ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 868

ดังนั้น คุณท่านตระกูลฟางจึงไม่ได้บอกให้จิ้นเฟิงเฉินและเจียงสื้อสื้ออยู่ต่อ

แม้ว่า ในใจลึกๆ เขาก็อยากให้เจียงสื้อสื้อพวกเขาอยู่อีกสักพัก

“อืม”

คุณท่านตระกูลตอบกลับด้วยเสียงในลำคอ แล้วพูดต่อ “งั้นก็ให้อะเชินส่งพวกเธอกลับไปเถอะ”

“งั้น……ให้พี่ชายส่งพวกเรากลับไปรับรถที่โรงแรม”

เจียงสื้อสื้อไม่ได้ปฏิเสธ นั่งรถของคุณท่านตระกูลฟางมาบ้านใหญ่ตระกูลฟาง ตอนนี้ต้องกลับไปขับรถที่โรงแรม

ก่อนจากไป เธอพูดกับคุณท่านตระกูลฟางอย่างเกรงใจ “คุณตาคะ ครั้งหน้าพวกเรามาเยี่ยมท่านอีก”

ฟางยู่เชินพยักหน้าให้พ่อแม่ของตัวเอง และออกจากบ้านใหญ่ตระกูลฟางพร้อมกับครอบครัวเจียงสื้อสื้อ

ขณะที่ฟางเฉิงและฟางรุ่ยอยากพูดอะไร ก็ถูกคุณท่านตระกูลฟางจ้องด้วยสายตาเย็นชาจนไม่กล้าขยับ

เดิมทีสามารถอยู่กับหลานสาวตัวเองดีๆ หนึ่งวัน ก็ถูกลูกไม่รักดีทำเสียหมด

คุณท่านตระกูลฟางจะสบายใจได้อย่างไร?

เฝ้าดูครอบครัวสี่คนของเจียงสื้อสื้อที่เริ่มห่างออกไป คุณท่านตระกูลฟางไม่อยากให้ไปมากๆ

……

ถึงโรงแรม หลังจากที่เจียงสื้อสื้อขึ้นรถของจิ้นเฟิงเฉิน ทั้งตัวก็ผ่อนคลายลง

ที่ที่มีฟางเฉิงและฟางรุ่ยอยู่ แต่ไม่อยากอยู่นานจริงๆ

เป็นคนถึงจุดนี้ สองครอบครัวนี้พอแล้วจริงๆ

“สื้อสื้อ รอคุณป้าตื่นแล้ว เธอต้องพาเธอมาเยี่ยมคุณปู่นะ”

ส่งครอบครัวของพวกเขาขึ้นรถ ฟางยู่เชินพูดเตือน

เสี่ยวเป่ากอดของเล่นที่เขาได้มาจากฟางยู่เชิน มองฟางยู่เชินอย่างเสียดาย

“คุณอาครับ! ครั้งหน้าเสี่ยวเป่ามาหาคุณอีก”

“ได้สิ คุณอารอนาย”

อำลากับฟางยู่เชิน เจียงสื้อสื้อและจิ้นเฟิงเฉินก็พาเด็กน้อยสองคนเดินทางกลับเมืองจิ่น

ตลอดทาง เด็กน้อยสองคนหลับไปสักพัก ก็เล่นกันเสียงดังจากเบาะหลัง

ถึงคฤหาสน์ตระกูลจิ้น สองคนก้าวขาเล็กๆ วิ่งและตะโกน “คุณปู่ คุณย่า! เถียนเถียนกลับมาแล้วค่ะ!”

“คุณปู่คุณย่า เสี่ยวเป่าคิดถึงพวกท่านมากครับ!”

แม้จะห่างกันแค่สองวัน แต่พ่อจิ้นและแม่จิ้นก็คิดถึงเด็กน้อยทั้งสองมากๆ

ได้ยินเสียงของพวกเขา ก็ออกมาต้อนรับทันที หนึ่งคนกอดเด็กหนึ่งคน

“ในที่สุดหลานรักของย่ากลับมาแล้ว สองวันนี้เป็นยังไงบ้าง มีความสุขไหม?”

แม่จิ้นกอดเถียนเถียนไว้ ในมือยังจับมือของเสี่ยวเป่า

เสี่ยวเป่าเสียงเจี๊ยวจ๊าวเล่าให้แม่จิ้นฟังว่าคุณอาของเขาดีขนาดไหน

เถียนเถียนก็ไม่ยอม เงยหน้าเล็กๆ พูดถึงเรื่องที่ตัวเองและคุณยายทำคุกกี้

เสียงเจี๊ยวจ๊าว ทำให้คนแก่ทั้งสองหลงรักมาก

คนหนึ่งกลุ่มเดินเข้าบ้าน รอเด็กน้อยสองคนพูดเหนื่อย แม่จิ้นถึงจะถาม “สองวันนี้พวกเธออยู่ที่บ้านตระกูลฟางเป็นยังไงบ้าง คุณตาของเธอพวกเขาได้รังแกเธอหรือเปล่า?”

เจียงสื้อสื้อดื่มน้ำหนึ่งคำ จากนั้นถึงจะเล่าเรื่องของตระกูลฟางให้แม่จิ้น

รวมถึงเรื่องระหว่างฟางเฉิงและฟางรุ่ยแย่งชิงกัน และในสายตาของพวกเขามีแต่ผลประโยชน์

“สองครอบครัวนี้ไม่ใช่คนดีจริงๆ”

น้ำเสียงของแม่จิ้นเต็มไปด้วยความไม่พอใจ เธอไม่ชอบที่สะใภ้ของบ้านตัวเองกลับบ้านแล้วยังโดนรังแก!

เจียงสื้อสื้อรีบพูดด้วยรอยยิ้ม “นอกจากครอบครัวของลุงใหญ่และลุงรอง ครอบครัวอาเล็กก็ไม่แย่ค่ะ ดีกับพวกเรา คุณตาก็เช่นกัน

ท่านดูสิคะ ของเล่นในมือของเสี่ยวเป่าพี่ชายเป็นคนให้!”

ได้ยินเจียงสื้อสื้อพูดแบบนี้ แม่จิ้นก็อารมณ์ดีขึ้นมา