My Baby เด็กเลี้ยงบำเรอรัก นิยาย บท 13

"แม่มาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ ไม่เห็นโทรศัพท์มาบอกเลยผมจะได้ส่งคนไปรับ"

เขาปรับสีหน้าให้เป็นปกติก่อนจะนั่งลงข้างคนเป็นแม่พร้อมกับสวมกอดหลวมๆอย่างเอาอกเอาใจ คุณหญิงหันไปมองพิมคนสนิทก่อนจะยิ้มมุมปากออกมาเล็กน้อย ทำเนียนทั้งคู่เลยให้ตายสิ...

"แม่มาเองได้จ๊ะ แล้วเราไปไหนมาล่ะ"

"ไปดูไม้บนดอยมาครับแม่ จะทำที่พักเพิ่มในรีสอร์ทนะครับ"

"งั้นเหรอ..."

"ว่าแต่แม่มากี่วันครับ ป้าพาให้คนจัดห้องให้แม่หรือยังครับ"

พ่อเลี้ยงคาวีเอ่ยถามป้าพาคนสนิทของแม่ ก่อนหน้านี้แม่อยู่ที่นี่ตลอดก็มีป้าพาคนเดียวที่ท่านไว้ในมากที่สุด แต่พอย้ายไปอยู่กรุงเทพไปคอยดูแลคุณยายป้าพาก็ไม่สะดวกไปด้วยเพราะต้องดูแลหลานสาว ทั้งสองคนจึงแยกกันป้าพาจึงเลือกอยู่ที่นี่กับเขา

"จัดแล้วเจ้า"

"แม่ว่าจะมาอยู่ที่นี่ซักสองสามวัน"

คุณหญิงยิ้มให้ลูกชาย เขาลอบถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ถ้าแม่อยู่นานกว่านี้เขาจะเจอขนมผิงลำบากมากโชคดีที่ท่านอยู่ไม่กี่วัน เดี๋ยวค่อยนัดออกไปข้างนอกก็ได้

"แต่คิดไปคิดมาแม่ก็ไม่ได้มาที่นี่เป็นปีเกือบสองปีแล้ว เพราะฉะนั้นแม่ว่าจะอยู่ไปเรื่อยๆก่อนอยากกลับตอนไหนจะกลับเอง"

พ่อเลี้ยงคาวีตาสีตาโตอย่างตกใจ นี่ไม่มีกำหนดกลับกรุงเทพด้วย... แล้วเขากับขนมผิงจะเอายังไงล่ะทีนี้ เขาหันไปมองหญิงสาวแต่เธอไม่สนใจเอาแต่นวดให้แม่ของเขาอย่างเดียว

"แล้วคุณยายล่ะครับ แม่ไม่ห่วงเหรอ"

เขารู้ว่าแม่รักคุณยายมากถึงขนาดยอมไปดูแลเองทั้งที่ตรงนั้นก็มีญาติพี่น้องหลายคน ส่วนคุณพ่อจึงจำเป็นไปด้วยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

"ห่วงสิแต่พี่น้องคนอื่นก็มี อีกอย่างคุณพ่อก็อยู่ด้วยท่านไปลงทุนกับเพื่อนทำธุรกิจอะไรซักอย่างช่วงนี้ต้องคอยเป็นที่ปรึกษาไปก่อน เดี๋ยวคงตามมาแหละ"

คุณหญิงกอดอกมองลูกชายพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ดูก็รู้ว่าคงจะขาดใจอยู่รอมร่อถ้าเธอมาอยู่ที่นี่เท่ากับว่าพ่อเลี้ยงคาวีจะเจอกับขนมผิงลำบากขึ้น คนงานที่นี่ถึงจะรู้อะไรแต่พวกเขาไม่พูดหรือไม่ยอมเล่าเด็ดขาดจะมีก็แต่คนสนิทของเธอเท่านั้นที่สามารถพูดได้

"งั้นเหรอครับ... ก็ดีครับผมคิดถึงแม่มากเลยอยู่นานๆก็ดี"

เขายิ้มแห้งออกมาก่อนจะพาแม่ไปพักผ่อนที่ห้องนอน แสดงว่าป้าพาต้องรู้แน่นอนว่าท่านจะมาถึงได้เตรียมห้องไว้เรียบร้อยแล้ว สองคนนั้นชอบคุยกันตลอดเพราะเป็นคนสนิทและเป็นเพื่อนกันด้วย แต่ป้าพาไม่เคยเอ่ยปากบอกแม่ของเขาเรื่องขนมผิง ท่านจึงไม่เคยรับรู้เรื่องนี้และไม่เคยสงสัยมาก่อน

"ผมพาไปพักผ่อนดีกว่า ผิงกลับบ้านเลยก็ได้นะถึงเวลาค่อยมาทำงานปกติ"

"ทำงานอะไรเหรอ... น้องเรียนอยู่ไม่ใช่เหรอพ่อเลี้ยงคาวี"

"อ่อ ผิงจะฝึกงานที่นี่ครับ ผมให้น้องรับผิดชอบโครงการสวนน้ำที่กำลังจะเปิดใหม่ตรงกลางรีสอร์ท พอดีว่าเป็นความคิดที่เธอเสนอมาผมเลยให้ทำด้วยตัวเองเลย ทางระดับจัดการโหวตกันเห็นด้วยกับการก่อสร้างสวนน้ำนะครับ"

คุณหญิงพยักหน้าออกมาอย่างเข้าใจ นอกจากเป็นเด็กเลี้ยงยังเป็นเพื่อนคู่คิดรู้ใจอีกด้วย หายากเหมือนกันนะผู้หญิงที่ไม่ได้มีดีแค่เป็นเมียเป็นคนดูแลสามี แต่ยังคอยเป็นที่ปรึกษาเรื่องงานอีกด้วย

"ความคิดดีเลยนะเนี่ย ไหนๆก็ฝึกงานที่นี่แล้วทำไมหนูผิงไม่นอนที่นี่ลูก ห้องที่บ้านพ่อเลี้ยงเยอะแยะตั้งหลายห้องให้แม่บ้านจัดให้สิ"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Baby เด็กเลี้ยงบำเรอรัก