นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 422

"นายกำลังพูดเรื่องอะไร?" ซูฉิงขมวดคิ้วที่เต็มไปด้วยความสงสัย "นายพูดเหมือนฉันมีความลับปิดบัง"

ฮ่อหยุนเฉิงไปโกรธจากที่ไหนมาอีกเนี่ย?

ฮ่อหยุนเฉิงยกมุมริมฝีปากเยาะเย้ย จากนั้นหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วยื่นไปตรงหน้าซูฉิง น้ำเสียงของเขาแสดงความไม่พอใจอย่างมาก "เธอดูเอาเองสิ!"

ซูฉิงขมวดคิ้วและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ในจอนั้นปรากฎภาพของตัวเธอที่เข้าบทละครกับเฉินจุนเหยียนในวันนี้ และถูกเขาประกบจูบอย่างไม่ทันตั้งตัว

มุมที่ถ่ายภาพนั้นมันชัดเจนว่าต้องโดนแอบถ่าย และยิ่งตอนนั้นเธอและเขาต่างกำลังอินกับบทละคร จึงทำให้การแสดงออกของเธอและเฉินจุนเหยียนนั้นคลุมเครืออย่างเห็นได้ชัด

และยังติดอันดับการค้นหายอดนิยมบนเว็บเพจออนไลน์ชื่อดังอีกด้วย!

ให้ตายสิ ข่าวนี้มันกำลังฆ่าเธอชัดๆ!

เป็นปาปารัสซี่แบบไหนกันเนี่ย ทำไมแอบถ่ายได้เร็วขนาดนี้?

ซูฉิงเข้าใจทันทีว่าทำไมฮ่อหยุนเฉิงถึงมีอาการหงุดหงิดขนาดนั้น เธอจึงทำได้เพียงอธิบายเหตุผลกับอีกฝ่ายด้วยความอดทน "ฉันเพิ่งไปเยี่ยมทีมงานที่กองถ่ายมา และตอนนั้นหลิวเสี่ยวหนิงไม่มีอารมณ์ร่วมในการแสดง ฉันกลัวว่าผู้กำกับจะกดดันจนทำให้เธอลำบากใจฉันก็เลยช่วยแสดงให้เธอดู ไม่คิดว่าจะถูกปาปารัสซี่ถ่ายรูปมาแบบนี้"

"แล้วทำไมเฉินจุนเหยียนถึงจูบเธอ?" ฮ่อหยุนเฉิงจ้องไปที่ริมฝีปากของซูฉิงใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธที่ทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ

ตราบใดที่เขาคิดถึงฉากนั้น เขาแทบจะอดทนไม่ไหว เขาอยากจะเข้าไปทุบร่างของเฉินจุนเหยียนให้แหลกเป็นหมื่นๆชิ้น

เฉินจุนเหยียน ไอ้เวรนี่! กล้าดียังไงมาแตะต้องผู้หญิงของเขา!

"ฉันไม่รู้ว่าเขาจะอินกับบทละครมากขนาดนี้ถ้านายไม่เชื่อนายก็ลองไปถามคนในกองถ่ายดูได้ ทุกคนในกองถ่ายสามารถเป็นพยานได้ นี่นายไม่เชื่อใจฉันเลยเหรอไง?"

ซูฉิงยังคงมีความรู้สึกผิดอยู่ภายในใจ เธอนั่งลงข้างฮ่อหยุนเฉิงและพูดเบาลงมาก

เมื่อเห็นท่าทางที่อ่อนโยนของซูฉิง จิตใจของฮ่อหยุนเฉิงที่ตึงเครียดก็อ่อนวาบลงทันที

เขาจับที่ด้านหลังศีรษะของซูฉิงและใช้ฝ่ามือใหญ่ของเขาประคองแก้มใสและประกบจูบอย่างลึกล้ำบนริมฝีปากนุ่มชื้น

