My Baby เด็กเลี้ยงบำเรอรัก นิยาย บท 29

หลังจากที่ดินได้รับโทรศัพท์จากพ่อเลี้ยงว่าให้ไปสืบเรื่องของซินดี้และเสี่ยนนท์ เขาก็ส่งคนไปสืบจนได้เรื่องว่าเธอยังเข้านอกออกในบ้านของเขาอยู่ นั้นแสดงว่าทั้งสองคนยังแอบติดต่อกันเผลอๆยังกลับไปมีความสัมพันธ์กันอย่างลึกซึ้งอีกด้วย

"แย่จริง! ชะล่าใจเกินไปไม่รู้ว่าจะเอาข้อมูลอะไรไปบ้าง"

ดินเดินเข้าไปในออฟฟิศแล้วตรงไปยังห้องทำงานของตัวเอง เขาเดินไปดูเอกสารต่างๆที่เก็บไว้แต่ถ้าสำคัญจริงๆจะอยู่ในคอมพิวเตอร์ที่ต้องใช้รหัสเข้าไปดู เขากดเข้าไปในอีเมลของไร่คาวีวิลล่าก่อนจะคลิกไปยังการแจ้งเตือนใหม่

"อีเมลประกาศผลการประมูลสนามบินอย่างนั้นเหรอ"

เขารีบกดเข้าไปดูทันทีก่อนจะเลิกคิ้วอย่างประหลาดใจมาก

"ทำไมเป็นอย่างนี้"

เขารีบดาวน์โหลดไฟล์ข้อมูลก่อนจะเดินทางไปหาพ่อเลี้ยงที่บ้านทันที ในขณะที่ตอนนี้ซินดี้ได้รับโทรศัพท์จากเสี่ยนนท์ เขาโทรมาโวยวายไม่หยุดจนเธอต้องรีบเก็บกระเป๋าออกไปจากที่นี่

"ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง!"

"ก็บอกแล้วไงว่าไม่รู้ คุณก็เห็นเหมือนที่ฉันเห็นนี่อย่ามาโทษกันสิ"

ซินดี้กดวางสายทันทีก่อนจะหิ้วกระเป๋าเดินออกไปจากในห้องนอน พ่อเลี้ยงคาวีที่เดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับขนมผิงก็มองเธออย่างประหลาดใจ

"จะไปไหน..."

ซินดี้ชะงักไปก่อนจะยิ้มออกมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"ซินดี้จะกลับไปอยู่ที่บ้านแล้วค่ะ ว่าจะมาบอกคุณอยู่พอดีเลย ยังไงโชคดีนะคะ"

ขนมผิงกอดอกมองหล่อนพูดออกมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เธอไม่ยอมปล่อยให้หล่อนออกไปตอนนี้แน่นอน ทุกสิ่งเธอต้องรับผิดชอบก่อน

"จะรีบไปไหนคะคุณซินดี้"

"ฉันมีธุระด่วนต้องทำหลายอย่าง ไม่สะดวกคุยตอนนี้หรอกนะ"

ซินดี้ลากกระเป๋าออกไปจากตรงนั้นทันที ดินที่เดินเข้ามาก็รีบเอาข่าวมาบอกพ่อเลี้ยงคาวีอย่างรวดเร็ว

"พ่อเลี้ยงครับผลการประมูลออกแล้วครับ"

"แล้วใครได้"

"เราประมูลได้ครับ"

พ่อเลี้ยงถอยหายใจออกมาอย่างโล่งอก ครั้งนี้สัญญาตั้งห้าปีไม่ใช่สองปีเหมือนก่อนหน้านี้ ถ้าพลาดงานนี้ล่ะก็เขาเสียรายได้มหาศาล

"โล่งอกไปที"

"แต่ว่ามันมีอะไรแปลกไปครับพ่อเลี้ยง"

