นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 271

"ซูฉิง ปล่อยเฉียนเฉียนเดี๋ยวนี้นะ! อย่าให้มันมากเกินไป ตอนนี้เรื่องบ้าๆ ของเธอกับดารานั่นแพร่กระจายไปทั่วอินเทอร์เน็ตกับออกข่าวหมดแล้ว เราว่าแล้วไม่มีผิด เธอกล้าดียังไงมาระบายอารมณ์?" แม่ฮ่อกล่าวเสียงดัง

ข่าวลือแพร่กระจายไปทั่วอินเทอร์เน็ต?

กับเฉินจุนเหยียน?

ซูฉิงขมวดคิ้ว ก่อนจะปล่อยฮ่อเฉียนและผลักอีกคนออก

ฮ่อเฉียนลื่นเท้าตัวเองจนตกลงไปในอ่างน้ำข้างๆ

นั่นมันกระเบื้องเลยนะ เสียงดังจนใจเธอเจ็บ

ฮ่อเฉียนรู้สึกเจ็บปวดที่กระดูกก้นกบราวกับจะแตกเป็นเสี่ยงๆ

"เฉียนเฉียน ไม่เป็นอะไรใช่ไหม?" แม่ฮ่อกังวลใจจนรีบเข้าไปช่วยฮ่อเฉียน

"คุณน้า หนูเจ็บจะตายอยู่แล้ว!" ฮ่อเฉียนเจ็บจนฟันออกปากก่อนจะจ้องไปยังซูฉิง "น้าคะ ซูฉิงยัยนั่นเลวมาก น้าต้องไล่เขาไปนะคะ!"

ซูฉิงกลับขี้เกียจจะมองพวกเขาจึงเดินกลับห้อง

ฮ่อหยุนเฉิงเอาโทรศัพทที่พนักงานเอาไปเมื่อคืนมาคืนให้เธอแล้ว

ซูฉิงหยิบมันขึ้นมามอง

เมื่อเห็นว่าอินเทอร์เน็ตเต็มไปด้วยคนที่บอกว่าเธอจับปลาสองมือ ทั้งยังอ่อยเฉินจุนเหยียนเวลาอยู่ด้วยกันและเก็บเป็นความลับมานาน และสวมเขาให้ฮ่อหยุนเฉิงจนเขางอกไปไม่รู้ตั้งเท่าไรแล้ว

ทั้งอินเทอร์เน็ตด่าทอเธอกันอย่างบ้าคลั่ง ทั้งยังมีการใช้คำหยาบคายทุกรูปแบบใส่เธอ

ใบหน้าของซูฉิงไม่แสดงอารมณ์ ทว่าในใจกลับผันผวน

เธอขึ้นพาดหัวข่าวและยังกลายเป็นที่โด่งดังในอินเทอร์เน็ตอีกแล้ว

ไม่ต้องพูดก็รู้เลยว่าต้องมีใครอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้แน่

แม่ฮ่อช่วยประคองฮ่อเฉียนออกมาก่อนจะจ้องไปที่ซูฉิง "ซูฉิง ฉันจะให้เวลาเธอหนึ่งวัน รีบไสหัวออกไปซะ! อย่ามาทำร้ายฮ่อหยุนเฉิงอีก!"

ซูฉิงไม่แม้แต่จนสนใจพวกเขา ก่อนจะเดินตไปตรงกระเป๋าเดินทางและหยิบเสื้อผ้าเพื่อที่จะเปลี่ยนเสื้อผ้าที่เปียกบนร่างกายของเธอ

ฮ่อเฉียนตัวสั่นอยู่ด้านข้าง พอเห็นซูฉิงไม่แยแส ในใจก็โหมไปด้วยไฟอิจฉา

เธอเดินเข้าไปหยิบเสื้อผ้าจากมือของซูฉิงโยนทิ้งลงบนพื้นแล้วเหยียบด้วยเท้าเปียกของเธออย่างแรง

จากนั้นก็เตะกระเป๋าเดินทางของซูฉิงจนเกิดรอยเท้าบนกระเป๋าเดินทาง

พอเห็นเสื้อผ้าที่ยับยู่ยี่และกระเป๋าเดินทางที่มีลายรองเท้าก็ทำให้ฮ่อเฉียนรู้สึกดีขึ้น

เธอเชิดคางขึ้นอย่างภาคภูมิใจ "ซูฉิง ฉันจะบอกให้นะว่าฉันไม่ได้จะรังแกกันได้ง่ายๆ รีบฟังที่คุณน้าพูดแล้วออกไปซะ อย่ามามัวแต่เกาะติดเป็นหมาบ้าแบบนี้!"

