บทที่728 พระสันตะปาปามาเอง
“อย่าได้รับผลกระทบจากเรื่องอื่น หลี่ชางซีและรอนของประเทศกาวลี่ก็ฉีดยายีนเช่นเดียวกับนาย แต่สุดก็ตายในเงื้อมมือของเฉินเฟิง เรื่องนี้ส่งผลกระทบต่อความคิดของนาย!”หงเทียนป้ารู้จักลูกศิษย์ตัวเองเป็นอย่างดี ชี้แจงคำพูดโดยตรงในตอนนี้
“ถูกแล้วอาจารย์ ก่อนหน้านั้นผมเคยหวั่นไหวมาก่อน แต่สิ่งที่ท่านพูดกับผมในภายหลัง ทำให้ความมุ่งมั่นและความมั่นใจของผมกลับมาใหม่อีกครั้ง!”
หงหยี้ไม่ได้ปกปิดมัน ดังนั้นจึงสามารถบอกสิ่งที่คิดอยู่ในใจออกมาได้อย่างถี่ถ้วน
“ความตายของหลี่ชางซีและรอน มีสองสาเหตุ ประการแรกคือประสบการณ์การต่อสู้ดั้งเดิมของพวกเขาไม่ดีเท่ากับไอ้เด็กเปรตเฉินเฟิง ประการที่สองคือพวกเขาไม่ได้ใช้ยายีนเพื่อเพิ่มอานุภาพในการต่อสู้ของตัวเอง!”
หงหยี้พยักหน้าอย่างลับๆ เขาก็คิดอย่างนั้น
“ดังนั้นนายอย่าผิดพลาดเหมือนกัน นายไม่ควรประมาทเลินเล่อ การแข่งขันเริ่มขึ้นก็ต้องเพิ่มอานุภาพการต่อสู้ของตัวเอง แต่เมื่ออานุภาพการต่อสู้เพิ่มขึ้นทั้งหมด การใช้ก็ต้องรวดเร็ว ดังนั้นนายต้องฆ่าเขาภายในเวลาอันสั้น!”
หงเทียนป้าวิเคราะห์การต่อสู้ครั้งก่อนโดยละเอียด แล้วสนใจการต่อสู้ครั้งต่อไปของหงหยี้จะดำเนินไปอย่างไร
“อาจารย์ท่านสบายใจได้ การแข่งขันวันมะรืนนี้ผมจะต้องฆ่าที่เรียกว่าผู้กล้าของประเทศหวา ผมจะเหยียบร่างที่ไร้วิญญาณของเขาขึ้นไปชั้นสูงสุด!”
หงหยี้มั่นใจ และกำหมัดแน่น
การแข่งขันแบบกลุ่มสิ้นสุดลงแล้ว รายการต่อไปคือการเผชิญหน้าที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริง ผู้เข้าแข่งขันทั้งสิบหกคนจะถูกแบ่งออกเป็นรอบแรกและรอบสอง
เฉินเฟิง มูเนียร์ อาเธอร์ยังมีจั่วจู้ผู้ชำนาญด้านศิลปะการต่อสู้จากญี่ปุ่นและคนอื่นๆถูกแบ่งไปแข่งขันอยู่รอบแรก สำหรับวิลเลียม ล็อกฟ์สะกีกับหลู่อานชนเผ่าอินเดียผู้ชำนาญด้านศิลปะการต่อสู้และคนอื่นๆถูกแบ่งอยู่รอบสอง
นอกจากนี้เทียนอิงที่มาจากประเทศหวา เอาชนะผู้ชำนาญจากอียิปต์ในระหว่างการแข่งขัน และยังเป็นหนึ่งในสิบหกผู้เข้าแข่งขันที่แข็งแกร่งที่สุดในปาข่า ได้เลื่อนขั้นขึ้นไปอีก ยังได้ถูกแบ่งให้อยู่ในรอบแรกของการแข่งขัน
ผู้เล่นสิบหกคนถูกแบ่งออกเป็นแปดนัดในการแข่งขัน นัดแรกเป็นการต่อสู้ระหว่างเฉินเฟิงและหงหยี้อย่างเป็นทางการ
ในการแข่งขันเหล่านี้ การต่อสู้ระหว่างเฉินเฟิงและหงหยี้นั้นน่าดึงดูดผู้คนมากอย่างไม่ต้องสงสัย
