นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 270

ซูฉิงที่เองพิงโซฟาอย่างขี้เกียจ ใบหน้าหล่อที่ทำให้คนหยุดหายใจของฮ่อหยุนเฉิงทันใดนั้นก็โน้มหน้าลงมา

แววตาที่เร่าร้อนของเขา ซูฉิงถึงกับต้องเอนถอยหลัง "นายคิดจะทำอะไร......"

ซูฉิงที่ยังพูดไม่ทันจบ ริมฝีปากบางแสนเซ็กซี่ของฮ่อหยุนเฉิงก็ปิดปากของเธอ

ฟันที่กระทบกัน ซูฉิงถึงกับหยุดหายใจไปหลายวินาที จนเผลอครางออกมา

แววตาเร่าร้อนดั่งไฟของฮ่อหยุนเฉิงยิ่งลุกโชนขึ้น แล้วระดมจูบอย่างบ้าคลั่ง

การกระทำอันอุกอาจของเขาและจูบที่นุ่มนวล ราวกับฝนพายุที่ตกลงมาจนทำใหู้ซฉิงไม่มีเวลาหายใจเลย

อุณหภูมิภายในห้องรับแขกก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ.....

ก็ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ ฮ่อหยุนเฉิงถึงได้หยุดจูบแล้วปล่อยแต่รสจูบยังคงเหลืออยู่

เขาก้มหน้าจนหน้าผากเขาและเธอชิดกัน แววตาลึกราวกับท้องทะเลจ้องมองเธอ"ซูฉิง ตกลงกับฉัน ที่จะกลับมาอยู่ข้างๆ ฉัน ได้มั้ย"

"ฉัน......."ซูฉิงที่ถูกเขาจูบจนหายใจแทบไม่ทัน

ทันใดนั้นเอง เสียงโทรศัพท์ของฮ่อหยุนเฉิงก็ดังขึ้นมาขัดจังหวะ

จากนั้นเสียงแหลมก็ดังมาตามสาย ทำลายบรรยากาศที่เมื่อกี้

ซูฉิงที่ตั้งสติกลับมาได้ก็ผลักฮ่อหยุนเฉิงออก "โทรศัพท์ของนาย"

ฮ่อหยุนเฉิงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ก็พบว่าเป็นหลินเหยียนเฟิงที่โทรมา

Shit！

ฮ่อหยุนเฉิงแอบด่าในใจ

ตอนไหนไม่โทรมาดันมาโทรมาตอนนี้.....

ฮ่อหยุนเฉิงคิ้วขมวด กดรับสายแล้วเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา"หลินเหยียนเฟิง มีเรื่องอะไร"

"ท่านประธาน วันนี้ที่บริษัทมีการจัดงานประชุมผู้บริหารระดับสูง คุณจำต้องมาที่บริษัทแล้วครับ"หลินเหยียนเฟิงที่อยู่ปลายสายพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด

เขาที่ได้ยินน้ำเสียงไม่ไม่สบอารมณ์ของเจ้านายตัวเอง ก็รู้ได้ทันทีว่าโทรมาไม่ถูกเวลา

เหมือนกับว่า.....จะรบกวนช่วงเวลาดีๆ ของท่านประธานใหญ่แล้วงั้นหรอ

"ไม่ไป"ริมฝีปากบางยกขึ้น พูดออกมาสั้นๆ สองคำ

ซูฉิงยังป่วยอยู่ เขาจะห่างไปไม่ได้

"แต่ว่า......."หลินเหยียนเฟิงเหมือนจะพูดอะไร ฮ่อหยุนเฉิงก็ชิงกดวางสายก่อน

"ที่บริษัทเกิดเรื่องขึ้นหรอ "ซูฉิงเอ่ยถาม

"ไม่มีอะไร "ฮ่อหยุนเฉิงหันไปมองซูฉิง "คำถามเมื่อกี้ เธอยังไม่ได้ตอบฉันเลยนะ"

"เอ่อ"ซูฉิงหันเหไปมองทางอื่น จามขึ้นมา แล้วทำเป็นเปลี่ยนเรื่อง "ฉันง่วงแล้ว อยากพักผ่อนต่อ นายก็ไปเข้าร่วมประชุมเถอะ สำหรับคำถามของนาย.....ฉันยังไม่มีคำตอบให้"

