บทที่769 กำไรมากมายมหาศาล
“คาดไม่ถึงจริงๆว่าคุณเฉินจะชนะการแข่งขันนี้มันเหลือเชื่อมาก!”
“นี่ยังไม่อะไรเลย ความแข็งแกร่งของคุณเฉินเป็นที่ประจักษ์ชัด ชนะอาเธอร์ได้ไม่ยาก เพียงแค่ครั้งนี้เฉินเฟิงชนะการแข่งขัน คาดว่าบริษัทลอตเตอรีไหนบ้างแย่!”
“ใช่ ช่วงสองวันที่ผ่านมาก็มีแต่บริษัทลอตเตอรีพวกนั้นดีอกดีใจ ทั้งป่าวประกาศทั้งโฆษณาชวนเชื่อ แต่ไม่พอพบว่าผลลัพธ์ของการแข่งขันที่เหนือความคาดหมายของพวกเขา!”
ผู้มีอิทธิพลเหล่านี้ต่างก็มีชื่อเสียงมีเกียรติเป็นอย่างมาก
ในขณะนี้กำลังพูดคุยเรื่องการแข่งขันครั้งนี้ ในเวลานี้ในกลุ่มมีความครึกครื้นเป็นอย่างมาก
ในเวลาเดียวกัน เฉินเฟิงเข็นเย่หนานเทียนและกลับไปที่โรงแรมพร้อมกับอู่จื่อโจวและคนอื่นๆ
อู่จื่อโจวให้ทุกคนพักผ่อนสักพัก จากนั้นก็ไปรับประทานอาหาร เพื่อเฉลิมฉลองที่เฉินเฟิงชนะการแข่งขัน
บอกว่ามันเป็นพักผ่อนสักพัก แต่ความจริงแล้วคือให้เฉินเฟิงมีเวลาอาบน้ำ และเปลี่ยนใส่เสื้อผ้าที่สะอาด
หลังจากจบการแข่งขันเฉินเฟิงก็ใส่เสื้อสกปรกตลอด เนื่องจากการแข่งขันรุนแรงเกินไปเสื้อผ้าของเฉินเฟิงเปื้อนโคลนและเปื้อนเลือดและดูกระอักกระอ่วนใจ
เฉินเฟิงอาบน้ำแล้ว หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ ไปที่ห้องนั่งเล่นและเปิดโทรศัพท์
เนื่องจากเฉินเฟิงปิดโทรศัพท์มือถือระหว่างการเก็บตัวถือศีล ก็ไม่ได้เปิดการใช้งานอีกเลย ในตอนนี้เปิดโทรศัพท์เตรียมบอกผลการแข่งขันกับเสี้ยเมิ่งเหยาและคนอื่นๆ ให้พวกเขาไม่ต้องเป็นห่วง
โดยไม่คาดคิดทันทีที่เปิดโทรศัพท์ เสียงข้อความก็ดังขึ้นเรื่อยๆ
“ลูกพี่.....มั่นใจในการแข่งขันครั้งนี้หรือเปล่า?”
นี่คือประโยคแรก ด้านหลังยังเพิ่มมาหนึ่งถึงสองร้อยรายการ และข้อความในตอนท้ายๆคือการแสดงความยินดีทั้งหมด
“ลูกพี่สุดยอด.....”
“สมกับเป็นลูกพี่ ไม่ใช่คนธรรมดาจริงๆ....”
เพื่อนในปีนั้นของเฉินเฟิงต่างก็คุยกันในกลุ่ม และยังมีเพื่อนคนอื่นๆ
“ตามที่นายบอก จากนี้ไปไม่ต้องมาทำงานแล้ว ตราบใดที่ลูกพี่แข่งขันก็วางเดิมพัน แบบนี้รวยอย่างแน่นอน!”
“นายช่างมันเถอะ ฉันเชื่อมั่นในความแข็งแกร่งของลูกพี่ แต่เด็กอย่างนายมีทุนที่จะรักษาให้มันอยู่ตลอดไปหรือเปล่า?”
“ใช่แล้ว เด็กนี้มีแต่คุยโม้เท่านั้น!”
ในกลุ่มแชตครึกครื้นมาก หลังที่เฉินเฟิงเปิดดูบันทึกการแชตถึงพบว่าทั้งหมดนี้หวู่เหวินโป๋เป็นคนนำวางเดิมพัน จากนั้นเพื่อนที่เหลือก็ร่วมเดิมพันด้วย
“แบบนี้ไม่ดีมั้ง!”
ในขณะที่เฉินเฟิงยิ้มอย่างเจื่อนๆ กำลังส่งข้อความไปในกลุ่ม
“เฮ้ย ลูกพี่ออกมาแล้ว!”
“ยินดีกับลูกพี่ด้วยที่ชนะการแข่งขัน!”
“ยินดี ยินดี!”
ทันทีที่ข้อความของเฉินเฟิงปรากฏขึ้น ในกลุ่มก็แตกตื่นทันที ทุกคนก็แสดงความยินดีกับเฉินเฟิงที่ชนะการแข่งขัน
“ไม่ดียังไงลูกพี่ ผมใช้ทางลัด ช่วยให้เพื่อนๆหารายได้!”
หวู่เหวินโป๋มีความสุขไม่แพ้กัน และตอบแชตในกลุ่ม
“เกิดฉันพ่ายแพ้การแข่งขัน งั้นพวกนายก็จะต้องเสียเงิน!”
เฉินเฟิงเข้าใจเจตนาของหวู่เหวินโป๋ แต่เฉินเฟิงยังรู้สึกว่าไม่เหมาะสม
“พ่ายแพ้การแข่งขันเหรอ? เป็นไปไม่ได้!”
“ใช่ ลูกพี่จะพ่ายแพ้ได้อย่างไร!”
“ฉันว่าลูกพี่ถ่อมตัวเกินไปแล้ว!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...