ลูกเขยมังกร นิยาย บท 548

บทที่ 548 สิ่งที่เฉินเจิ้นหนานต้องการจริงๆ

"พี่ใหญ่รู้เรื่องนี้มานานแล้วใช่ไหม ลูกนอกสมรสคนนี้บรรลุถึงระดับหั้วจิ้ง?" เฉินเจี้ยนหยุ่งอดไม่ได้ที่จะถาม เมื่อสามเดือนก่อน จู่ๆเฉินเจิ้นหนานก็ประกาศ ผู้สืบทอดของตระกูลเฉิน

ตอนนั้น ทุกคนต่างก็คิดว่า เฉินเจิ้นหนานต้องเลือกหนึ่งในลูกชายทั้งหลายของเขา มาเป็นผู้สืบทอดตระกูลเฉิน

ทว่าคิดไม่ถึง เฉินเจิ้นหนานกลับเลือกลูกนอกสมรส มาเป็นผู้สืบทอดตระกูลเฉิน

อย่างไม่ต้องสงสัย การเลือกของเฉินเจิ้นหนานก่อให้เกิดความโกลาหลในตระกูลเฉิน

ครอบครัวอีกสิบกว่าครอบครัวที่เหลือของตระกูลเฉิน แทบจะทุกครอบครัวพากันคัดค้าน

แต่สุดท้าย กลับได้รับคำยืนยันจากเฉินเจิ้นหนาน

แตกต่างจากตระกูลใหญ่ตระกูลอื่น ในตระกูลเฉิน เฉินเจิ้นหนานมีอำนาจในการควบคุมตระกูลเฉิน สิ่งที่เขาพูด ถือเป็นคำพูดดั่งทองคำ แม้แต่คุณท่านเฉิน ก็ยังไม่กล้าคัดค้าน

เมื่อก่อนทุกคนต่างไม่เข้าใจ ทำไมเฉินเจิ้นหนานถึงต้องให้ลูกนอกสมรสมากเป็นผู้สืบทอดของตระกูลเฉิน

ตอนนี้ เมื่อได้ยินเฉินเจี้ยนหยุ่งพูดแบบนี้ คนจำนวนไม่น้อยพากันตกใจจนตื่น เฉินเจิ้นหนานคงรู้มานานแล้วว่าเฉินเฟิงบรรลุถึงขั้นหั้วจิ้ง

นี่ต่างหากที่เป็นเหตุผลที่ลูกนอกสมรสอย่างเฉินเฟิงได้เป็นผู้สืบทอดตระกูล！

"พี่ใหญ่คงตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะให้ไอ้ลูกนอกสมรสนี่มาเป็นผู้สืบทอดตระกูลเฉินของพวกเรา" เฉินเจี้ยนหยุ่งพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ให้ลูกนอกสมรสมาเป็นผู้สืบทอดของตระกูลเฉิน ไม่รู้ว่าเฉินเจิ้นหนานคิดอะไรอยู่

"พี่ใหญ่เหลือเวลาอีกครึ่งเดือนถึงจะออกมาจากลาศีล ไม่อย่างนั้น พวกเราทำก่อนที่พี่ใหญ่จะออกมาจากลาศีล......."

เวลานี้ หญิงสาววัยกลางคนแต่งตัวหรูพูดเสนอแนะ ถึงแม้เธอยังพูดไม่จบ แต่ทุกคนต่างเข้าใจ ความหมายในสิ่งที่เธอพูด

ฆ่าเฉินเฟิงทิ้ง ก่อนที่เฉินเจิ้นหนานจะออกมาจากลาศีล！

จัดการเรื่องนี้ให้สิ้นซาก！

ถึงเวลานั้น ต่อให้เฉินเจิ้นหนานจะไม่พอใจแค่ไหน ก็ไม่สามารถหาเรื่องพวกเขา เพื่อคนตายได้

"ไม่ได้" เฉินโป๋ยุงส่ายหน้า

"อย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องที่ไอ้ลูกนอกสมรสบรรลุระดับหั้วจิ้งชั้นต้น พวกเราไม่สามารถฆ่ามันได้"

"ต่อให้พวกเราสามารถฆ่ามันได้จริง......" พูดถึงตรงนี้ เฉินโป๋ยุงก็หยุดชะงัก：“พวกนายคิดจริงๆหรอว่า หลังจากที่พวกเราฆ่ามันแล้ว พี่ใหญ่จะไม่ฆ่าพวกเรา?"

มองดูแววตาหยั่งลึกของเฉินโป๋ยุง ทุกคนอดไม่ได้ที่จะหนาวสั่นขึ้นมา

ใช่ เฉินเจิ้นหนาน จะไม่ฆ่าพวกเขาจริงๆหรอ?

พวกเขากับเฉินเจิ้นหนาน ถึงแม้จากชื่อและนามสกุลแล้วจะเป็นพี่น้องกัน แต่ในความเป็นจริง พวกเขาไม่เกี่ยวข้องทางสายเลือด ถ้าจะบอกว่าเกี่ยวข้องกันทางสายเลือด ก็คือพวกเขามีพ่อคนเดียวกัน

แต่ในตระกูลใหญ่ การที่มีพ่อคนเดียวกันแต่ต่างแม่นั้น ในทางกลับกันเวลาลงมือทำร้ายจะยิ่งเหี้ยมโหด

"พี่รอง มีความเป็นไปได้นี้หรือไม่ ไอ้ลูกนอกสมรสก็เป็นปลาที่พี่ใหญ่เอามาตก......." เฉินเจี้ยนหยุ่งกลืนน้ำลายแล้วเอ่ยถาม

ตกปลาที่เขาพูดถึงนั้น แน่นอนว่าเฉินเฟิงเป็นเหยื่อ พวกเขาเป็นปลา ส่วนเฉินเจิ้นหนาน คือชาวประมง

ขอแค่พวกเขาฆ่าเฉินเฟิง ก็เท่ากับว่าพวกเขาได้กลืนเหยื่อเข้าไปแล้ว

ถึงเวลานั้น เฉินเจิ้นหนานสามารถจัดการพวกเขาได้อย่างตามใจชอบ

"ระวังคำพูด" เฉินโป๋ยุงมองเฉินเจี้ยหยุ่งด้วยแววตาเคร่งขรึม ถึงแม้เฉินเจี้ยนหยุ่งจะเป็นหัวหน้าครอบครัวเจ็ด แต่แดนบู๊ของเขาเป็นแค่อ้านจิ้งชั้นสุด เขาไม่เข้าใจแม้แต่น้อย มหาปรมาจารย์แห่งบูโดทั้งเก้าคำนี้หมายความว่าอะไร

แม้ว่าตอนนี้เฉินเจิ้นหนานจะเก็บตัวถือศีลที่หลังภูเขา หากเขาอยากได้ยินสิ่งที่ทุกคนพูด ก็ไม่ใช่เรื่องยาก