บทที่730ยายีน
เมื่อเทียบกับความสงบของเฉินเฟิงแล้ว ในใจของหงหยี้ก็ประหลาดใจ เขาคาดไม่ถึงว่าเฉินเฟิงจะสามารถเทียบเท่ากับเขา ถึงแม้ว่าจะรู้ว่าสิ่งนี้จะไม่ใช่กลยุทธ์ ก็เป็นเรื่องรองลงมาจากท่ากลยุทธ์ แต่คาดไม่ถึงว่าเฉินเฟิงจะรับมันได้ และดูเหมือนจะไม่ต้องใช้ความพยายามมากนัก นี่จะไม่ให้เขานิ่งได้อย่างไร
ถึงแม้จะรู้ว่าเขาเป็นผู้สืบทอดของศิลปะการต่อสู้โบราณ ซึ่งศิลปะการต่อสู้เก่าแก่กับศิลปะการต่อสู้ในปัจจุบัน เรียกได้ว่าไม่ได้อยู่ในระดับเดียว
ศิลปะการต่อสู้สมัยใหม่ค่อนข้างจะฉวยโอกาส จอมยุทธ์มากมายไม่ได้บรรลุถึงเส้นมาตรฐานก็ยังฝ่าฝืน และเข้าสู่ขั้นต่อไป ทุกคนที่ทำเช่นนี้พยายามสร้างชื่อปลอม
แม้ว่าเขาจะผ่านด่านหั้วจิ้งชั้นกลางแล้ว ถ้าเผชิญหน้ากับหั้วจิ้งชั้นต้นของศิลปะการต่อสู้เก่าแก่ ไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่าอดีตคงจะถูกแขวนคอไปแล้ว
ในศิลปะการต่อสู้เก่าแก่ไม่มีการฉวยโอกาส ทุกแดนทุกขั้นตอนเคร่งครัดเป็นอย่างมาก หลังจากขั้นตอนนี้รวมเข้าด้วยกันอย่างละเอียดแล้ว ถึงจะเข้าสู่แดนต่อไปได้
ก่อนหน้านี้ที่หลี่ชางซีกับรอน ไม่สามารถเปรียบเทียบกับหงหยี้ได้เลย ถ้าหากไม่ใช่เพราะสิ่งนี้อาจารย์หงเทียนป้าคงไม่มีความมั่นใจเพียงพอที่จะปล่อยให้หงหยี้เก็บกวาดกลุ่มคนรุ่นน้องของวงการศิลปะการต่อสู้ของประเทศหวา
หงหยี้เป็นผู้สืบทอดของศิลปะการต่อสู้เก่าแก่และบรรลุถึงแดนหั้วจิ้งชั้นกลาง แต่เดิมเขาคิดว่าเขาสามารถฆ่าเฉินเฟิงได้อย่างสมบูรณ์ แต่ในตอนนี้มันกลายเป็นเท่ากัน เขาจะรับมันได้อย่างไร
หงหยี้ยังดึงสติจากการตกตะลึงเมื่อกี้ไม่ได้ ทันใดนั้นก็มีเสียงของการทำลายล้างในอากาศดังมา แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของการโจมตีครั้งนี้
เมื่อหงหยี้ตกอยู่ในความงุนงง เฉินเฟิงไม่มีทางพลาดโอกาสดีๆเช่นนี้ไปได้ ยกเตะตวัดไปทันที ด้วยความแข็งแกร่งอย่างมาก
สำหรับศัตรูอย่างหงหยี้ เฉินเฟิงจะไม่ลังเลกับสิ่งที่เรียกว่ามุมมองทางโลก สามารถฆ่าคู่ต่อสู้ได้ด้วยวิธีใดก็ได้
หงหยี้นิ่งอึ้งอย่างฉับพลัน รีบโจมตีเพื่อสกัดกั้น หลังจากทั้งสองปะทะกัน หงหยี้เพียงรู้สึกว่าได้รับกระแทกที่แรงมาก ปวดชาจนมือสั่น หงหยี้ก็ใช้โอกาสนี้เตะตวัดอย่างแข็งแกร่งส่งไปในพริบตาเดียว
หลังจากที่หงหยี้ประคับประคองร่างกายไว้แล้ว ก็พุ่งเข้าใส่เฉินเฟิงอีกครั้งในทันที เกือบจะแค่กะพริบตาก็มาถึงที่ด้านข้างของเฉินเฟิง มือขวางอครึ่งเป็นกรงเล็บมุ่งตรงไปที่หัวใจของเฉินเฟิง
ถ้าหากถูกขยำโดนไม่ตายก็พิการ
เพียงแต่คนที่เขากำลังเผชิญหน้าคือเฉินเฟิง ประสบการณ์การต่อสู้ของเฉินเฟิงนั้นลึกซึ้งมาก เกินกว่าจินตนาการของเขา เห็นเพียงเฉินเฟิงตบมือ และฟาดลงบนมือของหงหยี้โดยตรง เปลี่ยนแปลงแนวโจมตีทันที จากนั้นเฉินเฟิงก็กำหมัดด้วยมือข้างเดียว แม้ว่าไม่เคยใช้กลยุทธ์หักแม่น้ำ แต่ท่านี้ก็เป็นท่าไม้ตาย และมุ่งตรงไปจุดสำคัญของหงหยี้
หงหยี้รู้สึกถึงอันตรายอย่างกะทันหัน กำลังภายในพลุ่งพล่านทำให้ความเร็วเพิ่มขึ้น ต้องการจะหลีกเลี่ยงไม่ให้โดนจุดสำคัญ
ในการล่าถอยครั้งนี้เขาสูญเสียอำนาจโจมตีไปอย่างสิ้นเชิง แต่การเข้าใจสถานการณ์การต่อสู้ของเฉินเฟิงก็ฉลาดมาก เมื่อเห็นหงหยี้ถอยไป เขาพุ่งตรงไปที่คู่ต่อสู้ ทั้งสองคนหนึ่งถอยหนึ่งก้าว หนึ่งโจมตีหนึ่งปัดป้อง เฉินเฟิงพลิกแพลงสถานการณ์การต่อสู้ ควบคุมการโจมตีได้ และได้โจมตีกระหน่ำหงหยี้อย่างรุนแรง
เฉินเฟิงมีท่วงท่ามากมาย โจมตีระยะประชิดอย่างไม่เบา ไม่เปิดโอกาสให้คู่ต่อสู้ได้หายใจ ท่วงท่าธรรมดาเปลี่ยนไปมากในมือของเขา ในขณะที่ผู้ชมตาลายไม่สามารถมองเห็นท่าทวงของเขาได้อย่างชัดเจน
ในทางกลับกันหงหยี้ค่อยๆถอยหลัง ถูกเฉินเฟิงกระหน่ำโจมตี แม้ว่าจะไม่เท่ากับหลี่ชางซี และกระอักกระอ่วนอย่างรอน แต่ตอนนี้เขาก็ไม่ได้แข็งแกร่งมากนัก
หงหยี้กัดฟันและต่อต้านการโจมตีด้วยความยากลำบาก แม้ว่าการโจมตีของเฉินเฟิงจะไม่ได้สร้างความเสียหายร้ายแรงให้กับเขา แต่ตอนนี้กลับหลอกหลอนเขา เขาว้าวุ่นเกินไป ก็ยิ่งตอบโต้กลับไม่ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...