My Baby เด็กเลี้ยงบำเรอรัก นิยาย บท 15

เวลาผ่านไปตอนนี้พ่อเลี้ยงคาวีพอจะเคลียร์อารมณ์ของตัวเองได้แล้ว เขานั่งดื่มกาแฟที่ขนมผิงชงมาให้ก่อนจะนั่งทำงานของงานของตัวเองไปโดยที่หญิงสาวนั่งแก้แบบที่ผู้ช่วยของเขามอบให้เมื่อสามวันก่อน

"หนูผิงใกล้เที่ยงแล้วเราไปเดินเล่นที่ห้างกันดีกว่า ทานของอร่อยด้วยดีมั้ย"

ขนมผิงเงยหน้ามองคุณหญิงก่อนจะหันไปหาพ่อเลี้ยงที่ตอนนี้เงยหน้ามองเธอเช่นกัน

"ผิงไปกับคุณหญิงได้มั้ยคะพ่อเลี้ยง"

"ไปสิ งั้นผมไปด้วยแล้วกัน"

"เอาสิ ไปกันเถอะ"

คุณหญิงพาขนมผิงลุกขึ้นเดินออกไปจากตรงนั้น ส่วนพ่อเลี้ยงวางเอกสารงานของตัวเองลงทั้งหมดแล้วหยิบกุญแจรถตามออกไปข้างนอก ทั้งสามคนเดินทางมาถึงที่ห้างในตัวเมือง เขาเดินตามสองคนช็อปปิ้งตามประสาผู้หญิง นานๆจะออกมากับคุณแม่ทีหนึ่งเขาจะซื้อของให้ท่านด้วย

"ผมนั่งรอนะครับแม่ อยากได้อะไรผมซื้อให้เอง"

"ดีๆแม่จะได้ไม่ต้องใช้เงินตัวเอง หนูผิงอยากได้อะไรมั้ยลูกพ่อเลี้ยงใจดีจะจ่ายให้"

"ไม่ค่ะ ผิงยังไม่อยากได้อะไรเลย"

หญิงสาวปฎิเสธอย่างนุ่มนวล พ่อเลี้ยงซื้อให้เธอตลอดอยู่แล้วและล่าสุดก็เพิ่งมาซื้อด้วยกัน ไม่มีอะไรที่อยากได้ตอนนี้หรอกปล่อยให้ท่านซื้อไปเถอะ

"อะไรกัน... ของฟรีนะไม่ชอบเหรอเนี่ย"

"แหะๆ ผิงช่วยถือนะคะ"

หญิงสาวช่วยคุณหญิงถือเสื้อผ้าตามที่เธออยากได้ส่งให้พนักงานหลายชุด ท่านไม่เซ้าซี้อะไรเพราะคิดว่าคนอย่างลูกชายน่าจะให้เยอะพออยู่แล้วเด็กคนนี้ถึงไม่ค่อยเรียกร้องอะไรมากนัก

จากนั้นทั้งสามคนก็มานั่งทานอาหารด้วยกัน ขนมผิงตักนั่นนี่ให้คุณหญิงบางครั้งก็เผลอลืมตัวตักให้พ่อเลี้ยงด้วยความเคยชิน พอนึกขึ้นได้ก็ถึงกับเขิน

"ของชอบพ่อเลี้ยงเลยอันนี้ เอ่อ..."

พ่อเลี้ยงยิ้มออกมาก่อนจะตักทานไม่ว่าอะไร คุณหญิงมองเด็กทั้งสองคนก่อนจะแอบอมยิ้มตาม ขนาดนี้แล้วถ้ายอมสารภาพเธอคิดว่าเขาจะได้เมียไปนอนกอดสมใจอยาก จะได้ไม่ต้องคอยตามไปทุกที่แบบนี้

"คุณหญิงดื่มชามั้ยคะ"

"ชากุหลาบก็ได้กลิ่นหอมดี"

"ได้ค่ะ พี่คะขอสั่งชาหน่อยค่ะ"

ขนมผิงหันไปสั่งพนักงานไม่ลืมที่จะสั่งของพ่อเลี้ยงด้วย ใช้เวลาร่วมโต๊ะอาหารด้วยกันนานเกือบชั่วโมง คุณหญิงก็เริ่มเหนื่อยอยากจะนวดตัวซักชั่วโมงสองชั่วโมง

"แม่อยากนวดอ่ะ ถ้ารีบกลับไปก่อนก็ได้นะพ่อเลี้ยง เดี๋ยวแม่กับหนูผิงจะกลับเอง"

"แม่นวดเลยครับ เดี๋ยวผมพาน้องไปนั่งรอทานไอศกรีมแถวนี้แล้วกัน"

คุณหญิงหันไปมองขนมผิงอย่างชั่งใจอยู่ อยู่ในห้างคงไม่หาวิธีแอบไปอยู่ด้วยกันสองต่อสองหรอกมั้ง ปล่อยให้อยู่ด้วยกันซักแป๊บแล้วกันคงไม่เป็นอะไรหรอก

"งั้นก็ได้"

พ่อเลี้ยงพาคุณแม่ไปส่งในร้านนวดก่อนจะเดินออกมาพร้อมกับถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก

"เห้อ! กว่าจะมีเวลาส่วนตัว"

เขากุมมือขนมผิงพาเดินออกมายังร้านไอศกรีมไม่ไกลจากตรงนั้น เผื่อคุณแม่ต้องการความช่วยเหลืออะไรจะได้รีบกลับมาทันที ขนมผิงนั่งข้างพ่อเลี้ยงสั่งของที่เขาชอบมาพร้อมกับของที่เธอชอบด้วย

"นึกยังไงมากินไอศกรีมคะเนี่ย"