ลูกเขยมังกร นิยาย บท 477

บทที่ 477 เซ่หยูนฟางที่ได้ใจ

คำวิพากษ์วิจารณ์มากมายของพนักงานบริษัทคางเหม่ยกรุ๊ป เฉินเฟิงไม่รู้เลยสักนิด

ตอนนี้เฉินเฟิงกำลังขับรถอย่างสบายใจ

บรรยากาศในรถเงียบมาก เสี้ยเมิ่งเหยาไม่พูดอะไรเลยตั้งแต่ขึ้นรถมา

สุดท้ายเป็นหลินหลันที่พูดทำลายความเงียบขึ้นมาว่า: “เฉินเฟิง เรามีเตรียมของขวัญให้คุณตาหรือเปล่า?”

“เตรียมแล้วครับ”

“เตรียมก็ดีแล้ว เตรียมก็ดีแล้ว” หลินหลันแอบถอนหายใจโล่งอก เมื่อวานตอนกลับเธอลืมกำชับเฉินเฟิงเรื่องของขวัญ วันนี้งานวันเกิดคุณตาหลิน คนสำคัญในตระกูลหลินทั้งหมดจะมาในงาน

ถ้าเฉินเฟิงไปมือเปล่า ต้องโดนด่ายับแน่

“บ้านคุณตาอยู่ที่ไหนครับ?”

เฉินเฟิงถาม เมื่อวานหลินหลันบอกว่าต้องไปรวมตัวกันที่ตระกูลหลินก่อน แล้วค่อยไปโรงแรมจินหม่า แต่เขาก็ไม่แน่ใจว่าพิกัดตระกูลหลินอยู่ที่ไหน

“อยู่ที่วิลล่าตุงกง! พ่อของแม่ย้ายไปที่นั่นปีก่อน” หลินหลันรีบบอก

“วิลล่าตุงกง?” เฉินเฟิงขมวดคิ้ว คฤหาสน์ที่หวู่เหวินโป๋ให้เขาก็อยู่ที่ตุงกงพอดี

สิบกว่านาทีผ่านไป เฉินเฟิงก็ขับรถมาถึงวิลล่าตุงกง

คฤหาสน์ตระกูลหลินอยู่ด้านในสุดของวิลล่าตุงกง เทียบกับคฤหาสน์ที่หวู่เหวินโป๋ยกให้เขาแล้ว คฤหาสน์ตระกูลหลินเล็กกว่าอย่างเห็นได้ชัด แค่ห้าร้อยกว่าตารางเมตรเท่านั้น

แต่ถึงจะมีพื้นที่แค่ห้าร้อยกว่าตารางเมตร แต่ราคาของคฤหาสน์นี้อย่างน้อยต้องมีหนึ่งร้อยกว่าล้าน

ตอนเฉินเฟิงมาถึง คฤหาสน์ตระกูลหลินก็จอดรถเต็มไปหมดแล้ว

รถพวกนี้พวกลูกหลานของหลินเซียวเสียนขับมาทั้งนั้น รถหรูมากันเพียบ ระดับต่ำที่สุดคือออดี้A6แบบเดียวกับที่เฉินเฟิงขับมา ที่ดีขึ้นมาหน่อยก็เป็นรถหรูราคาล้านกว่าแบบพวกปอร์เช่

ส่วนรถที่หรูกว่านั้นก็มี แต่ว่าน้อยมาก

เฉินเฟิงเห็นแค่สองคัน คันหนึ่งคือBentley Mulsanne อีกคันคือ Ursv ของลัมโบร์กีนี

รถ Bentley Mulsanne ก่อนหน้านี้ไม่นานเฉินฟิงเคยเห็นที่ชางโจวมาก่อน เป็นรถของบ้านหลินเย่น ตอนนั้นหลินหวั่นชีวและแม่ขับรถออโต้ไปเฉี่ยวรถ Bentley Mulsanneคันนี้ พอหลินเย่นลงจากโรค ก็อ้าปากเรียกร้องค่าเสียหายสามแสนเลย

“นี่นี่ นายจะจอดรถที่นี่ทำไม? นี่ไม่ใช่ที่จอดรถนะ” เฉินเฟิงกำลังจะหาที่จอดรถ ก็มีผู้ชายวัยกลางคนใส่เสื้อเชิ้ตคนหนึ่งเดินเข้ามาขวางหน้ารถไว้

หลินหลันรีบเปิดประตูรถลงมา

“หลินอู่ นี่รถลูกเขยฉัน”

“เธอคือ...หลินหลัน?” ผู้ชายวัยกลางคนที่ชื่อหลินอู่มองหลินหลันอย่างสงสัย และถามอย่างไม่แน่ใจ

“ทำไม ไม่รู้จักฉันแล้วหรือไง?” หลินหลันยิ้มสะใจ ตั้งแต่หลินเซียวเสียนออกปากไม่ยอมให้คนตระกูลเสี้ยย่างเท้าก้าวเข้าตระกูลหลินแม้แต่ก้าวเดียว เธอไม่ได้กลับมาตระกูลหลินสามปีแล้ว บวกกับการแต่งตัวเธอในวันนี้ดีกว่าเมื่อก่อนมาก หลินอู่จำเธอไม่ได้ก็ไม่แปลก

“รู้จัก ทำไมจะไม่รู้จักล่ะ ฉันแค่ไม่คิดว่าเธอจะมาเท่านั้นเอง” หลินอู่หรี่ตามอง น้ำเสียงประชดประชัน ถึงหลินหลันจะแซ่หลินเหมือนเขา แต่ถ้าวิเคราะห์กันจริงๆ พวกเขาไม่ใช่ครอบครัวเดียวกัน

หลินหลันเป็นลูกสาวของภรรยาคนแรกของหลินเซียวเสียน ส่วนเขาเป็นลูกชายของภรรยาคนปัจจุบันของหลินเซียวเสียน

เขากับหลินหลันเป็นพี่น้องต่างแม่กัน

“ดูพูดเข้า วันนี้เป็นวันเกิดครบรอบอายุแปดสิบปีของพ่อ ฉันจะไม่มาได้ไงล่ะ” หลินหลันฟังออกถึงน้ำเสียงประชดของหลินอู่ แต่เธอไม่ใส่ใจ

“เหอะ จอดรถตรงนี้แหละ อย่าขวางทางคนอื่น” หลินอู่แค่นเสียงหึ ถึงในใจจะไม่พอใจหลินหลัน แต่เขาก็ไม่คิดจะแสดงมันออกมาเต็มร้อย