My Baby เด็กเลี้ยงบำเรอรัก นิยาย บท 9

สองวันต่อมา...

ตอนนี้พ่อเลี้ยงคาวีกำลังเตรียมตัวเดินทางไปบนดอยเพื่อซื้อไม่สักที่เขาได้จองไว้ โดยมีขนมผิงเตรียมชุดให้อยู่บนเตียงนอน หญิงสาวเลือกที่ชายหนุ่มใส่สบายและไม่ลืมที่จะเอาเสื้อโค้ทติดไปหลายตัว เขาชอบลุยป่าฝ่าดงต้องหยิบชุดที่เซฟร่างกายเขามากที่สุด

"พ่อเลี้ยงเอากางเกงขาสั้นใส่นอนด้วยมั้ยคะ"

"ไม่อ่ะ ปกตินอนกับผิงฉันไม่ใส่ชุดนอนนะ"

เขาอมยิ้มเอ่ยออกมาหน้าเฉย หญิงสาวถึงกับหน้าแดงก่ำหันไปหยิบอย่างอื่นเพราะไมาอย่างนั้นเธอจะถูกเขาแกล้งแบบนี้ทั้งวันแน่

"พ่อเลี้ยงนะแกล้งผิงตลอด"

"ก็พูดความจริง ฉันใส่ที่ไหน"

"แต่ว่าบนดอยไม่ใช่ที่บ้านนะคะ พ่อเลี้ยงจะมาเปลือยนอนได้ยังไงกันเล่า!"

หญิงสาวเอ่ยออกมาก่อนจะหยิบชุดนอนให้ชายหนุ่มสองสามชุด เตรียมไปไว้นั้นแหละใส่ไม่ใส่ก็ว่ากันอีกทีแล้วกัน

"ก็นอนอยู่ในห้องนอนใครจะมาแอบมองกัน เสร็จแล้วลงไปนะเดี๋ยวให้คนขับรถมายกลงไป ฉันจะไปเอาเอกสารที่ห้องทำงานก่อน"

"ได้ค่ะพ่อเลี้ยง"

ขนมผิงยิ้มออกมาก่อนจะหยิบสิ่งที่จำเป็นของชายหนุ่มที่เหลือแล้วปิดกระเป๋าให้เรียบร้อย วันนี้เธอใส่เอี้ยมที่พ่อเลี้ยงซื้อให้ส่วนข้างในเป็นเสื้อยืดสีขาวไม่รัดรูป สวมหมวกพร้อมกับรวบผมหางม้า ใส่รองเท้าผ้าใบที่เขาซื้อให้รวมๆแล้วดูคล่องตัวที่สุด

"โอเค เสร็จแล้ว"

ขนมผิงยิ้มออกมาก่อนจะลากกระเป๋าออกมา มันเป็นใบใหญ่พอที่จะใส่ทั้งของเธอและของพ่อเลี้ยงเข้าด้วยกันก็จะสะดวกในการพกพามาก เธอลากมาถึงหน้าประตูเจอพ่อเลี้ยงที่ถือเอกสารออกมาจากห้องทำงานของเขาพอดี

"ขนมผิง บอกว่าให้คนอื่นยกให้ไงมันหนัก"

"ลากได้ค่ะไม่หนักเลย"

หญิงสาวยิ้มออกมาก่อนจะพยายามลากด้วยตัวเอง เขาถอนหายเล็กน้อยในความดื้อของหญิงสาวก่อนจะส่งเอกสารไปให้แล้วเขาลากแทนเธอเอง

"ดื้อโคตรๆให้ตายสิ"

หญิงสาวกอดแขนชายหนุ่มอย่างออดอ้อน เขาบ่นไม่นานหรอกเดี๋ยวก็ใจอ่อนให้เธอเหมือนอย่างเคย ทั้งสองคนเตรียมพร้อมสำหรับการเดินทางโดยมีดินผู้ช่วยของเขาและคนขับรถ ผู้ติดตามอีกสองคนตามไปด้วย

"พร้อมหรือยังครับพ่อเลี้ยง"

"อืม พร้อมแล้ว ขึ้นรถได้แล้วผิงไม่ลืมอะไรแล้วใช่มั้ย"

"ไม่แล้วนะคะ"

หญิงสาวนิ่งคิดก่อนจะยิ้มออกมา เขาดันตัวเธอให้ขึ้นไปนั่งบนรถตู้จากนั้นทั้งหมดก็เดินทางขึ้นไปยังบนดอยตามที่เขานัดหมายกับผู้ค้าไม้ ภารกิจเขามีหลายอย่างนอกจากจะไปดูไม้ยังต้องไปดูพันธุ์พืชอื่นๆอีกหลายอย่าง ที่ไร่ของเขากำลังขยายแปลงกำลังเล็งผลไม้หายากมาปลูก

"พ่อเลี้ยงครับนี่เป็นโครงร่างคร่าวๆของสวนน้ำที่ต้องการดู จากราคาประเมินอยู่ที่สิบล้าน-สิบสองล้านครับ"

"อืม ราคาก็กำลังดีนะ ผิงเอาไปดูสิช่วงฝึกงานเราต้องจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง"

ขนมผิงมองเอกสารในมือของพ่อเลี้ยงก่อนจะร้องว้าวออกมาอย่างตื่นเต้น นี่เป็นสวนน้ำที่เธอเคยเสนอเขาไปเมื่อเดือนก่อน แสดงว่าเขาจะทำจริงๆถึงได้ออกมาในรูปแบบนี้

"พ่อเลี้ยงจะทำเหรอคะ"

"น่าสนใจดี ทางระดับจัดการก็เห็นชอบให้ทำเพราะมันเป็นตัวดึงดูดนักท่องเที่ยวในช่วงฤดูร้อน"