ซูฉิงเชยตามองฮ่อเฉียนด้วยดวงตาที่ใสซื่อ ใบหน้าที่งดงามของเธอพลันเย็นชา "เสื้อคอลเลคชั่นล่าสุดของบรูด้ามีมูลค่า 3 ล้านหยวน และกระเป๋าเดินทางได้รับการออกแบบโดยนักออกแบบชื่อดังชาวอิตาลีชื่อลิโซ มูลค่า 63 ล้านหยวน จ่ายมา"

"ของพังๆ แบบนี้จะไปมีค่าเท่านั้นได้ยังไง!" ฮ่อเฉียนกรีดร้องด้วยใบหน้าซีด

"คุณน้าคะ เธอขูดรีดหนูค่ะ!" ฮ่อเฉียนจับแขนของแม่ฮ่อ

ซูฉิงกระตุกริมฝีปากก่อนจะยกริมฝีปากสีแดงยิ้มเล็กน้อย "เธอจ่ายไม่ไหวใช่ไหมล่ะ? ไม่เป็นไร ถ้าอย่างนั้นตบใช้หนี้แล้วกัน!"

เมื่อสิ้นเสียง ฮ่อเฉียนและแม่ฮ่อก็ไม่ตอบ

เสียงดังเพียะ

ซูฉิงตบหน้าฮ่อเฉียนอย่างเร็วและแรง

"เธอกล้าดียังไงมาตบฉัน!" ฮ่อเฉียนปิดหน้าตัวเองและมองซูฉิงอย่างไม่เชื่อด้วยดวงตาที่แดงก่ำ

ซูฉิงแค่นยิ้ม ในเมื่อทั้งสองมาหาเรื่องเธอ เธอก็จะเล่นเป็นเพื่อน

"จะตบแล้วทำไม ต้องหาฤกษ์ยามหรือไง?"

สิ้นเสียงซูฉิงก็ตบฮ่อเฉียนเข้าที่แก้มอีกข้างอีกรอบ

ใบหน้าเล็กๆ ขาวนวลของฮ่อเฉียนบวมเป็นหัวหมูทันที

"ซูฉิง เธอมันบ้าไปแล้ว!" เมื่อเห็นว่าซูฉิงกำลังตบต่อ แม่ฮ่อก็รีบเอาฮ่อเฉียนไปหลบด้านหลังตัวเอง

แบบนี้ต่อไปฮ่อเฉียนต้องเสียโฉมแน่

เธอขึ้นเสียง "เธอห้ามแตะต้องเฉียนเฉียนอีก!"

ซูฉิงแสยะยิ้ม "วันนี้ฉันแตะแล้วคุณจะทำไมล่ะ?"

"เธอ—" แม่ฮ่อเห็นได้เลยว่าซูฉิงไม่สนใจเธอเลยสักนิด

เธอโกรธมากจนยกมือขึ้นตบหน้าซูฉิง "ซูฉิง เธอนี่มันเลวไร้ยางอาย วันนี้ฉันจะให้บทเรียนกับเธอเอง!"

ซูฉิงขมวดคิ้ว และขณะที่กำลังคิดสู้ จะแต่จู่ๆ มือใหญ่ก็ปรากฏขึ้นและคว้าเอวเรียวของซูฉิง

ความรู้สึกคุ้นเคยนั้น...

ฮ่อหยุนเฉิง!

มีแรงมหาศาลกระทบเอวจนตัวซูฉิงเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนฮ่อหยุนเฉิง

จนแม่ฮ่อตบได้เพียงอากาศ

"แม่คิดจะทำอะไรน่ะ" ฮ่อหยุนเฉิงกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

เมื่อเห็นฮ่อหยุนเฉิงมา ฮ่อเฉียนก็ขึ้นนำทันทีพร้อมเติมเชื้อเพลิงเข้าไปอีก "พี่คะ อย่าไปปกป้องผู้หญิงคนนี้เลยนะคะ ซูฉิงเธอสวมเขาให้พี่ แถมกระจายไปทั่วอินเทอร์เน็ตแล้วด้วย! ฉันกับน้ากำลังจะให้บทเรียนแทนพี่อยู่ค่ะ!"