แววตาฮ่อหยุนเฉิงก็สลดลงในทันที จากนั้นก็ยื่นมืออกไปกระชากซูฉิงเขามาอยู่ในอ้อมกอด "จะให้ฉันไปจริงๆ หรอ"

"แน่นอนสิ นายอย่ามารบกวนเวลาพักผ่อนของฉันนะ"ซูฉิงรีบผลักเขาออก พอออกจากอ้อมกอดของเขา แล้วทำทีหาว ลุกขึ้นเดินกลับไปพักผ่อนในห้อง

เสียงฮ่อหยุนเฉิงก็ดังมาตามหลัง"ซูฉิง อย่าให้ฉันต้องรอนานนะ"

ซูฉิงหยุดเดิน ทำเป็นไม่ได้ยินแล้ววิ่งขึ้นข้างบน

พอกลับมาถึงห้องก็ขึ้นไปนอนบนเตียง จากนั้นไม่นานซูฉิงก็หลับไป

เธอฝัน

ในฝันเหมือนเธอกลับไปในช่วงสมัยเด็ก

พ่อแม่ของเธอพาเธอไปเที่ยวที่สวนสนุก แล้วซื้อไอศกรีมให้เธอ พาเธอไปนั่งเรือ พ่อแม่ลูกสามคนเที่ยวอย่างสนุก

แต่ว่า เธอทำไมถึงมองเห็นพ่อแม่ไม่ชัดเลย

"แม่คะ แม่อยากไปนะ ให้ฉันเห็นแม่ชัดๆ หน่อย "ซูฉิงฉุดแขนแม่จองเธอไว้ แล้วพูดขอร้อง

แต่แม่ของเธอกลับหายไปจากสายตาของเธอ

ตุ๊ม เสียงของซูฉิงร่วงตกลงไปในน้ำที่เย็น

หนาวมาก......

ซูฉิงที่ได้ยินเสียงดังอย่างงุนงง เหมือนกับว่าถูกน้ำเย็นสาดมาที่ตัวของเธอ ทำให้เธอหนาวจนตัวสั่น

เธอลืมตาขึ้น ซูฉิงก็มองเห็นแม่ฮ่อกับฮ่อเฉียนที่ยืนอยู่ข้างเตียงของเธอ

พวกเธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง

"ซูฉิง เธอทำไมถึงหน้าไม่อายอย่างนี้ ทำเรื่องขายหน้า มีความสัมพันธ์กับเฉินจุนเหยียน แล้วยังเข้ามายุ่งกับพี่ฮ่อ เธอมันนังแพศยาหน้าไม่อาย ตอนนี้ยังมานอนหลับอย่างสบายใจอยู่อีก!"ฮ่อเฉียนที่ถือถังน้ำอยู่ ส่วนอีกมือก็ชี้หน้าด่าซูฉิง

"ซูฉิง รีบเก็บข้าวของของเธอแล้วออกไปจากที่นี่ซะ เธอกับหยุนเฉิงได้ยกเลิกงานแต่งงานแล้ว ยังหน้าไม่อายอยู่ต่ออีกหรอ?! พวกเราตระกูลฮ่อไม่รับผู้หญิงใจง่ายอย่างเธอแต่งเข้ามาในตระกูลหรอกนะ ตระกูลฮ่อของเรารับไม่ได้!"แม่ฮ่อพูดด่าออกมา

ในระหว่างที่พูด ฮ่อเฉียนก็ได้รื้อเสื้อผ้าของซูฉิงออกมาแล้วยัดเข้าไปในกระเป๋า

นี่ถือโอกาสที่ฮ่อหยุนเฉิงไม่อยู่ เข้ามาไล่เธอออกจากบ้านงั้นหรอ

ซูฉิงที่แววตาเย็นเยือก มองทั้งสองคนที่กล้ากระทำการเผด็จการด้วยสีหน้าเฉย แล้วพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า"พวกคุณหรอที่สาดน้ำใส่ฉัน"

เดินที คิดว่าเธอจะออกไปง่ายๆ หรือไม่ก็สู้กับพวกเขา คิดไม่ถึงว่าจะมาลอยหน้าลอยตาพูดออกมาเบาๆ

ฮ่อเฉียนกับแม่ฮ่อก็อึ้ง แล้วทั้งสองก็มองสบตากัน

"ทำไม ฉันเป็นคนสาดน้ำเองแล้วเธอจะทำไม ฉันระบายความโกรธแทนพี่ฮ่อ ใครใช้ให้เธอหน้าไม่อาย จับปลาสองมือ คิดจะมาอ่อยพี่ฮ่ออีก!"

