นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 479

"หลี่เฉิงหยาง" ถังรั่วอิงรวบรวมความกล้าเพื่อเรียกชื่อหลี่เฉิงหยางเป็นครั้งแรก ก่อนหน้านี้เธอคอยใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังมาเสมอ มองใบหน้าของหลี่เฉิงหยางก็กลัวเขาจะไม่ชอบใจคงได้พินาศแน่

หลี่เฉิงหยางขมวดคิ้วเล็กน้อยและไม่พูดอะไร แต่เขาก็ไม่ได้วางสายเช่นกัน

ถังรั่วอิงนิ่งไปสักพักและเห็นว่าไม่ได้ถูกตัดสายก็โล่งใจ และเอ่ยปากพูดต่อ "เรามาตกลงกันเถอะ อย่างที่พี่บอก ตอนนี้ฉันไม่ได้ติดคุกแล้ว ฉันอยู่ต่างประเทศ แต่ตราบใดที่พี่ช่วยฉันให้กลับเมือง A ได้สำเร็จ ฉันจะทำอะไรก็ได้ ต่อไปพี่ให้ทำอะไรฉันก็จะทำ ตราบเท่าที่สามารถหยุดพิธีหมั้นของฮ่อหยุนเฉิงกับซูฉิงที่ใกล้จะจัดอีกไม่กี่วันนี้ได้ จากนี้ไปชีวิตของฉันจะเป็นของพี่"

หลังจากที่ถังรั่วอิงพูดจบ หลี่เฉิงหยางก็หัวเราะอีกครั้งตามที่คาดไว้

ช่วงนี้เขาให้ความสนใจกับการเคลื่อนไหวของฮ่อหยุนเฉิง และที่เขาหัวเราะก็เพราะรู้สึกว่าถังรั่วอิงช่างเป็นผู้หญิงที่น่าสงสารและโง่เขลา

เห็นได้ชัดว่าฮ่อหยุนเฉิงไม่ได้รักเธอ แถมยังผลักไส ถ้าไม่น่าสงสารและไม่โง่จะเป็นอะไรไปได้?

แต่...ที่ถังรั่วอิงพูดก็ไม่เลว เขาอยากโค่นล้มฮ่อหยุนเฉิงมานาน แม้จะเห็นได้ชัดว่าตัวหมากอย่างถังรั่วอิงนั้นไม่มีประโยชน์ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะใช้การไม่ได้

"เธอพูดเองนะ ถ้าทรยศฉันอีกครั้ง เธอคงจะรู้ชะตากรรมตัวเองดี"

หลี่เฉิงหยางพูดประโยคนี้ออกจากปากโดยไม่หัวเราะ ความหมายนั้นชัดเจน นั่นคือหมายถึงแผนเป่ยไห่วานครั้งก่อน

ดวงตาของถังรั่วอิงเป็นประกาย เธอตัดสินใจแล้ว ตอนนี้กลับไปทำลายงานหมั้นของฮ่อหยุนเฉิงได้เป็นเรื่องที่สำคัญที่สุด ส่วนเรื่องอื่นค่อยว่ากัน ต้องตกลงเรื่องนี้ให้ได้ก่อน

"ได้ ฉันเข้าใจแล้วๆ ตราบใดที่พี่ช่วยฉัน"

ถังรั่วอิงตอบรับย้ำไปย้ำมา หลี่เฉิงหยางเผยรอยยิ้มที่เป็นอันตรายก่อนจะจบการสนทนาเรื่องนี้

"โอเค ฉันจะจัดเที่ยวบินที่เหมาะสมให้วันมะรืนนี้ แล้วจะหาคนมาช่วยเธอซื้อตั๋วกลับเมือง A ถึงตอนนั้นฉันจะส่งเวลาไปให้ ถ้าเธอตกเครื่องแล้วกลับมาไม่ได้ ก็ไม่ใช่ปัญหาของฉัน"

โทรศัพท์ถูกตัดสาย ถังรั่วอิงถือโทรศัพท์ ทั้งทำอะไรไม่ถูกทั้งดีใจ และยังรู้สึกยินดีที่จะได้ของที่หายไปกลับคืนมา

ซูฉิง เธอจะอยู่กับฮ่อหยุนเฉิงไม่ได้ ยังไงก็ไม่ได้!

สองวันต่อมา ที่สนามบินใจกลางเมือง A ถังรั่วอิงเดินออกมาพร้อมกับกระเป๋าเดินทางในมือ หลังจากลงบันไดก็มีรถสีขาวที่คุ้นเคยอยู่ไม่ไกล ซึ่งเป็นหนึ่งในรถในชื่อของหลี่เฉิงหยาง

"คุณถัง คุณกลับมาแล้ว" เมื่อคนขับเห็นถังรั่วอิง น้ำเสียงก็เฉยเมย ทำเหมือนคิดว่าถังรั่วอิงเป็นเพียงคนแปลกหน้า

ถังรั่วอิงนั่งอยู่เบาะหลัง ก้มหน้าไม่พูดอะไร ในใจทั้งประหม่าทั้งตื่นเต้น เมื่อคิดถึงว่าจะต้องเจอหลี่เฉิงหยางก็มักจะรู้สึกตื่นตระหนก ซึ่งมันเป็นนิสัยติดตัวมาหลายปีแล้ว

เมื่อถึงหน้าห้องทำงาน ถังรั่วอิงก็จัดการความรู้สึกตัวเอง สูดหายใจเข้าลึกๆ ถึงได้เปิดประตูห้องทำงาน

หลี่เฉิงหยางที่ได้ยินเสียง พอเงยหน้าขึ้นและเห็นถังรั่วอิง เขาก็กระตุกมุมริมฝีปาก