มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน นิยาย บท 64

ที่เขาพูดหมายความว่ายังไง เขาอยากมีลูกกับเราเหรอ? ..มันน่าอายเกินไปที่จะถาม เพราะเธอก็ยังไม่ได้สนิทกับเขาอะไรมากมาย ..เอาวะลองเสี่ยงดู ยังไงถ้าเรามีลูก..เด็กคนนี้ก็เป็นลูกของเขาอยู่แล้ว เขาคงไม่ทิ้งขว้างหรอกมั้ง

ศีรษะคนตัวเล็กหนุนลงที่ไหล่ของอีกฝ่ายแทนหมอน จนทั้งสองหลับไปพร้อมกัน..

เช้าวันต่อมา..ที่บริษัท

"น้องคะ"

"คะ" ของขวัญที่กำลังก้มหน้าก้มตาทำงานอยู่ได้เงยขึ้นมอง พอเห็นว่าอ้อหันมองมาที่ตัวเอง ก็แน่ใจว่าคนที่อ้อเรียกคงเป็นตัวเองแน่

"ท่านประธานให้เข้าไปหาค่ะ"

"ให้ขวัญเข้าไปหาเหรอคะ" ถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ

"ใช่ค่ะ..และท่านก็กำชับมาบอกว่าอย่าให้ผู้จัดการรู้"

"อะไรนะคะ?"

"ตามพี่มาตอนนี้ได้เลยค่ะ"

ของขวัญเดินตามอ้อไปแบบประหม่า แต่ครั้นจะไม่ไปก็ไม่ได้

"มาแล้วค่ะ" มาถึงอ้อก็เปิดประตูเข้าไปโดยไม่ได้บอกกล่าวคนที่อยู่ด้านใน เพราะรู้กันอยู่แล้ว

"เข้ามาใกล้ๆ นี่สิ"

"ค่ะ" หญิงสาวจำใจต้องได้ก้าวเดินเข้าไปหา

"พี่กาญจะไปไหนคะ" พรทิพย์กำลังมองไปที่ห้องท่านประธานแบบเป็นห่วงเพื่อนร่วมงาน เห็นว่ากาญจนาลุกขึ้นก็เลยถามดู

"พี่จะเอาเครื่องดื่มเข้าไปให้ผู้จัดการ" ว่าแล้วกาญจนาก็รีบไปชงโกโก้ร้อน

ก๊อก ก๊อก

"เข้ามาครับ" ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นดูว่าเป็นใครที่เข้ามา "???" พอเห็นเครื่องดื่มในมือของเลขาเขาก็สงสัย เพราะเมื่อไม่กี่นาทีนี้เองเพิ่งเอามาให้

"กาญลืมไปค่ะว่าเอาเข้ามาครั้งหนึ่งแล้ว"

"มีอะไรหรือเปล่า" ตั้งแต่ทำงานร่วมกันมากาญจนาไม่เคยเป็นแบบนี้ ชายหนุ่มลุกขึ้นแล้วเดินตรงไปที่หน้าประตู

แค่นี้เขาก็รู้แล้วว่ากาญจนาคงเข้ามาส่งสัญญาณอะไรบางอย่าง และเขาก็รู้ด้วยว่าต้องไปตามเธอที่ไหน

แกร็ก! เดินมาถึงห้องท่านประธานเขาก็เปิดมันแบบไม่รีรอ และไม่มีใครกล้าขวางด้วย

"ผมบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่ามายุ่งกับเธอ" ชายหนุ่มเดินเข้าไปคว้าแขนของขวัญให้ลุกขึ้นจากเก้าอี้ที่นั่งอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงานของพ่อ

"ผู้หญิงคนนี้เป็นพนักงานในบริษัท ทำไมพ่อถึงจะเรียกใช้ไม่ได้" พระนายยังไม่พูดธุระที่เรียกเธอเข้ามาเลย ลูกชายก็มาตามตัวแล้ว

"นอกจากผมแล้วถ้าใครเรียกไม่ต้องไป" ชายหนุ่มไม่ได้สนใจคำพูดของพ่อ แต่หันมาพูดกับเธอที่ยืนอยู่ข้างๆ

"มันจะมากไปแล้วนะพระลักษณ์ เดี๋ยวนี้แกไม่เห็นหัวพ่อแล้วใช่ไหม!"

"คุณไปรอที่ห้องผมก่อน" เขาพูดกับเธอในขณะที่มองไปสบตาของผู้เป็นพ่อแบบท้าทายในอำนาจ

"เธอยังไปไหนไม่ได้ เพราะฉันยังไม่ได้คุยเรื่องที่เรียกมาพบเลย" พระนายก็ไม่ยอมแพ้เหมือนกัน

"ผมบอกให้ออกไปก่อนไง" ของขวัญไม่รู้จะทำยังไง เป็นห่วงเขาก็เป็นห่วง

ตุ๊บ!! "ไอ้ลูกไม่รักดี" พระนายตบลงที่โต๊ะอย่างแรง

ของขวัญสะดุ้งตกใจ จนทำอะไรไม่ถูก ยิ่งตอนที่ท่านประธานลุกขึ้นแล้วเดินเข้ามาหาลูกชาย จังหวะนี้ร่างของเธอชาไปทั้งตัว

เพี๊ยะ! พระลักษณ์รู้แล้วว่าพ่อจะลงไม้ลงมือกับตัวเอง เขาถึงได้บอกให้เธอออกไป เพราะไม่อยากให้เห็น

"กรี๊ด" ของขวัญตกใจรีบเข้ามาหวังจะช่วย แต่พระลักษณ์ดึงตัวเธอให้มาหลบด้านหลังของตัวเองก่อน "ท่านประธานอย่าทำอะไรผู้จัดการเลยนะคะ"

"เรื่องทั้งหมดมันเป็นเพราะเธอไม่ใช่เหรอ"