บทที่ 754 เข้าสู่สี่คนสุดท้าย
จากนั้นพระสันตะปาปาโจ้ส์ก็ออกไปจากห้องโดยไม่เหลียวหลังกลับ
“เป็นไปไม่ได้เลยหรอ?”
ธิดาเทพแห่งพรรคทิฟฟานี่เหมือนโดนดูดแรงออกไปหมด เธอนั่งแบบบนเก้าอี้ เสียใจอย่างพูดไม่ออก
เรื่องของเธอพักไว้ก่อน ย้อนไปที่พระราชวังอังกฤษที่อยู่ไกลออกไป
เจ้าหญิงแอนนี่กำลังฮัมเพลง เดินไปที่ห้องโถงงานเลี้ยงท่ามกลางการปรนนิบัติของนางกำนัล อารมณ์ดีเยี่ยม
งานเลี้ยงคืนนี้จัดขึ้นเป็นพิเศษเพื่อชาร์ลีสมาชิกราชวงศ์ที่เข้าร่วมการแข่งศิลปะการต่อสู้ระดับโลกในฐานะตัวแทนจากอังกฤษ
กษัตริย์ได้แจ้งไปยังสมาชิกราชวงศ์มาร่วมกันฉลองให้ชาร์ลีเพื่ออวยพรให้เขาทำผลงานได้ดีในการแข่งขัน
แอนนี่มาแล้ว!
ในห้องโถงงานเลี้ยงมีคนร้องขึ้นมา แอนนี่รีบถวายบังคม: “พระราชา!”
“แอนนี่วันนี้ดูมีความสุขนะ ไปเดินเล่นเป็นเพื่อนพ่อหน่อยละกัน!”
กษัตริย์ชาร์ลตันสีหน้ายิ้มแย้ม จัดการให้นางกำลังกับทหารองครักษ์ถอยไปก่อน
แอนนี่พยักหน้าอย่างว่าง่าย
“วันนี้ลูกดีใจขนาดนี้เป็นเพราะนายเฉินเฟิงจากจีนนั่นทำผลงานได้ดีในการแข่งขันใช่ไหม?” พระราชาถามยิ้มๆเมื่อเห็นรอบข้างไม่มีผู้ติดตาม
“ใช่ค่ะ พ่อ!”
แอนนี่ก็ไม่ได้ปิดบังอะไร เธอพูดตรงๆออกมาเลย
“เฮ้อ แอนนี่ ถึงจะบอกว่านายเฉินเฟิงนั่นเข้ารอบสี่คนสุดท้าย แต่อย่าดีใจเร็วไปนัก ต่อมาเขาต้องปะทะกับอาเธอร์หัวหน้าองครักษ์คูเรียเลยนะ!
ชาร์ลตันถอนหายใจก่อนพูดต่อ: “หลังจากชาร์ลีกลับมาพ่อได้คุยกับเขาสองสามคำ ได้ยินว่าอาเธอร์นั่นเป็นยอดฝีมือของคนรุ่นใหม่เลย โดยเฉพาะกระบวนท่าแข็งแกร่งทีเดียวจอดนั่น ชาร์ลียอมรับออกมาเลยว่าเขาเองไม่มีทางรับมือท่านั้นได้ และเท่าที่เขาว่า นายเฉินเฟิงไม่ได้แกร่งกว่าเขาเท่าไหร่หรอก!”
พระราชาชาร์ลตันพูดความกังวลในใจออกมา
แอนนี่คิ้วขมวดหลังจากได้ยินอย่างนั้น เธอถามด้วยสีหน้ากังวลว่า “พ่อคะ ความหมายของพ่อคือเฉินเฟิงจะแพ้อาเธอร์หรอ?”
“ถ้าแค่แพ้การแข่งนั่นยังดีนะ พ่อกลัวเขาจะตายเพราะงานนี้มากกว่า เฮ้อ ดังนั้นลูกต้องทำใจไว้ก่อนนะ!”
ชาร์ลตันน้ำเสียงหนักแน่น เขามีสายข่าวกรอง รายงานบอกชัดว่า อาเธอร์แสดงความเป็นศัตรูกับเฉินเฟิงหลังจากเอาชนะอาวุธลับของรัสเซียไป และดูจะเกลียดแค้นหนักมากด้วย
แอนนี่อึ้งตะลึงไปแล้ว ความกังวลในใจเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เธอไม่กล้าคิดถึงผลแบบนี้ ถึงจะบอกว่าการแข่งยังไม่เริ่ม แต่เธอรู้จักพ่อเธอดี พ่อไม่มีทางสรุปง่ายแบบนี้ และเพราะแบบนี้เธอถึงกังวล เธอหวังว่าเฉินเฟิงจะสร้างปาฏิหาริย์ขึ้นอีกครั้ง
ตกดึก พระจันทร์ขึ้นกลางฟ้า แสงจันทร์นวลกระจ่างกลายเป็นเหมือนผ้าปิดหน้าลึกลับหลายชั้นให้กับพระราชวังคูเรีย
อาเธอร์ยังคงทำหน้าที่องครักษ์อยู่หน้าห้องโจ้ส์เหมือนที่เคยเป็นมา
อาเธอร์ไม่ได้หลับตาฝึกยุทธ แต่กลับยืนมองนิ่งไปทางห้องของธิดาเทพแห่งพรรคทิฟฟานี่ ตอนนี้สายตาเขาเต็มไปด้วยความโกรธอย่างเห็นได้ชัด
ถึงเขาจะเอาชนะอาวุธลับรัสเซียได้ในกระบวนท่าเดียว และรู้สึกได้ถึงท่าทีที่เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดของพระสันตะปาปาโจ้ส์ แต่ธิดาเทพแห่งพรรคทิฟฟานี่ยังคงทำตัวแบบเดิม ไม่สนใจเขาและไม่ไปดูการแข่งของเขาด้วย ทำให้อาเธอร์โกรธจัด
“กริ๊ง!”
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น อาเธอร์มองดูเป็นข่ายซ่าน้องชายของเขาโทรมา อาเธอร์กดรับสาย
“พี่ ยินดีด้วยที่เข้ารอบสี่คนสุดท้าย!” พอกดรับสาย ข่ายซ่าก็อวยพรมาก่อนเลย
“มีอะไรน่ายินดีกัน!” อาเธอร์พูดเสียงเรียบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...