มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1026

ขณะนี้ในบ้าน แนชก็ไอเป็นเลือดอีกครั้ง ใบหน้าเขาซีดลงมากและดูโทรมเช่นกัน

“ก็มันก็หลายวันมาแล้ว ทำไมเฟนด์ยังไม่มาอีก สุดท้ายแล้วเขาก็จะไม่มาเหรอ?” แนชเศร้าเมื่อนึกถึงเฟนด์ “ทั้งหมดมันเป็นเพราะฉันเอง ฉันโทษความเหลาะแหละของฉันก่อนหน้าที่ทำให้ตามเขาไปไม่ได้ตอนที่เขากำลังเติบโต เขาต้องทนทรมานมามากแน่ ไม่... ไม่แปลกใจเลยที่เขาเกลียดฉันมากขนาดนี้...”

ไททัส พ่อบ้านตระกูลวู๊ดปลอบใจแนชว่า “อย่ากังวลเลยครับ นายท่าน ผมรู้ว่าเฟนด์เป็นเด็กกตัญญู นอกจากนั้น ไม่ใช่ว่าคุณไม่ใส่ใจกับพวกเขาเสียหน่อย คุณขอให้ผู้พิทักษ์รุ่นที่เก้าส่งเงินและทรัพยากรการฝึกฝนให้เฟนด์แล้ว แต่ใครจะไปรู้ล่ะว่าผู้พิทักษ์รุ่นที่เก้าจะโกหกว่าพวกเขากินดีอยู่ดี”

ไททัสกำหมัดแน่นขณะพ่นลม “เขาต้องโกหกแน่ ๆ ตอนที่บอกว่าเฟนด์ไปถึงระดับผู้ฝึกยุทธขั้นเจ็ดหรือแปดมา เขาต้องได้ทรัพยากรการฝึกฝนทั้งหมดที่นายท่านให้มาด้วยเช่นกัน!”

“เวรเอ๊ย!” แนชกำหมัดกัดฟันกรอด “ได้บอกผู้อาวุโสลำดับหนึ่งไปหรือเปล่า? อย่าบอกใครนะ คนที่ฉันไว้ใจตอนนี้คือผู้อาวุโสลำดับหนึ่งและคนรองจากนั้น ส่วนผู้อาวุโสลำดับสามดูมีความสุขอยู่ตลอดเวลา และคอยช่วยเราหาตัวแลนซ์ แต่เขากลับดูไม่น่าไว้ใจสำหรับฉัน”

ไททัสพยักหน้า “นายท่าน พูดตรง ๆ เลยนะ ผมว่าผู้อาวุโสลำดับสามเป็นคนดีและช่วยเหลือตระกูลมามากมาย แต่ตั้งแต่ที่คุณบอกว่าตาเฒ่านั่นดูมีลับลมคมใน ผมก็สนใจเขามากขึ้น แล้วก็ปรากฏว่าเขาไม่ใช่คนดีจริง ๆ”

ไททัสหยุดก่อนพูดต่อ “ผมพบว่าผู้อาวุโสลำดับสามสนิทกับผู้พิทักษ์รุ่นที่เก้า พวกเขามักจะคุยกันบ่อย ๆ เหมือนกับคำกล่าวที่ว่า ‘คบคนแบบไหนก็เป็นคนแบบนั้น’ ผมว่าต้องมีอะไรบางอย่างผิดปกติกับผู้อาวุโสลำดับสามแน่”

เบธพูดว่า “ผู้อาวุโสลำดับสามแนบเนียนมาก และเราบอกไม่ได้ว่าเขาเป็นคนแบบไหน เราต้องมีหลักฐานก่อนที่จะทำอะไรเขาได้ สุดท้ายแล้ว การโยนความผิดให้คนอื่นก็ไม่ใช่เรื่องที่ดี”