ลูกเขยมังกร นิยาย บท 574
บทที่ 574 ทั่วทั้งโลกต้องสั่นสะท้าน
เฉินเฟิง...ฆ่านินจาระดับสูงถึงสองคน!
แม้ว่าจะไม่ได้อาศัยกำลังทั้งหมดของตัวเองในการฆ่า แต่ยืมความช่วยเหลือของปืน แต่นั่นก็เป็นการฆ่าเช่นกัน!
นินจาระดับสูงถึงสองคนนะ!
ภายในหวาเซี่ย พวกเขาเป็นปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้สองคน!
แต่พวกเขากลับตายแบบนั้น ถูกฆ่าโดยเฉินเฟิง?!
"ท่านโจว ตัวตนของสองคนนี้ออกมาแล้ว" ในไม่ช้า เจ้าหน้าที่ของสหพันธ์สงครามก็พบตัวตนของจายเถิงเหย่สุงและ เชียนเย่จี๋เจิ้ง
"แน่ใจเหรอว่าพวกเขาคือนินจาระดับสูง" โจวโพ่คองรีบถาม แม้ว่าเฉินเฟิงจะให้บอกว่าทั้งสองคนเป็นนินจาระดับสูงแต่เขาก็ยังไม่อยากจะเชื่อเฉินเฟิง
“มั่นใจ”
“หนึ่งในสองคนนี้ชื่อว่าจายเถิงเหย่สุงและอีกคนคือเชียนเย่จี๋เจิ้ง"
“จายเถิงเหย่สุงฝึกฝนร่างกายจนเป็นนินจาระดับสูง เข้าสู่อาณาจักรแห่งนินจาระดับสูงเมื่อสิบปีก่อน แต่ในตอนนั้นเขาเดินไปในทางที่ผิด จากนั้นครอบครัวกงปุ่นประกาศให้โลกรู้ว่าจายเถิงเหย่สุงตายอย่างกะทันหัน แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจายเถิงเหย่สุงยังไม่ตายเลย ครอบครัวกงปุ่นพูดโกหกในตอนนั้น"
"คราวนี้เฉินเฟิงไปที่นั่นและครอบครัวกงปุ่นก็ปล่อยจายเถิงเหย่สุงอีกครั้ง พวกเขาวางแผนที่จะใช้จายเถิงเหย่สุง เพื่อฆ่าเฉินเฟิง เพราะจายเถิงเหย่สุงไม่มีตัวตนที่ชัดเจน”
“ในทำนองเดียวกันเชียนเย่จี๋เจิ้งก็เป็นนินจาระดับสูงเช่นกัน เขาต้องใช้เวลาหลายปีนานกว่าจายเถิงเหย่สุงในการมาเป็นนินจาระดับสูง ห้าปีก่อนเขาถูกครอบครัวซงเต่าส่งออกไปเพื่อลอบฆ่าทายาทของศัตรู ถูกซุ่มยิงบาดเจ็บสาหัส”
“ตอนนั้นครอบครัวซงเต่าอ้างว่าเชียนเย่จี๋เจิ้งตายไปแล้ว แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าครอบครัวซงเต่าก็โกหกด้วย”
เจ้าหน้าที่ของสหพันธ์สงครามได้พูดข้อมูลของจายเถิงเหย่สุงและเชียนเย่จี๋เจิ้งอย่างใจเย็น
ในห้องประชุมผู้นำระดับสูงของสหพันธ์สงครามหลายคนตกใจ
เฉินเฟิงฆ่านินจาระดับสูงสองคนจริงๆ!
แถมยังเป็นนินจาระดับสูง ผู้มีประสบการณ์มากว่าสิบปี!
“เขาฆ่ายังไง?” มีใครบางคนอดถามไม่ได้ นินจาระดับสูงไม่ใช่ผักกาดขาว
พวกเขาเป็นคนที่แข็งแกร่งที่ไม่มีใครเทียบได้!
โดยทั่วไป อาวุธระบายความร้อนเช่นปืนไม่สามารถคุกคามจอมยุทธ์ที่มีความอดทนสูงได้เลย พวกเขารับรู้ถึงอันตรายได้รวดเร็วควบคู่ไปกับความเร็วในการตอบสนอง อาวุธระบายความร้อนเช่นปืนไม่สามารถทำร้ายพวกเขาได้เลย
แต่จายเถิงเหย่สุงและเชียนเย่จี๋เจิ้งต่างก็ตายจากกระสุน
"เฉินเฟิงไม่ได้อธิบายว่าเขาฆ่าสองคนนี้ได้อย่างไร เขาขอให้เราโพสต์รูปเหล่านี้ในบูโดฟอรัมเท่านั้น" เจ้าหน้าที่ของสหพันธ์สงครามบอก
“ท่านโจวรูปนี้...เราจะโพสต์ไหม?”
“โพสต์!”
“ทำไมจะไม่โพสต์ล่ะ!” โจวโพ่คองแสยะยิ้มอย่างเฉียบขาด “พวกเขาเริ่มต้นไปแล้ว พวกเราก็ต้องทำตาม”
“ท่านโจวถ้ารูปนี้ถูกส่งออกไป วงการศิลปะการต่อสู้คงจะบ้าคลั่งกันแน่ ๆ ถึงตอนนั้น ถ้าพวกเขาไปหาเรื่องเฉินเฟิง...”
“ถ้าไม่โพสต์รูปถ่าย พวกเขาจะไม่ไปยุ่งกับเฉินเฟิง?" โจวโพ่คองถามกลับอย่างมีวาทศิลป์ ความสัมพันธ์ระหว่างวงการศิลปะการต่อสู้หวาเซี่ยและฝ่ายนั้นก็ไม่ได้ดีอยู่แล้ว หลังจากเฉินเฟิงทำแบบนั้น ความเกลียดชังระหว่างทั้งสองฝ่ายยิ่งลึกลงไปถึงจุดที่ไม่มีทางบรรเทาได้
“ก็ใช่”
“อย่างไรก็ตาม ความปลอดภัยในปัจจุบันของเฉินเฟิง เป็นปัญหาใหญ่หากไม่มีอะไรอีกผิดคาดแล้ว ต่อจากนี้วงการศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดจะไล่ตามเขา"
“ท่านโจวเราควรให้ความช่วยเหลือตามสมควรแก่เฉินเฟิงบ้างไหม” มีคนแนะนำ
ไม่บอกไม่ได้ เฉินเฟิงในตอนนี้ มีท่าทางของมหาปรมาจารย์แห่งบูโด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...