคุณทั้งสามมาที่นี่นับเป็นเกียรติกับที่นี่จริงๆเลยครับ"
ฟางเฉิงเปลี่ยนสีหน้าจากที่รังเกียจจิ้นเฟิงเฉินเมื่อครู่เป็นใบหน้าที่ประดับด้วยรอยยิ้มที่ประจบประแจง
ฟางรุ่ยและภรรยาก็ไม่น้อยหน้า หลังจากเบียดสาวสวยสองสามคนออกก็ได้เข้าใกล้จี้ตงถาง "คุณชายทั้งสามครับ? การมาของพวกคุณ คุณท่านจะต้องดีใจมากแน่นอน"
ทั้งสามคนถูกรอบอย่างนั้น เห็นได้ชัดว่ารู้สึกไม่ค่อยโอเค
แต่เพราะเห็นแก่หน้าของคุณท่านฟาง จึงทำได้เพียงยกริมฝีปากตอบเรียบๆ
"งานวันเกิดคุณท่านฟางย่อมต้องมาครับ"
ส่วนคำพูดของเหล่าหญิงสาวนั้น พวกเขาไม่สนใจสักคน
ไม่ต้องพูดถึงว่าครอบครัวของฟางเฉิงกับฟางรุ่ยจะรู้สึกตื่นเต้นแค่ไหน
สามคนนี้ล้วนไม่สนใจที่จะตอบพวกเขาเป็นการส่วนตัว
แขกเหรื่อต่างทั้งประหลาดใจและอิจฉา
"ไม่คิดเลยว่าตระกูลฟางจะรู้จักพวกคุณชายหยุนด้วย"
"ฉันก็อยากคุยกับคุณชายจิ่ง"
การที่แขกวิพากษ์วิจารณ์รวมทั้งสายตาอิจฉาทำให้ฟางเฉิงจนจมูกแทบจะกระดกไปถึงท้องฟ้า
"ประจบสอพลอ"
ฟางยู่เชินส่งเสียงดูถูกเหยียดหยามอย่างเย็นชาแล้วถอนสายตาออก
ไม่อยากมองหน้าของคนของทั้งสองครอบครัวที่ชอบประจบเอาใจคนมีอำนาจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊?!