ลูกเขยมังกร นิยาย บท 675

บทที่ 675 ใครจะลงมือก่อน

ไม่เพียงแค่พวกเขาเท่านั้น แม้แต่ก่วนหนานเทียนและอู่จื่อโจวซึ่งเป็นบุคคลที่รู้ถึงศักยภาพของเฉินเฟิงดีก็แอบพยักหน้า

หวังอีเตาเองก็เห็นภาพนี้ก่อนจะขมวดคิ้วเล็กน้อย ความสงบมั่นคงแบบนี้นั้นหาได้ยากจริงๆ ทว่าเมื่อนึกถึงศักยภาพของลูกศิษย์ตัวเองเขาก็เบาใจ

เขาคิดว่าความสามารถคือสัญลักษณ์ของผู้แข็งแกร่ง เมื่อต้องเผชิญกับคนที่มีความสามารถที่แท้จริงเทคนิคทั้งหลายก็ไร้ประโยชน์

เย่หนานเทียนก็เห็นภาพนี้ ดวงตาของเขาเป็นประกาย แววตาปรากฏความคาดหวัง

ถึงแม้เขาจะเป็นศิษย์พี่ของเฉินเฟิง ทว่าก็ไม่ได้ประชันฝีมือกับเฉินเฟิงมานานมากแล้วจึงไม่รู้ว่าความสามารถของเฉินเฟิงไปถึงขั้นไหนแล้ว พูดตามความจริงเขาไม่มั่นใจในตัวเฉินเฟิงนัก

ทว่าดูจากสีหน้าของเฉินเฟิงในตอนนี้ทำให้เย่หนานเทียนเกิดประกายไฟแห่งความหวังขึ้นมา มองดูเฉินเฟิงเดินเข้าไปหาอู่จื่อโจวทีละก้าวๆ

ภายใต้สายตาจับจ้องของทุกคน เฉินเฟิงที่ค่อยๆก้าวไปหาอู่จื่อโจวทีละก้าวยังคงมีสีหน้ามั่นคงดังเดิม จิตใจสงบนิ่ง ซึ่งความมั่นคงแบบนี้พบเห็นได้น้อยมากบนตัวของเยาวชน เรียกได้ว่ามีเพียงผู้แข็งแกร่งในขั้นหั้วจิ้งชั้นสุดเท่านั้นที่จะมีจิตใจสงบดุจสายน้ำเช่นนี้

ดูเหมือนเฉินเฟิงสงบนิ่งไม่มีคลื่น ทว่าแท้จริงแล้วเขากำลังควบคุมพลังภายในให้แผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย ภายใต้การเชื่อมโยงพลังทำให้จับจุดอะไรไม่ได้ดูลึกลับเป็นอย่างมาก

ชั่วอึดใจ เฉินเฟิงอยู่ห่างจากอู่จื่อโจวไม่ถึงสิบห้าเมตร ระยะทางเท่านี้อันตรายมากสำหรับจอมยุทธ์ขั้นหั้วจิ้ง เนื่องจากระยะทางเท่านี้สามารถเข้าประชิดตัวได้ในพริบตา

ระยะทางเท่านี้คือระยะทางที่ศีลสาม จียุ่นและเทียนอิงที่ต่อสู้ก่อนหน้านี้เลือกที่จะลงมือ

ทว่านั่นคือพวกเขา ไม่ใช่เฉินเฟิง

เฉินเฟิงยังคงเดินหน้าต่อเรื่อยๆ สามเมตร ห้าเมตร

เกิดอะไรขึ้น?

ภาพนี้ตกอยู่ในสายตาของทุกคนจนทำให้พวกเขาชะงักไป ทว่าผู้แข็งแกร่งในขั้นหั้วจิ้งอย่างปรมาจารย์ฟางเจิ้ง ชางโป๋ เย่หนานเทียนรวมถึงหวังอีเตาพอจะมองออกว่าอะไรเป็นอะไร

เขากำลังรอ รอโอกาสที่เหมาะสม

เฉินเฟิงยังคงยึดมั่น ศัตรูไม่เคลื่อนไหว เราไม่เคลื่อนไหว

ทุกคนวิเคราะห์การกระทำของเฉินเฟิง จนได้สมมติฐานคร่าวๆ ยิ่งเป็นแบบนี้พวกเขายิ่งประหลาดใจ

ต้องรู้ว่ากลยุทธ์แบบนี้โดยทั่วไปจะพบเห็นเมื่อทั้งสองฝ่ายมีความสามารถสูสีกันเท่านั้นจึงจะใช้วิธีนี้เพื่อจับจุดและคาดเดาการเคลื่อนไหวของอีกฝ่าย ทว่าหากความสามารถของทั้งสองฝ่ายแตกต่างกันมาก เช่นนั้นผลลัพธ์จะมีเพียงอย่างเดียวเท่านั้น นั่นก็คือตาย ผู้ที่ด้อยกว่าจะถูกฆ่าโดยผู้ที่แกร่งกว่า

“หรือเขาคิดว่าความสามารถของเขาสูสีกับปรมาจารย์อู่?” ความคิดนี้ปรากฏขึ้นในใจของทุกคนทว่าก็ถูกปัดทิ้งไปอย่างรวดเร็ว

“หึ มันคงรู้ว่าปรมาจารย์อู่ไม่มีทางลงมือกับผู้น้อยอย่างมันก่อน มันถึงเลือกใช้วิธีนี้เพื่อทำให้ตัวเองดูเก่ง เห็นได้ว่าเป็นการกระทำที่สิ้นคิดมาก อีกทั้งการทำแบบนี้ไม่เพียงแต่ทำให้คนดูถูกเท่านั้น ยิ่งทำให้คนอื่นเกิดความขยะแขยง!” มีหลายคนที่คิดว่าเฉินเฟิงไม่อาจเทียบปรมาจารย์อู่ได้ ส่วนฉู่เหอนั้นเอ่ยวาจาดูถูกออกมาโดยตรง

คนรอบข้างไม่ได้มีอิทธิพลอะไรกับเฉินเฟิง เขายังคงก้าวเดินต่อจนตอนนี้มีระยะห่างกับอู่จื่อโจวไม่ถึงสี่เมตรแล้ว

ในขณะนี้อู่จื่อโจวเกิดความกระวนกระวายใจซึ่งเป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นเพียงน้อยครั้ง

ถึงแม้ความกระวนกระวายใจนี้จะมีเพียงเสี้ยวหนึ่ง ทว่าเมื่อเกิดขึ้นก็ทำให้ใจเขากระตุกครั้งหนึ่ง ความสามารถของเขาสูงกว่าเฉินเฟิงมาก ทว่าคิดไม่ถึงว่าจะเกิดความกระวนกระวายใจในช่วงเวลานี้

อย่างไรก็ตามอู่จื่อโจวก็เป็นผู้แข็งแกร่ง เป็นจอมยุทธ์ที่จิตใจมั่นคง ความกระวนกระวายที่เกิดขึ้นจึงสลายไปในพริบตา พลังภายในพลุ่งพล่าน ค่อยๆจับจุดของเฉินเฟิงและรอให้อีกฝ่ายลงมือ