ทุกคนรู้ดีถึงความคับแค้นใจระหว่างเฉินเฟิงและองค์กรที่อยู่เบื้องหลังหงหยี้
เฉินเฟิงได้กล่าวไปแล้วในการแข่งขันครั้งก่อน ทั้งสองคนไม่ตายไม่มีทางหยุด พวกเขาสองคนเพียงคนเดียวเท่านั้นที่สามารถก้าวลงจากสนามได้
การแข่งขันในวันที่สองเริ่มอย่างเป็นทางการในเวลาประมาณสามทุ่มกว่า แต่สถานที่แข่งขันเปิดให้ผู้ชมในเวลาหกโมงเย็น ตามปกติแล้ว เจ้าหน้าที่ขององค์กรศิลปะการป้องกันตัวระดับโลกและผู้คนของวาติกันกับคูเรียจะตรวจสอบผู้ที่เข้ามาในสถานที่จัดงานทั้งหมด
ในวันนี้ เรียกได้ว่ามีผู้ชมแน่นหนา จะเห็นได้ว่าทุกคนให้ความสำคัญกับการแข่งขันนี้เป็นอย่างมาก นี่เป็นการแข่งขันนัดแรกในแปดรอบ เป็นนัดแรกที่ได้รับความสนใจจากผู้คนจำนวนมาก เนื่องจากการประลองเป็นตายนั้นเรียกได้ว่าทั้งนองเลือดทั้งตื่นเต้น
“พวกนายดูสิ วิลเลียม!”
ไม่รู้ว่าใครตะโกนมาหนึ่งประโยค ทุกคนก็มองไปรอบๆ เห็นเพียงแต่ว่าวิลเลียมยังคงแต่งตัว และสวมหน้ากากผีอยู่ คนทั้งคนก็ลึกลับมาก
ครั้งนี้วิลเลียมอยู่ในการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ เรียกได้ว่าเป็นเทพเจ้าแห่งความตายในใจของทุกคน และสามคนที่ต่อสู้กับเขา ตายไปแล้วสองคน คนที่มีชีวิตรอดนั้น ฉลาดกว่าเริ่มต้นก็รีบยอมแพ้อย่างรวดเร็ว เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกฆ่า
“น่าสนใจ แม้ว่าฉันจะไม่รู้จักวิลเลียม แต่ว่าการแข่งขันหลายครั้งก่อนหน้านั้น เขาก็ไม่เคยมาดู วันนี้เกิดอะไรขึ้น!”
“ฟังข่าวจริงที่ฉันเปิดเผยให้นาย!”ผู้ชมคนหนึ่งกระแอมแล้วดึงดูดความสนใจของทุกคน จากนั้นกล่าวว่า: “ตอนนั้นศิษย์พี่เย่หนานเทียนของเฉินเฟิงถูกผู้แข็งแกร่งหลายคนผนึกรุมโจมตี และวิลเลียมเป็นหัวหน้าองค์กรนักฆ่าตอนนั้น ยังมีส่วนร่วมในเรื่องนี้ หากเฉินเฟิงได้รับการเลื่อนขั้นในการแข่งขันครั้งนี้ อย่างนั้นเขาและวิลเลียมจะต้องต่อสู้กัน!”
“คำพูดของน้องชายคนนี้ผิดแล้ว!”ชายวัยกลางคนในฝูงชนยืนขึ้นและพูดว่า: “ยังไม่พูดเรื่องที่เฉินเฟิงจะสามารถเอาชนะหงหยี้ได้หรือไม่ แม้ว่าเขาจะชนะหงหยี้ได้ ด้านหลังยังมีจั่วจู้ที่ชำนาญด้านศิลปะการต่อสู้จากญี่ปุ่น และศัตรูคู่อาฆาตของเฉินเฟิงบางคน ถอยก้าวหนึ่งแล้วพูดแม้ว่าเขาจะเอาชนะพวกเขาทั้งหมดได้ แต่อย่าลืม เขายังต้องต่อสู้กับอาเธอร์!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...