ลูกเขยมังกร นิยาย บท 278

บทที่ 278 วิกฤตการณ์

"ยังไม่ต้องลงไป ในน้ำมีอันตราย" เฉินเฟิงส่ายหน้า ความรู้สึกของเขาไม่มีทางผิดแน่นอน ในน้ำต้องแอบซ่อนอะไรไว้ อย่างน้อยก็เป็นอะไรที่เขาไม่รู้

"อันตราย? " เฉินจื๋อเหวินมองน้ำแร่ด้วยความสงสัย ในน้ำแร่จะมีอันตรายอะไร

พอเห็นทหารรับจ้างของตระกูลโห้กำลังเริ่มลงน้ำ เฉินเฟิงจึงขมวดคิ้วแล้วมองคนของตระกูลโห้ แล้วพูดขึ้น "จะบอกพวกคุณ อย่าเพิ่งลงไป ในน้ำมีอะไรบางอย่าง"

ถึงแม้เขากับตระกูลเฉินจะไม่ถูกกัน ทว่าเขากลับไม่อยากจะเห็นทหารรับจ้างที่มากขนาดนี้ไปรนหาที่ตายฟรีๆ แบบนี้

สีหน้าของเฉินจื๋อเหวินงุนงง ไม่รู้อันตรายของเฉินเฟิงพูดคืออะไร สำหรับคำสั่งที่เฉินเฟิงสั่ง เขาก็ต้องทำตาม

เฉินจื๋อเหวินเดินไปตรงหน้าโห้หงเย้น พูดด้วยเสียงเรียบเฉย "คุณโห้ คุณชายเฉินของพวกผมบอกแล้ว ใต้น้ำมีอันตราย ทางที่ดีที่สุดพวกคุณอย่าได้ลงไปเลย"

"คุณชายเฉิน? " โห้หงเย้นคลายยิ้มอ่อนๆ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเหยียบย่ำ

เฉินเฟิงเดินมาตลอดทาง ไม่ได้คุยอะไรกับเธอสักคำ ทีแรกเธอนึกว่าเฉินเฟิงกับพวกคุณชายคนอื่นๆ ที่เธอเคยเจอนั้นไม่เหมือนกัน เป็นคนที่มีนิสัยหนักแน่น

ทว่านึกไม่ถึง สุดท้ายแล้ว เฉินเฟิงก็อดใจไม่ไหว แล้วให้คนมาทำให้เธอรู้สึกว่าเขามีตัวตนอยู่ เธอโห้หงเย้นดูจะกลั่นแกล้งได้ง่ายขนาดนั้นเลยหรอ?

"ให้คุณชายเฉินของพวกนายดูแลตัวเองดีๆ ก่อนเถอะ สำหรับฉัน คงไม่จำเป็นต้องไปรบกวนคุณชายเฉินของพวกคุณ" โห้หงเย้นเอ่ยพูดด้วยเสียงเรียบเฉย ในน้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยการเย้ยหยัน

ในน้ำมีอันตราย?

อันตรายตรงไหนกัน!

เธอไม่ใช่เด็กอายุสามขวบ สถานที่ยู่ฉวนซาน เป็นแค่ผืนป่าที่ธรรมดาๆ ผืนหนึ่ง อย่าว่าแต่เสือดาวอะไรเลย แม้กระทั่งหมาป่ายังมีไม่กี่ตัวเลย แล้วจะอันตรายยังไง?

แล้วถ้ามาครุ่นคิดจริงๆ ต่อให้มีอันตรายอะไรจริงๆ ครั้งนี้เธอพาทหารรับจ้างมามากขนาดนี้ แล้วยังมีจอมยุทธ์อ้านจิ้งสามคน หรือว่าจะทำให้เธอเจออันตรายจนต้านทานไม่ได้เลยหรือไง?

มือข้างนี้ของเฉินเฟิง อาจจะต้องการแค่อยากจะให้เธอรู้สึกว่าเขามีตัวตนอยู่ หรืออาจจะแย่งบัวหิมะซินเจียงกับเธอก็ได้

ไม่ว่าจะยังไง เธอก็ดูถูกเฉินเฟิง

เธอเกลียดผู้ชายที่ชอบพูดอ้อมค้อม ลูกผู้ชาย ต้องมีจิตใจที่เด็ดเดี่ยวแน่วแน่ และทำอะไรก็ต้องแจ่มแจ้งหรือเปล่า?

เขาจะต้องหลบอยู่ด้านหลังแบบนี้ตลอดเลยหรือไง ทำตัวเหมือนขันทีที่วางแผนกันเอาคืนกันไปเอาคืนกันมา

เฉินจื๋อเหวินขมวดคิ้วขึ้น แล้วไม่เอ่ยอะไรออกมา จากนั้นก็เดินจากไป จากนั้นเขาก็เอาคำพูดเดิมของโห้หงเย้นบอกเฉินเฟิง

เฉินเฟิงพยักหน้าเบาๆ ไหนๆ โห้หงเย้นไม่ฟังคำเตือนของเขา งั้นเขาก็ไม่ทำอะไรไม่ได้

ตอนนี้แค่หวังว่านี่เป็นเพียงสิ่งที่เขาคิดมากไปเอง

ตระกูลโห้ส่งทหารรับจ้างหกนายลงน้ำไปก่อน ให้พวกเขาเป็นกองทัพที่อยู่หน้าสุด เพื่อที่จะไปสังเกตการณ์ก่อน

และทหารรับจ้างสิบกว่านายที่เหลือ หลังจากที่ไปสังเกตการณ์เสร็จค่อยลงน้ำไป

จากนั้นก็มีผู้ชายที่ใส่ชุดดำน้ำสีดำหกคนโดดลงไปในน้ำ ทำให้ผิวน้ำมีคลื่นเกิดขึ้น

ทุกอย่างดูปกติ ไม่ได้มีสิ่งอันตรายเกิดขึ้น

ไม่นาน หกคนนั้นก็ดำเข้าไปใกล้ถ้ำที่ลึกและแคบ ถ้ำๆ นั้นน่าจะเป็นจุดกำเนิดของบัวหิมะซินเจียง

พอเห็นว่ายาวิเศษอยู่ตรงหน้า แค่ยื่นมือไปก็ได้แล้ว โห้หงเย้นก็หัวเราะด้วยเสียงเบา การดำเนินการครั้งนี้ ถือว่าผ่อนคลายเกินไป ผ่อนคลายและง่ายจนเกินที่เธอคาดหมาย

"คุณชายเฉิน บัวหิมะซินเจียงเราเอาได้แล้ว......"

โห้หงเย้นรู้สึกอารมณ์ดีมาก และมองเฉินเฟิงด้วยท่าทางที่โอ้อวด และถือโอกาสตบหน้าเฉินเฟิง ทว่าเธอยังไม่ทันได้พูดอะไรออกมา จู่ๆ ทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงอย่างน่าตกใจ!