บทที่ 691 แอนนี่เชื้อเชิญ
"เรื่องนี้ เรื่องนี้ ปรมาจารย์ฟางเจิ้งวางใจได้ครับ ผมรับรองว่าจะไม่พาเขาไปอีก!”
เฉินเฟิงรีบตอบทันที สำหรับปรมาจารย์ฟางเจิ้งนั้นเฉินเฟิงยังคงให้ความเคารพ
เมื่อเห็นท่าทีของเฉินเฟิง ปรมาจารย์ฟางเจิ้งก็ไม่มีอะไรให้พูดแล้ว
"จำสิ่งที่พูดเอาไว้ ฉันจะให้ปรมาจารย์อู่คอยจับตาดูพวกนาย!”
ปรมาจารย์ฟางเจิ้งพูดเสียงเคร่งขรึม จากนั้นตัดสายทันที
"พระใหญ่ ผมสู้กับคุณเต็มที่!”
ศีลสามจับหัวล้านของตนเอง สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโมโห
"เพี๊ยะ!เพี๊ยะ!เพี๊ยะ!"
ไม่รอให้เขาได้ทำอะไร ก็มีเสียงดังขึ้นอีกสามครั้ง ศีลสามกุมหัวเอาไว้แล้วรีบหลบไปอีกด้านหนึ่ง กลัวว่าปรมาจารย์ฟางเจิ้งจะตีเขาอีก
"ดี พระใหญ่ หลังจากเข้าร่วมการแข่งขันในครั้งนี้ความสามารถของผมต้องพัฒนาขึ้นอย่างก้าวกระโดด ไม่แน่ว่าอาจจะบรรลุหั้วจิ้งชั้นกลาง ถึงเวลานั้นทั้งบุญคุณและความแค้นเรามาชำระพร้อมกัน!”
"เฮ้อ จากสถานการณ์ในตอนนี้ การแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลกในครั้งนี้เฉินเฟิงซึ่งเป็นศิษย์น้องของเย่หนานเทียน ต้องเป็นหนามยอกอกในสายตาของทุกคนแน่ ไม่รู้ว่าเขาจะรับมือยังไง!”
ฟางเจิ้งไม่ได้สนใจศีลสาม ทว่ากลับครุ่นคิด วิเคราะห์สถานการณ์การแข่งขันในครั้งนี้
ถึงแม้ไม่รู้สถานการณ์ที่ชัดเจน แต่การไปวาติกันในครั้งนี้ ถ้าไม่ระมัดระวัง เกรงว่าคงจะไม่สามารถรักษาชีวิตเอาไว้ได้
แบ่งเป็นสองด้าน หลังจากเฉินเฟิงและศีลสามนัดแนะกันแล้ว เดิมทีคิดอยากจะเตรียมตัวออกเดินทาง ทว่าใครจะไปคิดเวลานี้เทียนอิง จียุ่นทั้งสองคนต่างก็โทรมาติดๆกัน ทั้งหมดล้วนบอกว่าจะไปวาติกันพร้อมกับเฉินเฟิง
สำหรับสถานการณ์นี้เฉินเฟิงมึนงงเล็กน้อย ความเป็นจริงเขาไม่รู้ หลังจากสู้กับฉู่เหอเมื่อคราวที่แล้ว เขาได้กลายเป็นไอดอลในใจของทั้งสองคนไปแล้ว กลายเป็นมาตรฐานบนเส้นทางร่ำเรียนศิลปะการต่อสู้
ยิ่งไปกว่านั้นครั้งนี้พวกเขาทั้งสี่คนเข้าร่วมการแข่งขันด้วยกัน เป็นตัวแทนของวงการศิลปะการต่อสู้ประเทศหวา ต้องสามัคคีมีใจเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน สู้กับคนนอก ในบรรดาสี่คนของพวกเขาในครั้งนี้ แน่นอนว่าเฉินเฟิงเป็นหัวหน้า
เวลาไม่เช้าแล้ว หลังจากตัดสาย เฉินเฟิงเตรียมที่จะไปห้องครัวเพื่อทำอาหารเช้าให้กับศิษย์พี่ของเขาเย่หนานเทียน
"กริ๊งๆๆ!”
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง เฉินเฟิงยิ้มเศร้า ช่วงนี้โทรศัพท์ดังบ่อยมาก
เฉินเฟิงหยิบโทรศัพท์ออกมา เบอร์ที่โทรเข้ามาเป็นเบอร์แปลก แต่ว่าตรงหน้าจอโชว์ว่าเป็นเบอร์ที่โทรมาจากประเทศอังกฤษ เมื่อเห็นสิ่งนี้ภาพในหัวของเฉินเฟิงอดไม่ได้ที่จะใบหน้าสดใสและคุ้นเคยนั้น
แอนนี่ องค์หญิงของราชวงศ์อังกฤษ
"สวัสดีครับ!”
"เฟิง ช่วงนี้นายสบายดีไหม?"
ปลายสายมีเสียงคุ้นเคยขององค์หญิงแอนนี่ดังขึ้น
แอนนี่ถามความเป็นอยู่ของเฉินเฟิงในช่วงนี้ จากน้ำเสียงของเธอสามารถฟังออกว่าเธอทั้งดีใจและตื่นเต้นเล็กน้อย
"ช่วงนี้ก็สบายดีครับ!”
เฉินเฟิงตอบกลับ ช่วงนี้เขาไม่โอเคเท่าไหร่ แต่ไม่จำเป็นต้องบอกกับแอนนี่
"เฟิง คือเรื่องมันเป็นแบบนี้!”
แอนนี่ลังเลอยู่พักหนึ่ง เฉินเฟิงฟังจากโทรศัพท์ก็รู้ว่าแอนนี่อ้ำอ้ำอึ้งอึ้ง
"เฟิง อีกไม่นานฉันจะฉลองวันเกิดแล้ว ฉันหวังว่านายจะมาฉลองวันเกิดกับฉัน!”
แอนนี่รวบรวมความกล้าแล้วพูดสิ่งที่อยู่ในใจออกมา เธอคาดหวังเล็กน้อย และตื่นเต้นเล็กน้อย เธอกลัวเขาจะปฏิเสธ
"อื้ม!ได้ครับ ถ้าช่วงนี้ผมมีเวลา ผมจะไป คุณบอกวันเกิดของคุณมาสิครับ และสถานที่จัดงานวันเกิดมาให้ผม!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...