ฮ่อเฉียนที่ทั้งพูดทั้งเปิดโทรศัพท์ แล้วเปิดดูข่าวที่ติดเทรนด์อันดับ1 "เธอดูเรื่องที่เธอก่อไว้สิ!"

ซูฉิงเหล่ตามอง

และก็เห็นเป็นรูปภาพของเธอกับเฉินจุนเหยียนที่อยู่ในห้องพักเมื่อคืนนี้

ในรูปพวกเขานั่งอยู่ใกล้ชิดกัน เสื้อผ้าเปียกจนเผยเห็นข้างใน

และมีข้อความด้านล่างว่าเป็นแค่กิ๊กก็เท่านั้น ทำให้คนจินตนาการไปทั่ว

ซูฉิงคิ้วขมวด

เรื่องเมื่อคืน ไม่ใช่ตรวจสอบชัดเจนแล้วไม่ใช่หรอ ว่าไป๋หลานเป็นคนวางยาเธอกับเฉินจุนเหยียน

ทำไมยังมีสื่อบางสื่อเอามาเขียวมั่วๆอีก

มิน่าล่ะ แม่ฮ่อกับฮ่อเฉียนถึงได้บุกมาด่าเธอแต่เช้า

ซูฉิงหัวเราะเยาะอย่างเหน็บแนม แล้วลงจากเตียง ไม่พูดไม่จาอะไรจับเข้าที่ข้อมือฮ่อเฉียน ดึงแขนเธอเข้าไปในห้องน้ำ

"เธอคิดจะทำอะไร!"ฮ่อเฉียนที่ไม่ทันตั้งตัว อยากจะดิ้นให้หลุดจากมือของซูฉิง แต่ซูฉิงจับไว้แน่น

"คุณป้าคะ ช่วยหนูด้วย!"ฮ่อเฉียนตะโกนลั่น

เธอไม่รู้ว่าซูฉิงคิดจะทำอะไร อยากจะดิ้นให้หลุด ไม่รู้ว่าซูฉิงไปเอาแรงมาจากไหนเยอะขนาดนี้

ก็รู้อยู่ว่าซูฉิงป่วยมาหลายวันยังไม่หายดี ฮ่อเฉียนเลยตั้งใจเป่าหูแม่ฮ่อ ถือโอกาสตอนที่ซูฉิงอ่อนแอมาหาเรื่อง

ซูฉิงไม่สนว่าฮ่อเฉียนจะร้องเสียงแหลมดังขนาดไหน พอเข้ามาในห้องน้ำก็จับตัวเธอเข้ามาให้อยู่ภายใต้ฝักบัวจากนั้นก็เปิดน้ำเย็น

น้ำที่เย็นก็สาดลงมาให้ฮ่อเฉียนตนเปียกไปทั้งตัวกลายเป็นลูกหมาตกน้ำก็ไม่ปาน

"กริ๊ด...."

ฮ่อเฉียนร้องกริ๊ดเสียงแหลม ใบหน้าซีด อยากจะออกจากใต้ฝักบัวที่สาดน้ำลงมา แต่กลับถูกซูฉิงขวางทางไว้ จนเธอออกมาไม่ได้

"คุณป้าคะ ช่วยหนูด้วย! ผู้หญิงคนนี้จะฆ่าหนู!" ฮ่อเฉียนที่ทำได้เพียงตะโกนลั่น เรียกให้แม่ฮ่อเข้าช่วย

"ซูฉิง เธอรีบปล่อยเฉียนเฉียนนะ!"แม่ฮ่อที่ไม่กล้าเดินเข้ามา ได้แต่ตะโกนว่าอยู่ด้านนอก

ซูฉิงแฉะยิ้ม"ฮ่อเฉียนเมื่อกี้เธอสาดน้ำใส่ฉันทั้งตัว ตอนนี้ฉันก็แค่หนามยอกเอาหนามบ่งก็เท่านั้นเอง ลองลิ้มรสชาติการอาบน้ำเย็นหน่อยเป็นไง!"

ซูฉิงยกยิ้มกว้างมองฮ่อเฉียนที่ดีดดิ้นตัวเปียกไปทั้งตัวไม่หยุด

พวกเธอคิดว่าจะมารังแกเธอได้ง่ายๆ งั้นหรอ