"จริงเหรอ?" ฮ่อหยุนเฉิงกระตุกริมฝีปากเบาๆ

"วันนี้ลูกยังไม่ได้อ่านข่าวทางอินเทอร์เน็ตเหรอ? ผู้หญิงคนนี้เป็นชู้กับเฉินจุนเหยียนอย่างเปิดเผย เขาไม่ได้สนใจลูกเลยด้วยซ้ำ ลูกยังจะปกป้องเขาอีกหรือไง! ซูฉิงหล่อนมันไปทั่ว! ยังมีก่อนหน้านี้อีกนะที่เขาทำร้ายปู่ของลูกจนตอนนี้ยังนอนโคม่าอยู่โรงพยาบาลอยู่เลย ลูกลืมไปแล้วหรือไง?!" ใบหน้าของแม่ฮ่อซีดเผือดขณะที่เธอตำหนิคดีต่างๆ ของซูฉิง

"แม่ครับ นั่นเป็นเรื่องระหว่างผมกับซูฉิง แม่อย่าเข้ามายุ่งจะดีกว่านะครับ" ฮ่อหยุนเฉิงเอาซูฉิงไปหลบด้านหลัง ความสูงเขาปิดตัวซูฉิงได้อย่างสมบูรณ์

ซูฉิงยืนอยู่ข้างหลังฮ่อหยุนเฉิงและมองไปที่หลังสูงตระหง่าน ในขณะนั้นเองบางอย่างในใจก็เหมือนจะโดนสะกิด

"พี่คะ เราทำก็เพื่อพี่นะคะ ทำไมพี่..." เมื่อเห็นฮ่อหยุนเฉิงปกป้องซูฉิง ดวงตาของฮ่อเฉียนก็เต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา

แต่ว่ายังไม่ทันสิ้นเสียงเธอ ฮ่อหยุนเฉิงก็ขัดจังหวะเธออย่างเย็นชา "เรื่องระหว่างฉันกับซูฉิง พวกคุณไม่มีสิทธิ์เข้ามายุ่ง!"

ดวงตาที่เคร่งขรึมและมืดมนของเขาจับจ้องไปที่ฮ่อเฉียน "ถ้ามีครั้งหน้า ถึงจะเป็นน้อง ฉันก็ไม่มีทางใจอ่อน!"

ออร่าความเย็นยะเยือกแผ่ออกมาจนฮ่อเฉียนอกสั่นสะท้านไม่ได้

ฮ่อเฉียนไม่เคยเห็นฮ่อหยุนเฉิงทำกับเธอแบบนี้ ทั้งเย็นชาและไร้ความปราณี เป็นคนแปลกหน้าที่เด็ดขาด เธอเดินถอยหลังไปด้วยความกลัว

"ก็ได้ ก็ได้ ก็ได้!" เมื่อเห็นท่าทีที่มั่นคงของฮ่อหยุนเฉิง แม่ฮ่อเองก็ทำอะไรไม่ได้ "ในเมื่อลูกยืนกรานที่จะปกป้องผู้หญิงคนนี้ แม่ก็ช่วยไม่ได้ แต่หวังว่าลูกจะไม่มานั่งเสียใจทีหลังก็แล้วกัน!"

พูดจบแม่ฮ่อก็ดึงฮ่อเฉียนออกไปด้วยความโกรธ

ในห้องนั่งเล่นเงียบลงทันที

ซูฉิงจาม ก่อนจะสูดจมูกอย่างไม่สบาย "ที่จริงนายอธิบายให้พวกเขาเข้าใจได้นะว่าข่าวทั้งหมดบนอินเทอร์เน็ตเป็นของปลอม"

เขาไม่ได้อธิบายถึงเรื่องที่เขาถูกสวมเขาด้วยซ้ำ

พวกนักข่าวเมื่อวานไร้ยางอายจริงๆ ความจริงก็ถูกเปิดเผยไปหมดแล้ว

อีกทั้งไป๋หลานเองก็ถูกตำรวจจับตัวไปในที่เกิดเหตุ พวกเขายังจะรายงานข่าวปลอมเรื่องที่เธอนอกใจอยู่อีก

ดวงตาของซูฉิงมืดมน คนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้กำลังใส่ไฟ...

"ฉันประมาทจนทำให้นักข่าวเหล่าเอาไปเขียนเรื่องไร้สาระเอง" เมื่อเห็นผมของซูฉิงเปียก ฮ่อหยุนเฉิงก็ถอดเสื้อนอกมาสวมให้เธอ ทั้งยังอุ้มซูฉิงเดินไปที่ห้องน้ำ