ลูกเขยมังกร นิยาย บท 521

บทที่ 521 จางเทียนเซอขึ้นเวที

“ซือหยวน คุณเป็นอะไรหรอ ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า?” พอเห็นหวางซือหยวนสีหน้าไม่สู้ดี หลี่สื้อผิงอดถามอย่างเป็นห่วงไม่ได้

“ไม่เกี่ยวกับคุณ” หวางซือหยวนมองหลี่สื้อผิงอย่างเย็นชา ไม่ยิ้มแย้มให้สักนิด

พอเห็นฉากนี้ หวางหงอี้กับเพิ้งเย้นฟางแอบสบตากัน และต่างเห็นความสงสัยในดวงตาอีกฝ่าย มันเกิดอะไรขึ้นระหว่างหวางซือหยวนและหลี่สื้อผิงกันนี่?

หลายวันนี้พวกเขาสังเกตเห็นได้ชัดว่าทั้งคู่ดูผิดปกติ

โดนหวางซือหยวนมีท่าทีเย็นชาใส่ หลี่สื้อผิงได้แต่ยิ้มแหย ไม่ได้โกรธอะไร

“แค่กๆ การประลองเริ่มขึ้นแล้ว ดูการประลองกันเถอะ” ตอนนี้เองหวางหงอี้กระแอมเสียงทำลายความกระอักกระอ่วนขึ้น

“ใช่ ดูการประลอง ดูการประลอง” เพิ้งเย้นฟางร่วมสนับสนุน

จากนั้นสายตาของทุกคนก็พุ่งไปที่เวที

ที่สนามแข่ง จายเถิงจวั่นจู้กำลังเอามือไขว้หลัง สายตามองไปทางจอมยุทธ์ฝั่งสมาคมการค้าจงไห่อย่างท้าทาย

แถมจางเทียนเซอที่จะขึ้นเวทีวันนี้ยังอยู่ในกลุ่มจอมยุทธ์ของสมาคมการค้าจงไห่ด้วย

“ศิษย์พี่จาง สู้ๆ!” จอมยุทธ์มากมายของสมาคมการค้าจงไห่พากันร้องเชียร์จางเทียนเซอ จางเทียนเซอเป็นยอดฝีมืออันดับสองของสิบจอมยุทธ์ที่สมาคมการค้าจงไห่คัดสรรมา ถ้าวันนี้เขาเอาชนะจายเถิงจวั่นจู้ได้ สมาคมการค้าจงไห่ก็จะยืดหน้าได้อีกมาก การพ่ายแพ้สองครั้งติดก่อนหน้านี้ก็จะถือว่าไม่เป็นไร

จางเทียนเซอสีหน้าเคร่งเครียด ไม่ได้พูดอะไร

ต้องยอมรับจริงๆว่า เขารู้สึกกดดันมาก

ตอนนี้ฉู่ยี่เฟยเดินเข้ามา: “เทียนเซอ อีกเดี๋ยวขึ้นเวทีอย่าตื่นเต้นเด็ดขาดนะ ทำให้เต็มที่ก็พอแล้ว”

“ยังไงซะนายเป็นศิษย์ก้นกุฎิของอาจารย์ ได้รับการสืบทอดวิชาทั้งหมดจากอาจารย์ ถ้านายทำตามปกติ เจ้าจายเถิงจวั่นจู้นั่นไม่มีทางเป็นคู่ต่อสู้ของนายแน่”

ฉู่ยี่เฟยคาดหวังกับจางเทียนเซอมาก

ตอนนี้เขาก็จำเป็นต้องคาดหวังกับจางเทียนเซอ

เพราะจางเทียนเซอเป็นยอดฝีมืออันดับสองเบื้องหน้าของสมาคมการค้าจงไห่ ถ้าแม้แต่จางเทียนเซอยังแพ้ งั้นการประลองครั้งนี้ของสมาคมการค้าจงไห่ต้องหวั่นแล้วจริงๆล่ะ

“พี่ฉู่วางใจเถอะ การประลองนี้ผมมีแต่ชนะ รับรองว่าไม่แพ้เด็ดขาด!”

จางเทียนเซอสูดลมหายใจเข้าปอดลึก จากนั้นเขาก็กระโดดขึ้นเวที ความอยากเอาชนะพลุ่งพล่านในแววตา!

พอเห็นจางเทียนเซอที่แววเอาชนะพลุ่งพล่าน จายเถิงจวั่นจู้เก็บความดูเบาไปและเปลี่ยนเป็นความสงสัยแรงกล้า

“นายเก่งมาก” จายเถิงจวั่นจู้มองจางเทียนเซอ และให้คอมเมนท์ที่หาได้ยากยิ่งออกมา

“นายเองก็ใช่ย่อยเลยนี่” จางเทียนเซอมองจายเถิงจวั่นจู้

จายเถิงจวั่นจู้จู่ๆกลับยิ้มแสยะขึ้นมา: “ถึงนายจะเก่งมาก แต่...ฉันจะเอาชนะนาย เหมือนเอาชนะไอ้ขยะสองตัวก่อนหน้านี้”

“งั้นหรอ? งั้นก็มาสู้กันเลยละกัน” จางเทียนเซอพูดเสียงเรียบ วิธีการปกติของจายเถิงจวั่นจู้คือพูดยั่วยุฝ่ายตรงข้ามก่อน เพื่อให้อีกฝ่ายสับสนโมโห แล้วค่อยลงมือ

จุดนี้เขามองออกนานแล้ว ดังนั้นเขาจะไม่โดนยั่วยุง่ายๆแน่

พอเห็นจางเทียนเซอไม่โดนยั่วยุง่ายๆเหมือนหูฉี่ซิงกับเห้อซง จายเถิงจวั่นจู้อดผิดหวังไม่ได้

“เริ่มได้” ตอนนี้เองกรรมการวัยกลางคนพูดขึ้น

พอเสียงกรรมการพูดจบ ก็เกิดเสียงฮือฮาดังขึ้นจากสองฝั่งของสนามแข่ง!

จางเทียนเซอกับจายเถิงจวั่นจู้ขยับตัวพร้อมกัน!

ทั้งคู่ไวมาก เร็วจนผู้ชมอยากจะมองร่างพวกเขาให้ชัดยังยาก!

“แกร๊ง”