นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 346

"...เข้าใจหรือยัง? เมื่อถึงตอนนั้นเราก็พาคนเขามา นายดูแลให้ดี พองานเสร็จ ผลประโยชน์ก็ไม่น้อยแน่!"

ถังรั่วอิงที่ยืนอยู่ข้างหลังพ่อของเธอ ก่อนจะมองชายร่างท้วมที่ตบไหล่พ่อของเธออย่างไร้ความปราณี

และพ่อของเธอพยักหน้าแทบคำนับ ก่อนจะถือธนบัตรสีแดงใบใหญ่ในมือพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า

แม่เลี้ยงที่ยืนอยู่ข้างเขาก็ยกยิ้มจนเกิดตีนกาที่หางตา ไม่เหมือนท่าทางท่าทางปกติของเธอแม้แต่น้อย

"เข้าใจแล้วครับๆ ซานเกอ วางใจเถอะครับ! ไม่ทำให้พวกคุณผิดหวังแน่ครับ"

ถังรั่วอิงเอียงศีรษะและจับตาดูมือพ่อของเธอ

ถ้ามีเงิน เธอก็จะสามารถมีชีวิตที่ดีได้?

คืนนั้นทั้งแม่เลี้ยงและพ่อดูมีความสุขมาก แม่เลี้ยงทำอาหารเพิ่มตั้งสองจาน ทั้งยังตอนที่ถังรั่วอิงกินข้าวก็ไม่ได้ชักสีหน้าใส่เธอด้วย

ตอนกินอาหารเช้าในวันรุ่งขึ้น พ่อก็เร่งให้พวกเธอกินให้ไวเพื่อออกไปทำธุระ และถึงกับสวมเสื้อคลุมสีน้ำเงินฟอกตัวใหม่

ทั้งเขาสามคนมาถึงกระท่อมบนภูเขา แต่ภายในสิบนาที ชายคนที่ชื่อซานเกอที่ถังรั่วอิงเห็นเมื่อวานก็เปิดประตูเข้าไป ความแตกต่างคือคราวนี้มีเด็กสองคนอยู่ข้างๆ เด็กชายหนึ่งคน และเด็กหญิงหนึ่งคน ซึ่งดูอายุพอๆ กับถังรั่วอิง

เด็กชายตัวสูงไม่แสดงสีหน้าอะไร แววตาเขาสงบนิ่งอย่างเห็นได้ชัด แต่มือของเขาและเด็กผู้หญิงถูกมัดด้วยเชือกเส้นหนาจนไม่สามารถหลุดพ้น

ถังรั่วอิงถูกเขาดึงดูดตั้งแต่แรกเห็น

เด็กชายมีหน้าตาหล่อเหลาตามมาตรฐาน ผิวขาว คิ้วหนาตาโต ดั้งโด่ง ริมฝีปากบาง และดวงตาที่เป็นประกายราวกับเต็มไปด้วยดวงดาว

พี่ชายคนนี้หล่อมาก!

นี่คือความคิดที่แท้จริงในใจของเธอเมื่อเธอได้เห็นฮ่อหยุนเฉิงเป็นครั้งแรก

"นี่ สองคนนี้แหละ ดูแทนฉันด้วย! พาเด็กสองคนนี้ขึ้นภูเขาแต่เช้า หิวจะตายอยู่แล้ว...เร็วเข้า รีบทำอาหารให้ฉันกับพรรคพวก!"

ซานเกอยื่นมือออกไปผลักฮ่อหยุนเฉิงวันเด็กและเด็กหญิงตัวเล็กที่อยู่ข้างๆ ไปข้างหน้า พ่อของถังรั่วอิงรีบลากพวกเขาไป แม่เลี้ยงเองก็รีบตกลงก่อนจะหันไปทำงานในห้องครัว

ดวงตาของถังรั่วอิงตามฮ่อหยุนเฉิงไปตลอด

เธอไม่เคยเห็นผู้ชายหล่อขนาดนี้มาก่อน

หลังจากกินอิ่ม ซานเกอกับพรรคพวกก็ไม่ได้จากไป แต่ดื่มและสูบบุหรี่ในบ้านอันกว้างขวาง ขณะที่ฮ่อหยุนเฉิงและเด็กผู้หญิงก็ถูกพ่อขังไว้ในห้องเล็กๆ แถมยังล็อคไว้ด้วย

แม่เลี้ยงโค้งตัวก่อนจะเดินออกจากห้องใหญ่ พอเห็นถังรั่วอิงยังคงยืนอยู่ข้างนอกก็ออกแรงผลัก

"ไปๆๆ ไปเล่นซะ อย่ามาเกะกะ!"

หลังจากที่แม่เลี้ยงตำหนิถังรั่วอิง เธอก็เดินจากไปโดยไม่สนใจหล่อนอีก

ถังรั่วอิงเหลือบมองไปยังทางที่แม่เลี้ยงของเธอจากไป ในเวลานั้นก็มีเสียงมาจากบ้านหลังใหญ่ เธอเดินเข้าไปเอาหูแนบประตูเพื่อแอบฟัง

ประตูของบ้านหลังใหญ่ไม่ได้ปิดสนิท เพียงแง้มไว้ ถังรั่วอิงจึงแอบมองรอยแยกดูความเคลื่อนไหวภายใน

"เปล่าครับพี่ ทำไมพวกเราต้องมาทำธุรกิจนี้ล่ะ เปลืองแรง ไม่กลัวโดนจับหรือไงครับ?"

คนพูดเป็นหนุ่มหัวทองถัดจากซันเกอที่กำลังพูดอยู่ ถังรั่วอิงจำเขาได้