ซูฉิงเป็นไข้จนสะลึมสะลือ นอนอยู่บนเบาะ เพ้อออกมาตามสัญชาตญาณ "ทรมานเหลือเกิน"
เธอไม่เพียงแค่มีอาการแพ้ ยังเป็นไข้ด้วย...
เห็นท่าทางซูฉิง ฮ่อหยุนเฉิงทั้งปวดใจทั้งกังวล ครุ่นคิดไปมา เขาจึงโทรติดต่อเฮ่อหวงเหว่ย
ในเวลานี้เฮ่อหวงเหว่ยกำลังเข้าร่วมสัมมนาวิชาการทางการแพทย์ เมื่อถึงคิวที่เขาต้องพูด โทรศัพท์มือถือในกระเป๋าของเขาก็สั่นขึ้นมา
เขาก้มศีรษะมอง เป็นฮ่อหยุนเฉิงโทรมา
เฮ่อหวงเหว่ยไม่กล้าชักช้า เดินไปรับโทรศัพท์นอกห้องประชุม "พี่ฮ่อ มีเรื่องอะไร?"
"มาเมืองใหม่สุยเย่วหน่อย รีบมาตอนนี้เลย" เสียงเย็นของฮ่อหยุนเฉิงพูด
"ใครไม่สบาย? รุนแรงมั้ย? รออีกเดี๋ยวได้มั้ย? ผมกำลังประชุมอยู่" เฮ่อหวงเหว่ยมองไปทางห้องประชุม
ไม่รอให้เฮ่อหวงเหว่ยพูดจบ ฮ่อหยุนเฉิงก็ตัดบทเขาอย่างหมดความอดทน "ให้นายมาก็รีบมา อย่าไร้สาระ"
"ก็ได้" เฮ่อหวงเหว่ยหมดทางทางเลือก จึงได้แต่ไปขอลา
หลังจากวางสาย ฮ่อหยุนเฉิงก็ก้มลงอุ้มซูฉิงด้วยมือทั้งสองข้าง นัยน์ตาปารกฏความกังวลใจและความห่วงใย เขาเอ่ยปลอบเธอด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน "ซูฉิง ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวหมอก็มาแล้ว"
ซูฉิงพิงหน้าอกของฮ่อหยุนเฉิง รู้สึกแค่เพียงว่าร่างกายของเธอกำลังทรมานจากพิษไข้ หน้าอกของฮ่อหยุนเฉิงเย็นสบายสบายราวกับแอ่งน้ำ
ชูฉิงเอนตัวเข้าไปในอ้อมอกของฮ่อหยุนเฉิงโดยไม่รู้ตัว ถูไถเข้ากับหน้าอกของเขาไม่หยุด
การกระทำโดยไม่รู้ตัวของเธอที่ถูไถหน้าอกของฮ่อหยุนเฉิงจนคันยุบยับราวกับมีกระแสไหลผ่าน ทำให้เขาลมหายใจเขาเครียดขึง
ผู้หญิงคนนี้ไม่สบายจนกลายเป็นแบบนี้ไปแล้ว ยังจะจุดไฟไม่หยุด
ฮ่อหยุนเฉิงสูดลมหายใจ รีบไล่ความรู้สึกเหล่านั้นออกไป ก้าวเข้าไปในห้อง วางซูฉิงลงบนเตียงหลังใหญ่อย่างระมัดระวัง
"ทรมานเหลือเกิน...ร้อนเหลือเกิน..."
ซูฉิงอยู่ในความงุนงง ทั้งตัวของเธอร้อนและคันราวกับว่าถูกย่างด้วยไฟ เธอเอื้อมมือออกไปเกาใบหน้าโดยไม่รู้ตัว
มือแกร่งของฮ่อหยุนเฉิง กดมือของซูฉิงไว้ นำเสียงทุ้มต่ำพูดว่า "อย่าขยับมั่วๆ เกาแล้วจะเป็นแผลเป็น"
"คัน คันมาก..." :ซูฉิงเม้มริมฝีปากเล็ก ใบหน้าทุกข์ทรมาน
แต่ไหนแต่ไรเขาไม่เคยเห็นท่าทางกล้ำกลืนแบบนี้ของซูฉิง นัยน์ตาลุ่มลึกของฮ่อหยุนเฉิงก็มีระลอกความปวดพาดผ่านอย่างอดไม่ได้
เขาลูบแก้มของซูฉิงแผ่วเบา "ซูฉิง อดทนอีกนิดนะ หมอกำลังจะถึงแล้ว"
ในเวลานี้เฮ่อหวงเหว่ยก็รีบเร่งมาที่นี่เช่นกัน
เห็นฮ่อหยุนเฉิงกอดซูฉิงไว้ในอ้อมกอดด้วยใบหน้าปวดใจ เฮ่อหวงเหว่ยก็ตระหนักได้ในทันที
ทุกครั้งที่ฮ่อหยุนเฉิงให้เขารีบร้อนมา เกี่ยวข้องกับซูฉิงทั้งหมด
ดูท่าแล้วฐานะซูฉิงในใจฮ่อหยุนเฉิงพิเศษเป็นอย่างมาก
ฮ่อหยุนเฉิงรักถนอมซูฉิงจริงถึงได้กัวลวเกี่ยวกับเธอแบบนี้
"พี่ฮ่อ คุณซูเป็นอะไร?"
เฮ่อหวงเหว่ยก้าวเข้าไปถาม
"รีบดูอาการซูฉิงเร็ว เธอมีอาการแพ้" ฮ่อหยุนเฉิงเหลือบสายตาขึ้นมองเฮ่อหวงเหว่ย น้ำเสียงร้อนรนขึ้นหลายส่วน
เฮ่อหวงเหว่ยก้มหน้ามองซูฉิงบนเตียง ก็เห็นว่าร่างกายเธอมีอาการแพ้ ไม่ใช่แค่บวมแดงแต่ยังมีผื่นขึ้นจำนวนมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น