มายาบรรณาการ นิยาย บท 51

ห้องแกรนด์บอลรูมของโรงแรมหรู ถึงแม้ว่าจะจัดแบบกะทันหัน แต่ทั้งฝ่ายเจ้าบ่าวและเจ้าสาวเป็นที่รู้จักในวงสังคม แขกเหรื่อมาร่วมเป็นสักขีพยานมากมาย ไม่นับรวมกองทัพสื่อที่มีเกือบครึ่งร้อย

คุณอิงดาว หม่อมหลวงสราลี รวมทั้งศยามลเจ้าสาวยืนรอเจ้าบ่าวอยู่ข้างเวทีอย่างใจจดใจจ่อ กระวนกระวายใจข้างเวที ไม่มีใครรู้ว่าเหตุการณ์เป็นอย่างไร เพราะถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีใครตามหาตัวเจ้าบ่าวเจอ อย่างเดียวที่ช่วยยืนยันว่าเขายังอยู่ในโรงแรมคือรถ และระบบการตรวจคนการเข้าออกอย่างดีเยี่ยมของโรงแรม

“ตกลงลูกชายของคุณอิงดาวไปอยู่ที่ไหนกันแน่คะ ดิฉันไม่รู้จะแก้ตัวกับข่าวอย่างไรแล้ว จนป่านนี้ยังไม่มีใครเห็นเจ้าบ่าวเข้ามาในงานเลย นี่ก็ใกล้จะได้ฤกษ์แล้วด้วย”

หม่อมหลวงสราลีถามเชิงตำหนิ นางไม่พอใจมาก ถ้าอีกฝ่ายไม่รวยพอ ไม่มีทางที่นางจะมาทนยืนปั้นหน้าอายอยู่อย่างนี้

“ฉันเชื่อว่าลูกชายฉันรับผิดชอบมากพอ รอให้ถึงเวลาที่นัดก่อนนะคะ” คุณอิงดาวทำใจดีสู้เสือบอก ทั้งที่ตัวนางเองก็ยังไม่แน่ใจว่าลูกชายจะหนีอีกครั้งหรือไม่

จนถึงเวลา พิธีกรขึ้นไปทำหน้าที่บนเวที เธอกล่าวแนะนำตัวพร้อมกับเชิญเจ้าหน้าที่เขตบนเวทีตามสคริปงานที่ทางเจ้าภาพบรีฟเอาไว้ เจ้าหน้าจากอำเภอเดินขึ้นไปบนเวทีพร้อมกับเอกสารขอจดทะเบียนสมรสที่ถืออยู่ในมือ

“สวัสดีแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน พราวฟ้ารับหน้าที่พิธีกรในงานวันนี้ค่ะ วันอันแสนสุขและวันที่เป็นความฝันของผู้หญิงหลายคน รวมถึงพราวฟ้าด้วย รู้สึกว่า...ตาร้อนผ่าวทุกครั้งที่มารับหน้าที่พิธีกรในงานมงคลสมรส และในเวลาอันเป็นมงคลนี้ ขอเชิญเจ้าหน้าที่อำเภอขึ้นมาบนเวทีค่ะ... ค่ะ...แขกผู้มีเกียรติทุกท่าน... ณ เวลานี้ก็ถึงพิธีการสำคัญ...ที่เจ้าบ่าวกับเจ้าสาวจะได้ผูกพันกันอย่างเป็นทางการ ขอให้ทุกท่านร่วมเป็นพยานในการจดทะเบียนสมรสของคู่บ่าวสาวค่ะ และในโอกาสนี้ พราวฟ้า...ขอเสียงปรบมือให้การต้อนรับเจ้าบ่าวและเจ้าสาวขึ้นมาบนเวทีค่ะ”

สิ้นเสียงใสของพิธีกรสาว ก็มีเสียงปรบมือต้อนรับเจ้าบ่าวเจ้าสาว แต่ก็ไร้วี่แวว

“ไหนล่ะ ลูกชายของคุณ หวังว่าจะไม่ทำให้ดิฉันเสียหน้าอีกครั้งนะ คราวนี้ฉันไม่ยอมแน่” หม่อมหลวงสราลีกระซิบต่อว่าคุณอิงดาว

“ค่ะ” คุณอิงดาวยิ้มแหยกวาดตามองหาเจ้าบ่าวอีกรอบ ลูกชายคนโตของนางทำเรื่องเข้าให้อีกแล้ว

พิธีกรประกาศซ้ำอีกรอบ... คราวนี้กล้องทุกตัวจับจ้องมาที่เจ้าสาว แสงแฟลชวูบวาบรัวไม่ยั้ง เป็นครั้งแรกของนางแบบสาวอย่างศยามลเกิดอาการเกลียดกล้อง

“คุณจะเอายังไงคะคุณอิงดาว ลูกสาวฉันเป็นถึงนางแบบดัง”

“ดิฉันยินดีรับผิดชอบทุกอย่างค่ะ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น” คุณอิงดาวตอบกลับไป ทั้งที่ใจของนางก็กลัวไม่ต่างจากหม่อมหลวงสราลี

ระหว่างการสนทนาที่มึนตึง กริชพาเจ้าบ่าวเดินฝ่าวงล้อมเข้างานมา อาจใช้เวลานานไปบ้าง เพราะเขาต้องพาเจ้าบ่าวไปล้างหน้าแต่งตัวเสียใหม่

“เฮ้อ!” คุณอิงดาวถอนหายใจอย่างโล่งใจ

ในขณะที่หม่อมหลวงสราลียิ้มพอใจหลุดปากออกมาเบาๆ “เยี่ยม!” นางหมายถึงสินสอดที่นางจะต้องได้หลังจบงาน

“คุณไปไหนมาคะ” ศยามลรีบปรี่ไปคล้องแขนรับเจ้าบ่าว ฉีกยิ้มให้กล้องเป็นครั้งแรกของวัน กองทัพสื่อต่างพากันรัวชัตเตอร์ตามความต้องการของฝ่ายเจ้าสาว และต้องรีบปล่อยข่าวในโลกโซเชียลให้เร็วตามคำสั่ง

“กรี๊ดด!! ไม่ยอม! คุณจะแต่งงานกับคนอื่นไม่ได้” จู่ๆ เลขาของกริชกรีดร้องขึ้นมาภายในห้องที่เงียบงัน ในมือยังถือไอแพดที่เปิดหน้าจอค้างเอาไว้

คนป่วยที่โดนนั่งเฝ้าทั้งวันราวนักโทษอย่างพลอยขวัญสะดุ้งตื่นขึ้นมา