ลูกเขยมังกร นิยาย บท 689
บทที่ 689 จั่วจู้เข้ามายุ่งเรื่องทางโลก
ดวงตาที่หลับเอาไว้ของชายหนุ่มลืมขึ้นมา แววตาของเขาฉายความเปล่งประกาย สิ่งที่ตามมาหลังจากดวงตาเปล่งประกายนั้นคือรังสีสังหาร หลังจากมองหน้าของชายชราอย่างชัดเจน รังสีสังหารบนตัวของชายหนุ่ม กลับมาเป็นปกติ
"สิบปีแล้ว จั่วจู้นายเก็บตัวถือศีลมานานขนาดนี้แล้ว รู้สึกยังไงบ้าง?" ชายชรามองดูชายหนุ่มตรงหน้า พูดขึ้นช้าๆ
ชายหนุ่มรีบลุกขึ้นทำความเคารพ จากนั้นพูดด้วยความนอบน้อม:“น้อมเคารพผู้อาวุโส ตั้งแต่สิบปีก่อนที่ผมกินยาที่ท่านให้ ร่างกายของผมก็ดีขึ้น เก็บตัวถือศีลสิบปีที่ผ่านมานี้ ผมบรรลุถึงระดับหั้วจิ้งชั้นกลางแล้ว！”
คำพูดของจั่วจู้เคล้าไปด้วยความภาคภูมิใจและรู้สึกขอบคุณชายชรา
ชายหนุ่มคนนี้ไม่ธรรมดา เมื่อสิบปีก่อนเขาได้ชื่อว่าเป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งศิลปะการต่อสู้ของประเทศญี่ปุ่น ทว่าวันหนึ่งเขากลับหายตัวไป การหายตัวไปของเขาทำให้วงการศิลปะการต่อสู้ประเทศญี่ปุ่นสั่นสะเทือน ผู้มีอำนาจมากมายต่างพากันตามหา ทว่ากลับไม่พบร่องรอย สุดท้ายทุกคนจึงคิดว่าเขาตายไปแล้ว
ความเป็นจริงเขาถูกข้าราชการลับของประเทศญี่ปุ่นพาตัวไป จากนั้นก็สุ่มเลี้ยงดูฝึกฝนเขา
"อื้ม ไม่เลว สิบปีแล้ว ถึงเวลาที่นายควรจะลาศีลแล้ว ตอนนี้มีเรื่องสำคัญที่นายต้องไปจัดการ！”
ชายชราพึงพอใจในตัวจั่วจู้เป็นอย่างมาก
"ผู้อาวุโส ท่านได้โปรดสั่งมาได้เลย！”จั่วจู้รีบพูดด้วยความเคารพ
"พรุ่งนี้นายตามคนของเสินอิ่นออกไปจากประเทศญี่ปุ่น ไปเข้าร่วมการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลก นายวางแผน สามารถได้ที่หนึ่งในการแข่งขันครั้งนี้หรือไม่เป็นเรื่องรอง เรื่องสำคัญที่สุดคือระหว่างการแข่งขัน นายต้องฆ่าคนๆหนึ่ง！”
ชายชราพูดถึงตรงนี้ นึกถึงความอับอายขายหน้าของวงการศิลปะการต่อสู้ประเทศญี่ปุ่น แววตาของเขามีไฟแค้นปะทุออกมา
"ฆ่าใครครับ?"
"เฉินเฟิงจากประเทศหวา！” คำพูดพวกนี้ชายชราแทบจะกัดฟันพูดออกมา
"ผู้อาวุโสวางใจได้ครับ ผมจะเด็ดหัวเฉินเฟิงลงมา！”
ขณะที่จั่วจู้พูดนั้นเจตนาสังหารฉายออกมาทันที แววตาของเขาฉายแสง
"อื้ม ดี！”
สำหรับสิ่งที่จั่วจู้แสดงออกมา ชายชราพึงพอใจเป็นอย่างมาก
เวลาของวันนี้ ผู้สืบทอดของกองกำลังใหญ่ต่างๆของโลก ตระกูลและสำนักต่างๆล้วนออกเดินทาง เป้าหมายของพวกเขาคือวาติกัน
แต่จั่วจู้ของประเทศญี่ปุ่นกลับไม่เหมือนพวกเขา เขาพูดข้ามแม่น้ำและภูเขานับพันลูก บอกว่าจะฆ่าเฉินเฟิง
คำพูดนี้ ทำให้สะนั่นหวั่นไหวทันที ต้องรู้ว่าจั่วจู้เป็นถึงจอมยุทธ์ที่เก่งกาจที่สุดในรอบร้อยปีของประเทศญี่ปุ่น เมื่อสิบปีก่อนเขาเป็นผู้แข็งแกร่งในบรรดาคนรุ่นใหม่ แต่เมื่อสิบปีก่อนเขากลับหายตัวกะทันหันอย่างลึกลับ
คิดไม่ถึงว่าปรากฏตัวอีกครั้ง จั่วจู้จะพูดคำว่าฆ่าเฉินเฟิง แบบนี้จะทำให้ทุกคนนิ่งเฉยได้ยังไง
อีกทั้งเฉินเฟิงยังเคยทำให้ประเทศญี่ปุ่นวุ่นวายไปหมด เป็นความอับอายของวงการจอมยุทธ์ประเทศญี่ปุ่น คนแบบนี้ จอมยุทธ์ทั้งประเทศญี่ปุ่นอยากจะฆ่าเฉินเฟิงเพื่อระบายความแค้นในใจ ลบล้างความน่าอับอายในอดีต
เรื่องนี้จอมยุทธ์ในโลกค่อยๆรับรู้ การได้รับความสนใจจากจอมยุทธ์ทั่วโลกในครั้งนี้ไม่ได้เป็นเพราะจั่วจู้ แต่เป็นเพราะเฉินเฟิง
อย่างที่รู้กัน เฉินเฟิงมีชื่อเสียงหลังจากไปประเทศญี่ปุ่นเพียงลำพัง จากนั้นเขาก็ได้ฆ่าผู้สืบทอดของตระกูลจิ่งซึ่งเป็นตระกูลที่ซ่อนตัวเอาไว้ หลังจากนั้นทายาทราชาดาบก็ได้ท้าประลองวรยุทธ์กับเฉินเฟิง แต่กลับถูกฆ่าตาย เรื่องนี้แพร่ออกไปทั่วสารทิศแล้ว พูดอย่างไม่โอเวอร์ คนในวงการศิลปะการต่อสู้นอกจากคนที่เก็บตัวถือศีลฝึกวรยุทธ์แล้ว ไม่มีใครไม่รู้
ในสถานการณ์แบบนี้ จั่วจู้ของประเทศญี่ปุ่นกลับกล้าท้าประลองวรยุทธ์กับเฉินเฟิง อีกทั้งยังสาบานว่าจะเด็ดหัวเฉินเฟิง จะไม่ทำให้คนตกใจได้ยังไง
"ครั้งนี้มีเรื่องสนุกๆให้ดูแล้ว จั่วจู้ของประเทศญี่ปุ่นไม่รู้ว่าจะได้เจอกับเฉินเฟิงที่การแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลกรึเปล่า！”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...