The king of War นิยาย บท 238

“เอี๊ยด!”

ในขณะที่ทุกคนกำลังตกใจ รถออดี้ A6 สีดำคันหนึ่ง พุ่งเข้ามาถึงเส้นชัยเป็นคันแรก

“เป็นไปได้ยังไง”

เฉินอิงจวิ้นมีสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ

หยวนเซ่าก็เบิกตาโตเช่นกัน

คนอื่นแค่ตกใจที่หยางเฉินแซงเทพรถน้อยสวีเทาเท่านั้น

แต่พวกเขารู้ดีว่า เกิดอะไรขึ้นบนภูเขา

“นายแพ้แล้ว!”

ซูซานลงจากรถ และจ้องเฉินอิงจวิ้นด้วยสีหน้าได้ใจ

ตอนนี้ความโกรธในใจที่มีต่อเฉินอิงจวิ้นมีอย่างมากมาย ถ้าหยางเฉินไร้ความสามารถ คงโดนฆ่าไปแล้ว

ขณะนี้ สวีเทาก็กลับมาถึงเส้นชัยเหมือนกัน

สีหน้าของเขาซีดเผือด สายตาที่มองหยางเฉิน เต็มไปด้วยความหวาดกลัว

“คุณชายจวิ้น ผมแพ้แล้ว ขอโทษครับ!”

สวีเทาเดินเข้ามายืนข้างเฉินอิงจวิ้น และก้มหัวขอโทษ

การแข่งรถครั้งนี้ เขาแพ้อย่างราบคาบ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องทักษะการแข่งรถของหยางเฉิน หรือความกล้าบ้าบิ่น เขายังห่างไกลกับหยางเฉินมาก

การที่ทำภารกิจที่เฉินอิงจวิ้นมอบหมายให้ไม่สำเร็จ ทำให้เขารู้สึกกล้าๆ กลัวๆ

เฉินอิงจวิ้นพูดด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก “แกนี่มันสวะจริงๆ!”

สวีเทารู้สึกโมโหขึ้นในใจ แต่สุดท้ายเขาก็ระงับความโกรธเอาไว้

“ไม่รู้ว่านายยังมีแผนอะไรอีกหรือเปล่า รีบใช้มันออกมาสิ ฉันไม่มีเวลามาเสียเวลากับนาย!”

หยางเฉินมองเฉินอิงจวิ้นอย่างยียวน ความอาฆาตฉายออกจากส่วนลึก ในแววตาของเขา

ใครจะมาหาเรื่องเขาก็ได้ แต่ถ้าจะมาข่มขู่กันถึงชีวิต เขาไม่มีทางปล่อยไปแน่นอน

ซูซานก็มองเฉินอิงจวิ้นด้วยแววตาเย็นชา

“ไม่เจอกันนานนี่ คุณหยาง!”

ขณะนั้น น้ำเสียงอันแสนคุ้นเคยดังขึ้น

สายตาของทุกคน มองไปยังคนพูดทันที

“พี่มาได้ยังไง”

หยวนเซ่ามองคนนั้นด้วยสีหน้าตกตะลึง ขณะเดียวกัน แววตาของเขาก็ตื่นตระหนก

เรื่องในคืนนี้ เขากับเฉินอิงจวิ้น แอบทำลับหลังหยวนมู่

“พี่มู่!”

เฉินอิงจวิ้นมีท่าทีนอบน้อมต่อหยวนมู่มาก

หยวนมู่พยักหน้าเบาๆ และเดินเข้าไปหาหยางเฉิน

“ฉันไม่น่าจะสนิทกับนายนะ”

หยางเฉินถามด้วยสีหน้าราบเรียบ

หยวนมู่หัวเราะ “พี่หยาง ตอนนี้ถึงเราจะไม่สนิทกัน แต่หลังจากนี้ อาจจะกลายเป็นเพื่อนที่สนิทกันที่สุดก็ได้”

“หา?”

หยางเฉินคิดไม่ถึง ตอนแรกคิดว่าหยวนมู่จะมาหาเรื่อง แต่ดูท่าแล้ว เหมือนจะไม่เป็นเช่นนั้น

“พี่พูดอะไรน่ะ”

หยวนเซ่ามีสีหน้าตกใจ จากนั้นจึงพูดด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์ “พี่อย่าลืมสิ ครั้งก่อนก็เพราะมัน ที่ทำให้เราโดนหงฝูไล่ออกจากงานประมูลต่อหน้าทุกคน!”

“หุบปาก!”

หยวนมู่ตวาดใส่หยวนเซ่า

เฉินอิงจวิ้นก็อึ้งไปเช่นกัน นี่หยวนมู่เป็นอะไรไป

ในที่นี้ ยังมีคนในตระกูลใหญ่ของเมืองโจวเฉิงอีกมากมาย

หยวนมู่กลับตวาดใส่หยวนเซ่าต่อหน้าทุกคน นี่แสดงให้เห็นว่า เขาให้ความสำคัญกับหยางเฉิน

ทุกคนมีสีหน้าตกใจ

“เป็นเพื่อนกับฉันงั้นเหรอ”

จู่ๆ หยางเฉินก็ถามอย่างยียวน

หยวนมู่หัวเราะ “ผมแค่อยากเป็นเพื่อนกับคุณหยาง แต่ไม่รู้ว่าคุณหยางจะยอมรับหรือเปล่า”