นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 388

เสียงข้อความจากโทรศัพท์ดังขึ้นสองสามครั้ง หลี่เฉิงหยางจึงเปิดดูรูปภาพที่ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ เขาไล่เปิดดูทีละภาพจนแน่ใจว่าแผนภาพที่ได้มาเป็นพื้นที่บริเวณอ่าวเป่ยไห่จริงๆ และเขาจึงพยักหน้าด้วยความพึงพอใจออกมา

เขามองไปที่ถังรั่วอิง สายตาคมที่จ้องมามองทำให้หญิงสาวตกใจเป็นอย่างมาก เธอมองหลี่เฉิงหยางกลับด้วยความเกรงกลัว เพราะเธอไม่รู้ว่าเขาจะจัดการทำอะไรต่อไป

หลี่เฉิงหยางยกมือหนาขึ้นมาตบแก้มของเธอเบาๆพร้อมด้วยเสียงหัวเราะเล็กๆ "มันจะดีมากถ้าเธอให้มันกับฉันเร็วกว่านี้ ครั้งต่อไปเธอต้องเชื่อฟังฉันให้มากๆ อย่าคิดจะใช้ความฉลาดอันน้อยนิดของเธอเพื่อหนีไปจากฉัน"

"ถ้าเข้าใจแล้วก็กลับออกไปได้แล้ว และโปรดจำไว้ให้ขึ้นใจว่าอย่าให้ฮ่อหยุนเฉิงรู้เรื่องพวกนี้เด็ดขาด ฉันหวังว่าฉันคงไม่ต้องกลับมาเตือนเธออีกครั้งนะ"

ถังรั่วอิงรู้สึกประหม่ามากจนหัวใจของเธอแทบจะพุ่งออกมา เธอพยักหน้าอย่างรวดเร็วพลางสูดหายใจเข้าลึกๆสองสามครั้งแล้วค่อยๆลงจากรถคันหรู สายตาหวาดกลัวมองตามรถคันนั้นที่วิ่งห่างออกไป ในขณะนี้มือและเท้าของเธอไม่สามารถไหวติงได้ แผ่นหลังกว้างเต็มไปด้วยเหงื่อที่ไหลออกมา ดูท่าแล้วถ้าเธอไม่ยอมฟังคำสั่งของหลี่เฉิงหยางชายคนนั้นคงไม่ปล่อยเธอไว้แน่ๆ

ทางด้านหลี่เฉิงหยาง เขาได้จ้องมองรูปถ่ายแบบแผนสวนสนุกที่ถูกบันทึกลงในโทรศัพท์มือถือด้วยรอยยิ้มที่แน่วแน่

ฮ่อหยุนเฉิง นายคิดว่าทุกอย่างที่นายทำมันกำลังเป็นไปในทางที่ดีใช่ไหม?

คราวนี้ฉันจะดูว่านายจะสู้กับฉันอย่างไร!

หลี่เฉิงหยางปิดหน้ารูปภาพ หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วกดหมายเลขต่อสายหาใครบางคน หลังจากเชื่อมต่อแล้ว เขาก็พูดกับปลายสายทันที "สวัสดี นี่เถ้าแก่เฉิงหรือเปล่า ฉันชื่อหลี่เฉิงหยางจาก BPL ."

"โอ้ คุณหลี่ สวัสดี สวัสดี สวัสดี..." เสียงประจบสอพลอดังมาจากโทรศัพท์ปลายสาย

หลี่เฉิงหยางยักคิ้วและหันไปมองถนนด้านนอกหน้าต่าง "ฉันได้ยินมาว่าเถ้าแก่เฉิงเป็นผู้จัดหาวัสดุให้กับสวนสนุกเป่ยไห่วานของตระกูลฮ่อใช่หริอไม่? ฉันอยากรู้ว่าวันนี้คุณมีเวลาว่างไหม ฉันอยากพบกับคุณและเจรจาเรื่องธุรกิจสักหน่อย"

……

ระหว่างทางกลับอพาร์ตเมนต์ถังรั่วอิงนั้นมีอาการราวกับร่างไร้วิญญาณ เมื่อเธอกลับมาถึงประตูทางเข้าบ้าน เธอก็อยากจะหนีไปให้ไกลจากที่นี่

ในหัวของเธอตอนนี้มันฉายภาพที่ฮ่อหยุนเฉิงเห็นเธอเจ้าไปในห้องหนังสือ

ถ้าหลี่เฉิงหยางลงมือโจมตีฮ่อหยุนเฉิง? และถ้าฮ่อหยุนเฉิงรู้ว่าเธอขโมยแบบแผนสวนสนุกไปให้หลี่เฉิงหยาง...?

เหตุการณ์ตต่อจากนี้มันจะดำเนินไปในทิศทางไหนกันนะ ยิ่งคิดถังรั่วอิงก็ยิ่งปวดหัวและมีอาการประหม่ามากขึ้นเรื่อยๆ

ถังรั่วอิงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอเดินเข้ามาในบ้านเมื่อไหร่ ฝ่ามือและทั่วร่างของเธออับชิ้นไปด้วยเหงื่อ เธอกำลังตื่นเต้นและหวาดกลัว

เธอพยายามสอดส่องสายตาหาร่างของฮ่อหยุนเฉิงทั่วบริเวณห้องนั่งเล่น แต่กลับไม่พบ

ถังรั่วอิงถอนหายใจอย่างโล่งอกและเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น เธอเหลือบสายตาไปมองทางห้องหนังสือจึงพบว่าบานประตูถูกเปิดออกอยู่ครึ่งหนึ่ง และพบร่างของฮ่อหยุนเฉิงกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะ และในมือของเขากำลังถือแบบแผนสวนสนุกที่เธอแอบขโมยข้อมูลออกไป

ถังรั่วอิงหยุดนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง หัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้น เธอพยายามควบคุมอารมณ์ของเธอให้คงที่ ยกมือขึ้นแล้วเคาะประตูห้องหนังสือเบาๆสองครั้ง

"พี่เฉิง"

"ถังถัง" ฮ่อหยุนเฉิงช้อนสายตาขึ้นเพื่อมองเธอ จากนั้นร่างสูงจึงส่งยิ้มและโบกมือเรียกให้ถังรั่วอิงเข้ามาหา "ไปลองแหวนมาแล้วใช่ไหม? เป็นอย่างไรบ้าง?"

ถังรั่วอิงเห็นว่าใบหน้าของฮ่อหยุนเฉิงไม่ได้มีอาการสงสัยหรือเคลือบแคลงใจอะไร ทำให้เธอนั้นค่อนข้างโล่งใจ เธอซุกตัวอเข้าไปใกล้ๆฮ่อหยุนเฉิงและพูดกับร่างสูงข้างกาย "ฉันลองสวมแหวานแล้ว แหวนสวยมากเลย ขนาดของแหวนก็พอดีกับนิ้วมือของฉันพอดี ฉันอยากให้ครั้งหน้าพี่เฉิงไปกับฉันด้วยได้ไหม? "

"ได้สิ" มือของฮ่อหยุนเฉิงลูบไหล่ถังรั่วอิงสองสามครั้ง "ตอนนี้ที่บริษัทกำลังมีโครงการใหม่ เมื่อการต่อรองงานสำเร็จผมจะหาเวลาว่างไปเป็นเพื่อนคุณนะ"

"โอเค"