นางเอกหลบไป นางร้ายมาเเล้ว นิยาย บท 19

ยามเช้าบรรยากาศช่วงหลังปีใหม่ค่อยข้างที่จะเย็นนัก ไม่รู้ว่าต้องสวดมนตร์ให้ยายแก่อวี้ฮองเฮากี่วัน เมื่อวานสั่งเสี่ยวอ้ายไปบอกข้ารับใช้ในโรงหมอเยียน มิต้องมาทำงาน

ในระหว่างที่หนิงเยียนกำลังจะขึ้นรถม้า สองยายหลานอย่างแม่นมหยงและเสี่ยวเฮ้ยพลันเดินมา

"พระชายาเจ้าคะ" หนิงเยียนปรายตามองแม่นมหยงกับหลานสาวตัวน้อย

"ท่านอ๋องให้บ่าวไปรับใช้พระชายาเจ้าค่ะ" แม้แต่ก่อนเเม่นมหยงรังเกียจพระชายาที่ยั่วยวนท่านอ๋องจนได้แต่งเข้าจวน อีกทั้งตบตีข้ารับใช้เป็นรายวัน แต่ทว่ายามนี้พระชายานิสัยเปลี่ยนไปแล้ว อีกทั้งแม้จะเคยให้บ่าวทำร้ายเสี่ยวเฮ้ย เพราะทำสวนเหมยกุ้ยเสียหาย แต่ทว่าพระชายาก็เป็นคนรักษาเสี่ยวเฮ้ยให้หาย เรื่องนี้ทำให้เเม่นมหยงไม่เกลียดพระชายาเเล้ว

นางเป็นบ่าว พระชายาเป็นนาย

เสี่ยวเฮ้ยยิ้มให้หนิงเยียน เด็กน้อยยิ้มจนตาหยี เห็นฟันผุอย่างน่าเอ็นดู

"อือ" เจ้าคนถ่อยคิดจะทำอันใดอีก ถึงกล้าให้แม่นมหยงมาสอดแนมนาง

วัดนางชีเป็นวัดที่อยู่ห่างจากเมืองหลวงต้าโจวพอสมควรข้ามภูเขาอีกสองลูกถึงจะถึงวัดนางชี หนิงเยียนนั่งรถม้าอย่างเบื่อหน่าย นั่งมาตั้งแต่เช้า จะยามบ่ายไม่ถึงเสียที

รถม้าหยุดที่หน้าวัดนางชี หนิงเยียนลงรถม้ามอง รถม้าหลายคันจอดอยู่ หรือว่าจะมีคนอื่นมาสวดมนตร์ให้ยายแก่อวี้ฮองเฮา

เมื่อเดินเข้ามาด้านในวัด พบว่าพระชายาหนานอ๋องอย่างหยวนเหมยก็พลันสวมชุดสีขาว ยืนคุยกับแม่ชีผู้คุมวัดอยู่

"พระชายาเวยอ๋องได้รับราชโองการเช่นกันรึ" หยวนเหมยเอ่ยอย่างยิ้ม ๆ

หนิงเยียนนึกรังเกียจนัก แต่นางก็ต้องรักษามารยาท หวังว่าการสวดมนตร์ครั้งนี้ ยายแก่อวี้คงจะไม่มีแผนอันใดหรอกกระมัง

"ใช่ ข้าคิดว่า มีเพียงแต่สะใภ้สายตรงอย่างพระชายาหนานอ๋องเท่านั้นที่มา มิคาดคิดว่าสะใภ้สายรองอย่างข้าต้องมาด้วย"

หนิงเยียนเอ่ยเยี่ยงนี้ มิเห็นอวี้ฮองเฮาอยู่ในสายตาจริง ๆ หยวนเหมยอยากตบหนิงเยียนนัก

"ชายาเวยอ๋อง พวกเราต่างเป็นสะใภ้ราชวงศ์ถึงอย่างไรอวี้ฮองเฮาก็เป็นเเม่สามี ของพวกเรา การสวดมนตร์เป็นการกตัญญูต่อเเม่สามี เป็นสิ่งที่สะใภ้ควรกระทำ"

แม่สามีของเจ้ามีใช่ของข้า

แม่ชีเห็นทั้งสองสนทนากันไปมา มันเป็นการด่าทอกันทางอ้อม จึงรีบเชิญทั้งสองไปที่เรือนพำนักปีกตะวันออกของสตรี

หนิงเยียนเดินเข้ามาในเรือนพำนัก แม่นมหยงกับเสี่ยวอ้ายจัดสัมภาระไว้อย่างเป็นระเบียบ ก่อนจะออกไป แม่ชียังบอกอีกว่า ช่วงยามโหย่วให้นางไปสวดมนตร์ทำวัดเย็น

นางไล่เสี่ยวอ้ายกับเเม่นมหยงออกไป

ชั่วพริบตาเดียวสตรีร่างบางก็พลันยืนตรงหน้าหนิงเยียนทันที

"คารวะพระชายา นายท่านส่งข่าวมาว่า ให้พระชายาระวังตัวไว้ เกรงว่าอวี้ฮองเฮาจะมีเเผนร้ายเจ้าค่ะ"

หนิงเยียนคิดไม่ต่างจากไท่ชางหวง ตามจริงถ้าจะตกใจเป็นลม วันเดี๋ยวก็หายเเล้ว แต่ทว่าแกล้งป่วยหลายวัน เเล้วให้ชายาอ๋องมาสวดมนตร์ขอพรให้ตัวเอง ช่างทุเรศสิ้นดี

"เอาล่ะ เจ้าคอยจับตาดู ชายาหนานอ๋องไว้"