คุณเหนือเดินมาใกล้ๆ ก่อนจะเอื้อมมือมาจับที่ขาอีกข้างของฉันที่มันไม่เจ็บ จากนั้นก็ออกแรงดึง เขาทำแบบนั้นจริงๆ ทำให้ตัวฉันลากไปกับที่นอน ขาพาดลงมาที่ขอบเตียง
“คนบ้า!! บอกว่าเจ็บไง” ฉันบอกอีกครั้ง แต่คุณเหนือยังทำเป็นหูทวนลมไม่โต้ตอบอะไร เขานั่งคุกเข่าลงตรงหน้า จากนั้นก็ใช้มือนวดคลึงเท้าข้างที่เจ็บให้
“อ่ะ โอ้ย” ฉันสะดุ้งโหย่งเมื่อถูกนวดคลึงบริเวณที่ปวด จึงร้องออกมา มือกำผ้าปูที่นอนแน่น
ทำเป็นขรึมใส่ ทั้งที่ความจริงแล้วก็เป็นห่วงใช่มั้ยล่ะ ไม่อย่างนั้นจะมาสนใจนวดเท้าให้ฉันแบบนี้ทำไม
“อ๊ะ จะ เจ็บค่ะ เบาๆ สิคะ”
สังเกตเห็นว่าขณะที่กำลังนวดอยู่คุณก็ขบกามแน่นไปด้วย เขาเป็นอะไรกัน หรือเป็นเพราะเสียงของฉันที่ทำให้เขาต้องอดกลั้น
ฉันอมยิ้มเมื่อคิดได้แบบนั้น จึงลองส่งเสียงดูอีกครั้ง และมันก็ใช่จริงๆ ด้วย ลมหายใจของคุณเหนือมันเริ่มเป็นจังหวะที่ถี่และรุนแรงขึ้น
“อื้อ โอ้ย~ อ๊ะ” ฉันครางออกมาถ้าใครได้ฟังก็คงไม่คิดว่ากำลังนวดเท้าอยู่หรอก คงคิดไปเป็นอื่น
“เจ็บจังเลยค่ะคุณเหนือ อื้อ~” ฉันพยายามเต็มที่ทั้งที่ความจริงเวลาเจ็บคงไม่ทำเสียงกระเส่าขนาดนี้
“ซี๊ดดด~” ฉันซี๊ดปากแล้วเชิดหน้าขึ้น นี่ฉันข่มความอายของตัวเองไว้แล้วนะ พยายามด้านที่สุดแล้ว ปกติฉันไม่กล้าขนาดนี้หรอก
“เวลาเจ็บร้องแบบนี้หรือไง ?” คุณเหนือเงยหน้าขึ้นมาถาม
“กะ ก็ใช่ไงคะ”
“น่ารำคาญหูชะมัด”
“……”
“เธอคงหายดีแล้ว”
“ไม่นะคะ ยังเจ็บอยู่เลย”
พอฉันตอบคุณเหนือก็ปล่อยมือออกจากเท้า แล้วลุกขึ้นยืน ฉันจึงรีบถามเขา
“จะไปไหนคะ”
“ห้อง”
“คะ…คุณเหนือไม่นอนกับรินหรอคะ”
“ฉันชอบนอนคนเดียวมากกว่า”
“ปกติคุณเหนือชอบนอนกับรินนี่คะ” ฉันอาจจะพูดเข้าข้างตัวเองมากไปหน่อย แต่เขาเป็นแบบนั้นจริงๆ
“ตอนนี้ฉันอยู่คนเดียวจนชินแล้ว เธอไม่ได้สำคัญกับชีวิตของฉันมากขนาดนั้น”
จุก มันจุกอีกแล้วกับคำพูดแทงใจดำของคุณเหนือ เขาคิดก่อนพูดบ้างหรือเปล่า เคยคิดบ้างมั้ยว่าฉันจะรู้สึกยังไง
“ถ้าเธอเรื่องมากนักฉันจะส่งตัวกลับ”
ฉันกำลังจะอ้าปากพูดต่อ พอได้ยินคำขู่ของคุณเหนือก็เลยเลือกที่จะปิดปากเงียบแทน พอฉันเงียบคุณเหนือก็เดินออกไปจากห้อง
เขาไม่ยอมนอนกับฉันจริงๆ ด้วย รังเกียจกันมากขนาดนั้นเลยหรือไง
เฮ้อ….
เสียงหายใจของฉันถูกพ่นออกมาอย่างเบื่อหน่าย ก่อนจะล้มตัวนอนลงบนเตียง เท้ามันยังปวดอยู่แต่ไม่เท่าตอนแรก มันดีขึ้นก็เพราะคุณเหนือช่วยนวดให้ แต่ตอนนี้ฉันก็ต้องอยู่นิ่งๆ เดินตามคุณเหนือไปไม่ได้เดี๋ยวข้อเท้าจะอักเสบ มันน่าหงุดหงิดจัง
#ช่วงค่ำๆ
ฉันเพิ่งตื่นนอน พอตื่นขึ้นมาก็รู้สึกได้ว่าข้อเท้าที่เคยปวดมันดีขึ้นมาก ลองลุกขึ้นยืนดูมันปวดแค่นิดหน่อยแต่ตอนนี้สามารถเดินไปไหนมาไหนได้แล้ว
แกร็ก! เสียงเปิดประตูห้องเข้ามา พอได้ยินเสียงเปิดประตูห้องสิ่งที่ฉันทำคือกระโดดขึ้นเตียงแล้วนอนนิ่งๆ ทำแสร้งเป็นว่าข้อเท้ายังเจ็บอยู่
“คุณเหนือมีอะไรหรือเปล่าคะ” ฉันถามเสียงงัวเงียคล้ายน้ำเสียงของคนที่เพิ่งตื่นนอน
“ฉันสั่งอาหารมาให้ ออกไปกิน”
“เป็นห่วงรินหรอคะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางบำเรอ BAD GUY 20+
มาต่อเร็วๆนะค่ะ คนรออ่านไม่ท้อ คนเขียนสู้ๆค่ะ กำลังดี รอวารินท้องอยู่นะค่ะ 55...
เหมือนยังไม่จบ สนุกคะ แต่มีบ้างช่วงเหมือนยังไม่สมบูรณ์ ขอบคุณที่แต่งมาให่อ่านนะคะ...