นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 166

"บังเอิญ?" ซูฉิงขมวดคิ้ว

"ใช่" ยวี๋น่าพยักหน้าแล้วถาม "ฉันถามเธอว่า ถังถังมาปรากฎตัวเมื่อไหร่?"

"วันที่ฮ่อหยุนเฉิงและฉันหมั้นกัน" ซูฉิงตอบอย่างครุ่นคิด

"แล้วก่อนหน้านี้ล่ะ ถังถังมีอยู่จริงไหม?" ยวี๋น่ายกมุมปากของเธอขึ้นและพูดว่า "ฉันเห็นที่นิตยสารเอ็นเตอร์เทนเมนต์กอสซิปออกแล้ว ถังถังเป็นนักร้องประจำของชาร์มบาร์ และชื่อในวงการคือแองเจิล "

"ใช่ ก่อนหน้านี้ที่งานวันเกิดของหลินหนาน ฉันพบเธอที่ชาร์มบาร์" ซูฉิงพยักหน้า เธอเข้าใจสิ่งที่หยวี๋น่าจะบอกแล้ว

"มันแปลกมาก ฉันได้ยินเธอบอกว่าฮ่อหยุนเฉิงตามหาถังถังมาตลอด และคนของเขาก็ตามหาถังถังมาหลายปีแล้ว แต่ก็ไม่มีข่าวคราวอะไรเลย ก่อนหน้านี้เธอก็เคยให้แอนโธนี่สืบเรื่องถังถัง แต่ก็ไม่เจออะไรเลย

ถังถังเป็นแค่นักร้องประจำในบาร์เท่านั้น แม้แต่แอนโธนี่ก็หาไม่เจอเหรอ? คนอื่นหาไม่เจอยังพอเข้าใจ แต่แอนโธนี่เป็นหนึ่งในแฮกเกอร์ที่เก่งที่สุดในโลกนะ เธอก็รู้จักความสามารถของเขาดี "

ซูฉิงหรี่ตาลง และพูดอย่างเห็นด้วย "ยวี๋น่าเธอพูดถูก มีเรื่องบางอย่างที่ก่อนหน้านี้ฉันพลาดไปจริงๆ"

"ซูฉิงเธอน่ะคิดน้อยเกินไป เธอยกเลิกพิธีหมั้นไปก็ทำให้ถังถังได้โอกาสน่ะสิ" ยวี๋น่าพ่นลมอย่างเย็นชา "ฉันสงสัยว่าถังถังอาจจะเป็นตัวปลอมก็ได้"

"ตัวปลอม?" ซูฉิงขมวดคิ้ว

ไม่รู้ทำไมเธอถึงนึกถึงฉากเมื่อเช้าที่ฮ่อกรุ๊ป

ถังถังเล่นบทดีอกดีใจอย่างออกนอกหน้า ไม่เหมือนผู้หญิงที่อ่อนโยนและน่ารักอย่างที่ฮ่อหยุนเฉิงเคยพูดถึงเลย

มันดูมีอะไรไม่ชอบมาพากลจริงๆ

"แต่ว่าฮ่อหยุนเฉิงไม่น่าจะจำผิดคน"

ในเมื่อฮ่อหยุนเฉิงมั่นใจขนาดนั้นว่าคือถังถัง ก็ไม่น่าจะผิดคน

แล้วปัญหามันอยู่ตรงไหน?

ยวี๋น่ากลับไม่คิดอย่างนั้น "ทำไมจะไม่ล่ะ? ก่อนหน้านี้เธอบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าฮ่อหยุนเฉิงเคยคิดว่าเธอคือถังถัง? แล้วเขาจะจำคนอื่นผิดไม่ได้เหรอไง?

นอกจากนี้ก่อนหน้านี้ถังถังก็ไม่ได้ออกมาปรากฏตัวเลย แต่กลับมาปรากฏตัวในวันที่เธอหมั้นกัน พอปรากฏตัวก็ทำให้พิธีหมั้นของเธอพังพินาศทันที นี่มันบังเอิญเกินไปหรือเปล่า! "

บังเอิญจริงๆ

ซูฉิงครุ่นคิดและกล่าวว่า

"ให้ฉันลองกลับไปสืบก่อน ยวี๋น่าเราอย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องนี้กันเลย ความหวังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันตอนนี้คือการตามหาคุณอาฉีโดยเร็วที่สุด เพื่อรักษาคุณปู่ฮ่อ"

"ซูฉิงเธอต้องสืบดูให้ดีๆ นะ มันไม่ง่ายเลยนะที่เธอจะเจอคนที่ตัวเองชอบ อย่ายอมแพ้ง่ายๆ นะ"ยวี๋น่ากล่าวอย่างสบายๆ

หลังจากการเดินทางอันยาวนาน ในที่สุดซูฉิงและยวี๋น่าก็มาถึงภูเขาฉางไป๋

นี่คือป่าภูเขาน้ำแข็งและหิมะที่ต่อกันเป็นแนวยาว มีหิมะปกคลุมอยู่ทุกหนทุกแห่งและมีพื้นที่กว้างใหญ่

"ซูฉิงเธอแน่ใจเหรอว่าคุณอาฉีของเธออยู่ที่นี่" ยวี๋น่าตัวสั่นด้วยความหนาวเย็น

"ถ้าลางสังหรณ์ของฉันถูกต้องน่ะนะ..." ซูฉิงถูมือของเธอเข้าด้วยกัน และอังที่ปากของเธอ "ฉันจำได้ว่าเขาเคยพูดไว้ว่าที่ที่เขาอยากจะมาอยู่มากที่สุดคือภูเขาฉางไป๋"

"โอเค ลางสังหรณ์…" ยวี๋น่ารู้สึกท้อแท้เล็กน้อย

ซูฉิงมองไปที่ยวี๋น่าซึ่งกำลังแข็งตาย "งั้นเราไปถามคนอื่นก่อนดีกว่า"

"อืม" ยวี๋น่าพยักหน้าและมองไปรอบๆ

ที่ตีนเขา มีหมู่บ้านเล็กๆ ที่มีบ้านไร่เล็กๆ กระจัดกระจายอยู่