ซูฉิงตะลึงกับจูบอันรุนแรงของฮ่อหยุนเฉิง ทำให้เธอเกือบลืมหายใจ

กว่าเธอจะดึงสติกลับมาฮ่อหยุนเฉิงก็ได้ตรึงเธอไว้บนโซฟากว้างแล้ว กระดุมเสื้อบริเวณทรวงอกถูกดึงขาดออกเป็นเสี่ยงๆ และกระโปรงยาวคลุมหัวเข่าของเธอก็ถูกเขาดึงร่นลงไปอยู่ในจุดที่ค่อนข้างอันตราย

"หยุน… หยุนเฉิง นายทำที่นี่ไม่ได้นะ" ซูฉิงโอบรอบคอของฮ่อหยุนเฉิง ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสับสน ใบหน้าที่เดิมมีแต่ความสดใสตอนนี้เต็มไปด้วยความขัดเขินและละอายใจ

ปากเล็กของซูฉิงบวมแดงอย่างเห็นได้ชัดเมื่อถูกฮ่อหยุนเฉิงกัดเม้มด้วยการจูบลงโทษ

เธอไม่รู้ว่าเธอน่าดึงดูดเพียงใดในตอนนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอกล่าวคำเชิญให้ฮ่อหยุนเฉิงดำเนินการขั้นตอนต่อไปมันทำให้ฮ่อหยุนเฉิงบรรจงบีบเอวเล็กๆของเธอให้แน่นขึ้น

"ซูฉิง เธอต้องจำไว้ว่าฉันฮ่อหยุนเฉิงมันเป็นคนขี้เหนียว แม้กระทั่งเส้นผมของเธอฉันก็ไม่อนุญาตให้ผู้ชายอื่นที่ไม่ใช่ฉันแตะต้องมัน!"

หลังจากที่ฮ่อหยุนเฉิงพูดจบ เขาก็ดึงรั้งเสื้อผ้าทั้งหมดบนร่างกายของเธอออก

"เพื่อลงโทษเธอที่ไม่ดูแลตัวเองดีๆ วันนี้เราจะอยู่บนโซฟาและฉันจะทำให้แมวน้อยของฉันจำให้ขึ้นใจว่าห้ามเข้าใกล้ชายอื่น"

เสียงของเขาแหบและต่ำลงเรื่อยๆ และจากนั้นร่างหนาก็กดร่างของซูฉิงลงบนโซฟา

ซูฉิงรู้สึกเพียงว่าในตอนนี้ร่างของเธออ่อนนุ่มไปหมด ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงปล่อยให้การเคลื่อนไหวของฮ่อหยุนเฉิงเป็นคนนำพา

ท้ายที่สุดเมื่อเธอตื่นจากเตียงในวันรุ่งขึ้น เธอรู้สึกเพียงว่าเอวของเธอเหมือนกำลังจะหัก!

เมื่อคืนนี้...ยกเว้นขั้นตอนสุดท้าย ผู้ชายคนนั้นทำมันทุกอย่าง!

ในวันนี้ยวี๋น่าอยู่หน้าเตียงในโรงพยาบาลของหลินหนาน ในตอนเช้าเธอนั่งอ่านข่าวให้หลินหนานฟังและพลางเหลือบมองไปด้วย

"หลินหนาน เมื่อวานนี้หมอบอกว่าอาการของคุณดีขึ้น และจิตใต้สำนึกของคุณกำลังฟื้นตัวแล้ว ดังนั้นคุณคงได้ยินสิ่งที่ฉันพูดในตอนนี้"

"เมื่อวานแม่ของคุณตกลงและยอมรับในเรื่องของเราแล้ว ตราบใดที่คุณตื่นขึ้นอย่างปลอดภัยคุณป้าก็จะไม่ทำให้พวกเราลำบากใจอีกต่อไป หมายความว่าท่านจะยอมรับว่าเรื่องของเราสองคน ดังนั้นคุณต้องตื่นขึ้นมานะ"