เขาหันไปมองผู้ช่วยอย่างงงงวย อะไรที่ว่าแปลกไปอย่างนั้นเหรอ.. นี่เขางงไปหมดแล้วนะ

"แปลกยังไง"

"ราคาประมูลของเราสูงกว่าที่คุยกันไว้ครับ เกือบหมื่นห้าต่อเดือน"

"อะไรนะ! ทำไมราคาถึงถูกแก้ไข ผิง... เราได้แก้ราคาประมูลรึเปล่า"

พ่อเลี้ยงหันไปถามหญิงสาวทันที เธอเป็นคนเดียวที่เช็คความถูกต้องก่อนจะส่งเมลไปให้ทางสนามบิน หญิงสาวพยักหน้าอย่างยอมรับเพราะเธอแก้ไขก่อนกดส่งไปจริงๆ

"ค่ะ ผิงแก้เอง"

"ทำไมไม่ใช้ราคาเดิม ทำไมถึงเพิ่มมากขนาดนี้"

เขามองหญิงสาวอย่างไม่เข้าใจ ขนมผิงหยิบโทรศัพท์มาเปิดคลิปที่เธอบันทึกไว้ มันเป็นคลิปจากกล้องวงจรปิดจากห้องทำงานของพ่อเลี้ยงคาวีในวันที่ซินดี้ขอใช้คอมพิวเตอร์ในห้องนั้น เธอเป็นคนนั่งดูการกระทำของหล่อนในห้องนอนตลอด

"นี่เป็นคลิปกล้องวงจรปิดในวันที่คุณซินดี้ใช้คอมพิวเตอร์ที่ห้องทำงานของพ่อเลี้ยงค่ะ ผิงไม่ไว้ใจเธอจึงแอบดูกล้องจากโทรศัพท์ในเวลาที่เธอกำลังใช้งานอยู่ ซึ่งก็ได้รู้ความจริงถึงจุดประสงค์ที่เธอทำไปทั้งหมด"

พ่อเลี้ยงรับโทรศัพท์มาจากขนมผิงก่อนจะกดดูพร้อมกับผู้ช่วยของเขา

'เห็นที่ฉันส่งไปหรือยัง'

'อย่ามาเรียกฉันแบบนั้นจะอ้วก โอนเงินมาให้ด้วยสามล้าน แล้วก็แก้ราคาของคุณให้แพงกว่าซักเดือนละ10,000บาทก็น่าจะชนะแล้วล่ะ ยอมจ่ายแพงหน่อยแต่ว่าผลตอบแทนคุ้มนะ'

'ข้อมูลพวกนั้นใครจะไปเอามาได้ล่ะ ที่ฉันได้ข้อมูลนี้มาเพราะได้ยินพ่อเลี้ยงคุยกับนังขนมผิงหรอก ฉันจะอยู่ต่ออีกหน่อยอย่างน้อยขอดูหน้าคนผิดหวังซักนิด'

'เหอะ! หลงกันขนาดนั้นฉันไม่อยากได้ล่ะ ก่อนไปขอแก้แค้นก่อนแล้วกัน ไม่ได้ที่ตรงนั้นคงเสียรายได้ไปหลายล้าน สมน้ำหน้าแล้ว'

เขาเงยหน้ามองซินดี้อย่างโกรธมาก นี่เธอกล้ามากเลยนะที่มาล้วงความลับถึงถิ่นของเขา ต้องได้ค่าจ้างมากขนาดไหนถึงได้ยอมมาทำงานที่นี่ได้นานขนาดนี้

"ต้องได้เงินมากขนาดไหนคุณถึงทำขนาดนี้ซินดี้"

ซินดี้เริ่มหน้าซีดเมื่อถูกพ่อเลี่ยงคาวีจับได้ และจะให้แก้ตัวก็คงฟังไม่ขึ้นเพราะหลักฐานมันชัดมากขนาดนี้ เธอคิดว่านังขนมผิงมันจะโง่ซะอีกประเมินต่ำไปมากจริงๆ