นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 480

เขาดึงซูฉิงให้ยืนขึ้น ก่อนจะจงใจเปลี่ยนเรื่องพูด "จริงสิ ช่วงนี้เธอไม่ได้บอกว่าคิดถึงคุณปู่เหรอ? เราไปบ้านใหญ่กัน ไปเยี่ยมทั้งสองท่าน ทั้งสองท่านคงเข้ากันได้ดีเลยล่ะ"

ซูฉิงพยักหน้า คุณปู่กับคุณปู่ฮ่อเป็นเพื่อนสนิทกันมาหลายปี แน่นอนว่าคงจะเข้ากันได้ดี

ทั้งสองเก็บข้าว และพอไปถึงบ้านใหญ่ก็เจอเข้ากับคนรับใช้ที่ออกมารดน้ำดอกไม้พอดี

"คุณปู่ล่ะ?" ฮ่อหยุนเฉิงถามเรียกคนรับใช้มาถาม

เมื่อคนรับใช้เห็นทั้งสองคน ก็ยิ้มและพูดว่า "คุณชาย คุณหญิง ท่านผู้เฒ่ากำลังเล่นหมากรุกกับท่านผู้เฒ่าซูในห้องค่ะ พวกท่านเห็นพวกคุณทั้งสองต้องดีใจมากแน่ค่ะ"

ฮ่อหยุนเฉิงกระตุกมุมปากยิ้มเล็กน้อย ทันทีที่เขากับซูฉิงเดินมาถึงหน้าห้องก็ได้ยินเสียงท่านผู้เฒ่าซูดังออกมา "ฆ่า กินหมากของนาย" ซึ่งฟังดูมีความสุขมาก

ฮ่อหยุนเฉิงและซูฉิงมองหน้ากันก่อนจะยิ้ม ฮ่อหยุนเฉิงยกมือเคาะประตู ไม่นานก็ได้ยินเสียง ‘เข้ามาได้’ ฮ่อหยุนเฉิงถึงได้จูงมือผู้หญิงของเขาเดินเข้าไปช้าๆ

"คุณปู่"

เสียงของทั้งสองดังขึ้นพร้อมกัน ท่านผู้เฒ่าฮ่อและท่านผู้เฒ่าซูเงยหน้าเห็นพวกเขา ใบหน้าก็มีแต่รอยยิ้ม "มาๆๆ เข้ามาเร็วเข้า สองวันก่อนเราสองคนกำลังพูดถึงพวกเธอทั้งสองอยู่เลย ทำไมก่อนกลับมาไม่รู้จักโทรมาล่ะ?"

"ก็อยากเซอร์ไพรส์พวกคุณปู่ไงล่ะคะ" ซูฉิงที่เห็นคุณปู่ก็ยกยิ้ม และความกังวลกับปัญหาในหัวใจก็หายไป

เธอเติบโตมากับปู่ตั้งแต่ยังเด็ก แล้วความสัมพันธ์ระหว่างปู่และหลานก็ลึกซึ้งไม่ธรรมดา

เวลาที่ท่านผู้เฒ่าซูเห็นซูฉิง ก็จะยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัวจนริ้วรอยตรงหางตามากองรวมกัน ดูใจดีมาก

"ฉิงฉิง...ไม่ได้เจอตั้งหลายวัน เหมือนว่าเธอจะผอมลงนะ ช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง? ไม่มีอะไรใช่ไหม?"

พูดจบท่านผู้เฒ่าซูก็มองฮ่อหยุนเฉิงเป็นพิเศษ แม้ว่าเขาจะพอใจกับหลานเขยคนนี้มาก แต่พอนึกถึงการแต่งงานที่ใกล้เข้ามาเขาที่เป็นคุณปู่ก็รู้สึกยังทำใจไม่ได้เล็กน้อย

"ไหนบอกปู่มาที เขาไม่ได้รังแกหลานใช่ไหม?"

เมื่อฮ่อหยุนเฉิงได้ยิน เขาก็ส่ายหัวและยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ ซูฉิงหลุบตาลงและยิ้ม ก่อนจะเอ่ยปลอบท่านผู้เฒ่าซู "คุณปู่คะ ไม่ต้องห่วงนะคะ หยุนเฉิงเขาดีกับหนูมาก วางใจเถอะค่ะ"

เมื่อท่านผู้เฒ่าฮ่อที่เห็นเหตุการณ์ก็พูดช่วย "นายไม่ต้องห่วงหรอกน่า ฉันดูหยุนเฉิงเขาเติบโตมา จิตใจดี ถ้าเขาทำไม่ดีกับฉิงฉิง ฉันจะไม่ยกโทษให้เขาเป็นคนแรกเลย"

ท่านผู้เฒ่าซูพ่นลม "เด็กดีน่ะใช่อยู่หรอก แต่ฉิงฉิงเป็นหลานสาวที่ฉันเลี้ยงมาเอง ให้แต่งงานกับหลานของนายจะไม่ให้ฉันถามหน่อยหรือไงกัน?"

"เอาล่ะๆ พวกคุณปู่ก็อย่าทะเลาะกันเพราะเรื่องเล็กน้อยนี่เลยค่ะ หนูกับหยุนเฉิงอยู่ด้วยกันอย่างดี พวกคุณปู่วางใจเถอะค่ะ" ซูฉิงรีบเคลียร์

ท่านผู้เฒ่าฮ่อกุมหน้าผากและพูดว่า "ฉันไม่รู้ว่าพวกเธอสองคนกลับมาวันนี้ เลยไม่ได้ให้คนรับใช้ทำของที่พวกเธอชอบกินไว้เลย"

เมื่อพูดจบ ท่านผู้เฒ่าฮ่อก็จะลุกขึ้นเรียกคน ซูฉิงจึงรีบห้ามปรามและพูดอย่างสุภาพ "ไม่ต้องลำบากหรอกค่ะคุณปู่ หนูกับหยุนเฉิงกว่าจะมาเยี่ยมพวกคุณปู่ได้ วันนี้ไม่ต้องให้พวกพี่หวังทำดีไหมคะ เราสองคนทำให้พวกคุณปู่ดีกว่าค่ะ จะได้ลองชิมฝีมือหนูกับหยุนเฉิงด้วยยังไงล่ะ"