Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 139

"ขอบคุณ"

ลูกกระเดือกของเย่เซิ่งเทียนจุกแน่น ดวงตาร้อนผ่าว เบือนหน้าหนี และน้ำตาก็ไหลลงมา

การต่อสู้ครั้งนั้น เป็นการต่อสู้ที่น่าสลดใจที่สุดที่เขาเคยประสบมาในชีวิต!

การต่อสู้ครั้งนั้น พวกเขาหนึ่งร้อยกว่าคน สู้จนถึงสุดท้าย รอดชีวิตเพียงสี่คนเท่านั้น!!

การต่อสู้ครั้งนั้น พวกเขาไม่มีใครล่าถอย ทำลายให้สิ้นซากหนึ่งพันคน!!

พวกเขาชนะแล้ว ชนะได้อย่างน่าสลดใจ!!

หนึ่งร้อยกว่าคนขึ้น มีเพียงสี่คนที่รอดชีวิต!

หนึ่งคนคือตัวเองในฐานะนายร้อย อีกสามคน ก็คือสามเทพสงครามในตอนนี้!!

ถ้าไม่ใช่ว่าฟางหงปินผลักตัวเองออกไป ครั้งนั้น คนที่ตายก็คือตัวเอง!!

ในสนามรบ สหายร่วมรบ ก็คือชีวิตของซึ่งกันและกัน!!!

"ไม่คุยเรื่องไม่สบายใจเหล่านี้แล้ว พี่เซิ่งเทียน พวกเรารีบกลับไปกันเถอะ"

ฟางหยวนน้ำตานองเต็มใบหน้าแล้ว และบนใบหน้าเผยให้เห็นรอยยิ้ม

คนตายก็ตายไปแล้ว คนอยู่ ยังต้องมีชีวิตอยู่ดีๆ

กลับถึงบ้าน ฟางหยวนมองเห็นคุณท่านฟาง อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเศร้า และกระโจนเข้าไปกอดคุณท่านฟาง และพูดสะอึกสะอื้นว่า: "พ่อค่ะ แม่สามารถนอนตายตาหลับได้แล้ว แม่สามารถนอนตายตาหลับได้แล้วค่ะ"

สองพ่อลูกกอดกันร้องไห้อย่างเจ็บปวด

"ฮือๆๆ คุณปู่ฟาง ครูฟางหยวน พวกคุณอย่าร้องไห้ ซือซือก็เศร้าใจมากเหมือนกัน"

ซือซือก็ร้องไห้ตาม

อารมณ์ของเด็กน้อย อ่อนไหวได้ง่ายมาก