ลูกเขยมังกร นิยาย บท 215
บทที่ 215พูดความจริงออกมา
ไม่มีใครรู้ว่า ในเวลานี้เติ้งซื่อชีหงุดหงิดแค่ไหน
ในตอนแรกหลังจากรู้สถานะที่เฉินเฟิงเป็นลูกเขยที่ตกถังข้าวสารแล้ว เขาก็ไม่ได้เห็นเฉินเฟิงอยู่ในสายตาของเขา แถมเขาก็มีท่าทีดูถูกด้วยซ้ำ
เขาคิดว่า ผู้ชายที่มีความสามารถสักหน่อย คงไม่ต้องใช้วิธีถีบตัวเองขึ้นโดยการเป็นลูกเขยเศรษฐี
ในใจเขา เลยดูถูกเฉินเฟิง
แน่นอนว่า ถึงแม้เขาจะดูถูกในตัวเฉินเฟิงมันก็อยู่ในส่วนการดูถูก แต่สำหรับทักษะการแข่งรถแล้ว เขายังคงกลัวอยู่มาก เขารู้ดีว่าหากเฉินเฟิงได้ขับรถได้ตามปกติ โอกาสในการชนะของเขาก็ไม่มากนัก
ดังนั้นเขาจึงให้คนไปปรับแต่งรถของเฉินเฟิง
เขาสามารถยอมแพ้เย่ไห่ถังได้ แต่เขาไม่ยอมให้ตัวเองแพ้เฉินเฟิงเด็ดขาด
แต่สุดท้าย เฉินเฟิงไม่เพียงเอาชนะเขาได้ ขนาดเย่ไห่ถังแต่ยังเอาชนะได้
เติ้งซื่อชีใช้ชีวิตมาไม่น้อย ยังไม่เคยล้มเหลวขนาดนี้มาก่อนเลย!
เฉินเฟิงลงจากรถด้วยสีหน้าสงบเสงี่ยม จูกว่างฉวนออกมาต้อนรับเขาด้วยความตื่นเต้น และยกนิ้วโป้งให้เฉินเฟิง: "น้องชายเฉินเฟิง สุดยอดมาก! ตั้งแต่เกิดมาฉันไม่เคยยอมรับใครในชีวิต น้องชายเฉินเฟิงนายนี่ เป็นคนแรก!”
เฉินเฟิงยิ้มเล็กน้อย แต่ไม่ได้ความหมายของคำพูดของจูกว่างฉวนมาใส่ใจ
ในเวลานั้น ดวงตาของจูกว่างฉวนที่อยู่ตรงหน้า ก็เบิกกว้างราวกับว่าเขาได้เห็นสิ่งที่น่าเหลือเชื่อ
เฉินเฟิงขมวดคิ้ว เกิดอะไรขึ้นกับ จูกว่างฉวน?
เฉินเฟิงไม่มีเวลาทันคิดเรื่องนี้ ก็ได้กลิ่นหอมฟุ้งมาจากด้านหลัง
เย่ไห่ถังสวมชุดนักแข่งสีดำเดินมาหาเฉินเฟิง เมื่อถอดหมวกกันน็อคออก ผมสีดำขลับของเธอก็สยายออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ เผยให้เห็นใบหน้าที่ทรงพลังที่สามารถทำให้พระจันทร์หรือพระอาทิตย์หม่นหมองลงไปได้
"สวัสดีค่ะ ฉันคือ เย่ไห่ถัง" เย่ไห่ถังยิ้มและยื่นมืองดงามออกไป
"เฉินเฟิง" เฉินเฟิงยิ้มเล็กน้อย พร้อมทั้งยื่นมือออกไป เพื่อจับมือกับเย่ไห่ถัง
ผู้ชมเงียบกริบทั้งสนาม ถ้ามีเสียงเข็มหล่นคงได้ยินกันทั่ว!
ใครบอกว่า เย่ไห่ถังไม่จับมือกับผู้ชายไม่ใช่เหรอ?
วันนี้มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น?
ทุกคนรู้สึกว่าสมองของเขาไม่ทำงาน อีกทั้งบรรดาแฟนคลับของ เย่ไห่ถังหลายคนถึงกับหายใจไม่ทั่วท้อง ใบหน้าทำราวกับแม่ของตนเองเสียชีวิตแบบนั้น
เย่ไห่ถัง ไม่ชอบจับมือกับผู้ชายจริงๆ ในฐานะที่เป็นแฟนคลับของหล่อน ไม่มีใครรู้เรื่องนี้ดีไปกว่าพวกเขา!
แต่วันนี้ เย่ไห่ถังเป็นคนเริ่มยื่นมือออกไปหาผู้ชายก่อน นี่มันหมายความว่าอย่างไร?
ทุกคนไม่กล้าคิด และไม่อยากคิดด้วย!
นัยน์ตาของเติ้งซื่อชี ความโกรธที่กำลังพลุ่งพล่านอย่างต่อเนื่อง เขารู้สึกว่าปอดของเขากำลังจะระเบิดอยู่แล้ว ปกติแล้วเขามักจะมองสถานะของตนเองเป็นคู่หมั้นของเย่ไห่ถัง
อาจกล่าวได้ว่า ในบรรดาคนที่มาจีบ เขาเป็นคนที่ใกล้ชิดกับเย่ไห่ถังมากที่สุด
ถึงแม้ว่า เขาจะไม่เคยสัมผัสมือของ เย่ไห่ถังเลยสักครั้ง ทุกครั้งที่เขาขอจับมือกับ เย่ไห่ถังเขาจะถูกปฏิเสธด้วยเหตุผลต่างๆ นานา
แต่วันนี้ เย่ไห่ถังต่อหน้าต่อตาเขา ยังเป็นคนยื่นมือไปจับมือกับผู้ชายแทน
และชายคนนี้ ยังคงเป็นลูกเขยตกถังข้าวสารที่เขาดูถูกด้วย!
"ก่อนหน้านี้คุณเฉินเคยเป็นนักแข่งอาชีพเหรอ? " เย่ไห่ถังถาม เพราะว่าเธอเองยังไม่ถูกใจเลย วรยุทธ์ทางบูโดของเฉินเฟิงสูงส่งกว่าเธอ เธอยอมรับได้ แต่สิ่งที่เธอยอมรับไม่ได้ กับการที่เฉินเฟิงยังแข่งรถ เก่งกว่าเธอ ดูเหมือนว่า ก่อนหน้านี้เฉินเฟิงจะต้องเรียนรู้ทักษะการแข่งรถอย่างเป็นระบบมาก่อน จนถึงขั้นเป็นศิษย์ของนักแข่งรถขั้นเทพสักคนด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...