ลูกเขยมังกร นิยาย บท 126
บทที่126 โจวเซ่าฟึง
"ตาข้างไหนของเธอที่เห็นว่า ฉันไม่มีบัตรสมาชิกของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง?" เฉินเฟิงพูดด้วยสีหน้านิ่งเฉย บัตรสมาชิกของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง เขาเองก็มี อีกทั้งยังเป็นบัตรสมาชิกกิตติมศักดิ์ที่มีแค่สามใบในคฤหาสน์ เป็นหลักฐานยืนยันว่าเขาคือหุ้นส่วนใหญ่ที่สุดของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง！
"แกบอกว่าแกก็มีบัตรสมาชิกของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง?" เหมือนกับว่าหลี่เสว่ได้ฟังเรื่องตลก สีหน้าของเธอดูโอ้อวดมาก
"ไม่เชื่อ?" เฉินเฟิงหัวเราะในลำคอ
"ฮ่าๆๆๆ！เชื่อ！ฉันเชื่อ！”หลี่เสว่กุมท้องแล้วหัวเราะเสียงดัง จากนั้นพูดขึ้น ：“แกเป็นสมาชิกระดับไหนของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง? เหล็กดำ หรือทองแดง?"
แน่นอนว่าคำพูดของหลี่เสว่เป็นการดูถูก คฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลงไม่มีสมาชิกระดับเหล็กดำหรือทองแดงทั้งนั้น
เฉินเฟิงเองก็คร้านที่จะสนใจ เดี๋ยวเข้าไปถึงคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง คนโง่ๆอย่างหลี่เสว่ ก็จะรู้เองว่าเขาคือสมาชิกระดับไหน มีแค่สมาชิกระดับเพชรเท่านั้น ถึงจะคู่ควรกับคนอย่างเฉินเฟิง" สวีตงเหลียงเองก็พูดเย้ยหยันด้วยอีกคน
"คฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลงมีสมาชิกระดับเพชรด้วย?" หวังเจียเมิงสนใจสิ่งนี้มากกว่า แค่สมาชิกระดับทองคำขาว ก็ต้องจ่ายค่าสมาชิกต่อปีหนึ่งล้านหยวนแล้ว แล้วถ้าเป็นสมาชิกระดับเพชร ก็คงจะสูงลิ่วอย่างแน่นอน
"มี" สวีตงเหลียงพยักหน้า พูดด้วยสีหน้าจริงจัง：“คฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลงมีสมาชิกระดับเพชร แต่สมาชิกระดับเพชรนั้นไม่ใช่สมาชิกที่แค่มีเงินก็สามารถเป็นได้ อยากจะสมัครสมาชิกระดับเพชร ต้องได้รับการเชื้อเชิญจากหุ้นส่วนของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง อีกทั้งหลังจากที่เป็นสมาชิกระดับเพชรแล้วนั้น ในทุกปีต้องจ่ายค่าสมาชิกสูงถึงสิบล้านหยวน"
"สิบล้านหยวน！”หวังเจียเมิงปิดปากเล็กๆของตนเองด้วยความตกใจ ค่าสมาชิกสิบล้านหยวน ต้องเป็นคนที่รวยระดับไหนกัน?
"อืม แต่คนที่สามารถเป็นสมาชิกระดับเพชรของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลงได้นั้น ก็ไม่ได้ขาดเหลือเงินสิบล้านหยวนนี้" สวีตงเหลียงพูดเสียงเรียบ แผนกภายในคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง ในทุกปีจะมีการจัดประชุมแลกเปลี่ยนสมาชิกระดับเพชรอยู่หลายครั้ง ทุกครั้งที่มีการจัดประชุมแลกเปลี่ยนกันนั้น กำไรที่มอบให้กับสมาชิกระดับเพชรเหล่านี้ มีไม่น้อยกว่าสิบล้านหยวนแน่นอน
หวังเจียเมิงไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรแล้ว เธอรู้สึกว่าเมื่อก่อนตนเองไม่มองการณ์ไกลเลยสักนิด ถึงได้รู้สึกว่าคนที่มีสินทรัพย์ไม่กี่สิบล้านหยวน ก็คือคนที่รวยสุดๆแล้ว
"พี่เหลียง พี่เยว่เป็นสมาชิกระดับไหนคะ?" จู่ๆหลี่เสว่ก็ถามขึ้น
"พี่เยว่？พี่ชายของเธอเป็นหนึ่งในหุ้นส่วนของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง แล้วเธอคิดว่าเธอจะเป็นสมาชิกระดับไหน?"สวีตงเหลียงส่ายหน้าไปมา แล้วพูด แน่นอนว่าตู้จื่อเยว่ต้องเป็นสมาชิกระดับเพชรของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง เพราะมีพี่ชายที่เป็นหุ้นส่วนของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง
ภายในใจของหลี่เสว่ตื่นเต้นขึ้นมาทันที ตู้จื่อเยว่เป็นถึงสมาชิกระดับเพชร ครั้งนี้ตนเองจะต้องประจบตู้จื่อเยว่ให้ดี ถ้าได้เป็นหมารับใช้ของตู้จื่อเยว่ใหม่อีกครั้ง เธอก็สามารถพลิกชะตาชีวิตได้แล้ว
เห็นหลี่เสว่และหวังเจียเมิง แค่ได้ยินว่าเป็นสมาชิกระดับเพชรก็ตื่นเต้นดีใจแบบนั้น สีหน้าของเฉินเฟิงอดไม่ได้ที่จะสงสัย ถ้าหากว่าคนโง่สองคนนี้รู้ว่า ตนเองที่นั่งอยู่ในรถคันเดียวกับพวกเธอ เป็นหุ้นส่วนใหญ่ที่สุดของคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง พวกเธอจะมีทีท่ายังไง
อย่างรวดเร็ว รถก็ขับเข้าไปยังคฤหาสน์คฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง
คนที่ออกมาต้อนรับสวีตงเหลียง คือพนักงานชายที่เป็นหัวหน้า เขาสวมชุดสูทสไตล์ยุโรป
"คุณสวี เชิญทางนี้ครับ" เมื่อเห็นว่าข้างหลังของสวีตงเหลียงมีคนตามมาหลายสิบคน สีหน้าของหัวหน้าพนักงานก็แปลกใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เขาพาทุกคนไปยังคฤหาสน์หลังเล็กหลังหนึ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...