มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน นิยาย บท 62

พอถามเรื่องมัลลิกาแล้วเขาไม่ตอบ ของขวัญก็เลยไม่ได้เซ้าซี้ที่จะถามต่อ ว่าทำไมดูเหมือนมัลลิกาขนของตัวเองออกจากบริษัท

"ผู้จัดการคะท่านประธานให้เข้าพบค่ะ" เดินมาถึงหน้าห้องทำงายก็เห็นอ้อยืนรออยู่

"เดี๋ยวผมตามไป" ชายหนุ่มมองตามเธอที่เดินไปโต๊ะทำงานของตัวเองอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็เข้าห้องเพื่อเอาเอกสารไปเก็บก่อนที่จะเข้าไปพบพ่อ

..ห้องท่านประธาน..

"ทำไมแกถึงแยกแยะไม่ออกระหว่างเรื่องงานกับเรื่องผู้หญิง พ่อไม่คิดว่าแกจะเป็นคนแบบนี้" ลูกชายคนนี้ไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง สั่งอะไรได้แบบนั้น แต่พอถูกขัดคำสั่ง ผู้เป็นพ่อก็เลยโมโหมาก

"พ่อเรียกผมมาเพื่อจะพูดแค่นี้ใช่ไหมครับ"

"หยุดนะพระลักษณ์!"

ได้ยินเสียงพ่อตะคอกเขาก็เลยเงียบ

"เรื่องแต่งงานยกเลิกไป" พระนายมาชั่งดูแล้ว มันได้ไม่คุ้มเสีย แค่ข่าวเรื่องผู้หญิงไม่นานสังคมก็คงลืมไป เพราะถ้าถึงขั้นจดทะเบียนสมรสยังไงฝ่ายหญิงก็ไม่ยอมปล่อยลูกชายตัวเองไปแน่

"ไม่ครับ"

ตุ๊บ!! "หึ!! แกไม่เชื่อฟังพ่อตั้งแต่เมื่อไร!" พระนายถึงกับตบโต๊ะอย่างแรงแบบเกรี้ยวกราด

"ถ้าเป็นเรื่องอื่นผมช่วยพ่อได้ แต่เรื่องนี้ ขอร้องพ่ออย่าเข้ามายุ่งเลยครับ" ถึงแม้พ่อจะแสดงอารมณ์อะไรออกมา แต่พระลักษณ์ก็ยังคงมีท่าทางที่นิ่ง

"ฉันเป็นพ่อของแกนะ!!"

"อีก 10 วันผมจะเดินทางไปบ้านของเธอ งานแต่งจะมีขึ้นอีก 13 วัน พ่อช่วยเคลียร์งานด้วยแล้วกัน"

"แกมาลองดูกันระหว่างผู้หญิงกับพ่อ" ถ้าตั้งใจฟังคงได้ยินเสียงกัดฟันในขณะที่พูด

"พ่อครับ"

"ออกไป"

"ผมออกไปก็ได้ แต่ผมอยากจะบอกพ่อไว้ว่า ถ้าพ่อทำอะไรเธอ พ่อจะไม่ได้เห็นหน้าผมอีกเลย.." สิ้นประโยคนี้เขาก็เดินออกจากห้องไป พระลักษณ์ไม่เคยใช้คำพูดแบบนี้กับพ่อ เพราะเขากลัวว่าพ่อจะไม่รักเหมือนที่ไม่รักแม่ของเขา แต่พอมีพระรามโผล่เข้ามา เขาก็รู้ได้ในทันทีว่าความรักนั้นพ่อเก็บไว้ให้ใคร แต่เขาก็ยังพยายามทำดีมาโดยตลอด เพื่อให้พ่อมองเห็นเขาบ้าง

ชายหนุ่มออกมาจากห้องท่านประธานแล้วก็ตรงเข้าห้องของตัวเองโดยไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้าง

ของขวัญได้แค่มองตามเข้าไปในห้องแบบเป็นห่วง เขาคงจะถูกท่านประธานตำหนิ..แต่ถูกตำหนิเรื่องอะไร?

"น้องขวัญคะ ชงโกโก้ร้อนไปให้ผู้จัดการหน่อยพี่ยังไม่ว่าง"

"ค่ะ" ของขวัญรีบลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปชงแบบรีบเร่ง เพราะอยากจะถามว่าเขาเป็นอะไร

ที่จริงแล้วกาญจนาไม่ได้ติดอะไรหรอก แต่ดูจากสีหน้าแล้วทั้งสองคงมีเรื่องอยากจะคุยกัน ก็เลยเปิดโอกาสให้

ก๊อก.. ก๊อก..

"เข้ามาครับ"

"ฉันเอาเครื่องดื่มมาให้ค่ะ" หญิงสาวถือเครื่องดื่มเดินไปวางลงที่โต๊ะทำงาน ชายหนุ่มเห็นเท่านั้นแหละก็รีบกรอกสายตามองดูหน้าเธอที่ยืนอยู่

"ทำไมคะ" แทนที่จะหยิบเครื่องดื่มนั้นขึ้นมา แต่ชายหนุ่มกลับคว้าร่างของเธอให้ลงมานั่งตักตัวเอง และหญิงสาวก็ไม่ได้ปฏิเสธ "ท่านประธานว่ายังไงบ้างคะ" เขาคงจะถูกพ่อตำหนิเรื่องเข้าประชุมสายแน่เลย

"เป็นห่วงผมเหรอ"

"เปล่าสักหน่อย"

"รู้นะว่าเป็นห่วง"

"คุณจะรู้ได้ยังไง"

"ก็ดูจากที่ใจลอยไง"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน