"ผู้ชายงั้นหรอ"พอคำนี้ออกมาทั้งสองก็หัวเราะเยาะ คำพูดที่เต็มไปด้วยการเหน็บแนม
หลิวเสี่ยวหนิงที่มองดูอยู่ นักแสดงหญิงทั้งสองคนเป็นเพียงแค่ตัวประกอบเท่านั้น ปกติมักจะเข้าใกล้เฉินจุนเหยียนเพื่อเกาะกระแส ไม่ต้องพูดก็รู้ว่ามีใจคิดสกปรก
"เธอว่าจะมีคนทำอะไรกับเธออย่างนั้นจริงหรอ ดูสิผอมอย่าสงกับไม้เสียบผีเห็นแล้วไม่เจริญตาเอาเสียเลย
หลิวเสี่ยวหนิงที่ได้ยินอย่างนั้นไม่เพียงแต่ก้มหน้ามองตัวเอง แต่ยังรู้สึกโกรธมาก
ถึงแม้เธอไม่ใช่คนที่มีรูปร่างส่วนเว้าส่วนโค้ง แต่ก็ไม่ได้ผอมเหมือนไม้เสียบผีมั้ย
ทันใดนั้นเอง หลิวเสี่ยวหนิงรู้ว่าความให้เกียรติของตนกำลังถูกท้าทาย แล้วก็ผลักประตูเข้าไป
"ผอมเหมือนไม้เสียบผีแล้วยังไงก็เป็นธรรมชาตินะ ดีกว่าบางคนที่ต้องใช้เงินถึงจะได้มา"
หลิวเสียวหนิงหัวเราะเยาะเบาๆ มองหน้าคนตรงหน้าด้วยสายตาดูถูก
ทั้งสองคนต่างคิดไม่ถึงว่าหลิวเสี่ยวหนิงจะเข้ามากะทันหัน ต่างก็มีสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก หนึ่งในสองคนพยายามฝืนยิ้ม แล้วเอยพูด
"เสี่ยวหนิง....บังเอิญขังเลยนะ เธอมาล้างเครื่องสำอางหรอ"
"ทำไมไม่พูดต่อละ ฉันยังอยากจะฟังพวกเธอวิจารณ์ฉันอยู่เลยนะ "หลิวเสี่ยวหนิงที่ยืนพิงอยู่ขอบประตู ยกยิ้มหัวเราะเหน็บแนม
"พวกเรา........"
นักแสดงหญิงที่สวมชุดแดงที่ฝืนยิ้มไม่ไหวแล้ว แต่ก็ยังหน้าด้านกำลังจะพูดอะไร แต่ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ เธอกลับเดินไปข้างหน้าชิดกับหลิวเสี่ยวหนิง
"ว่าเธอแล้วยังไง เธอเป็นใครก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจ อย่ามาทำเป็นหน้าไม่อาย คิดว่าตัวเองมีคนใหญ่คนโตคอยหนุนหลังให้แล้วจะได้ใจหรอ"
"รั่วรั่ว......"นักแสดงหญิงชุดแดงหน้าไม่สู้ดีแล้ว
และคนที่ถูกเรียกชื่อรั่วรั่วก็มองหลิวเสี่ยวหนิงตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างสำรวจ "ไม่รู้จริงๆ เลยว่าเธอมีความสามารถมากแค่ไหน ถึงได้ถูกคนชักพามาถึงจุดนี้ได้"
"ฉันจะมีความสามารถมากแค่ไหนฉันยังไม่รู้ แต่ฉันรู้เพียงแต่ว่าหน้าต่างมีหูประตูมีตา ต่อไปจะนินทาคนอื่นก็หัดล็อกประตูเสียบ้างนะ
หลิวเสี่ยวหนิงที่ทั้งพูดแล้วล้วงเอาโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า และหน้าจอก็แสดงว่ากำลังบันทึกเสียงอยู่
เธอกดหยุดบันทึก มองดูหน้าของทั้งสองคนที่ทำหน้าโกรธ
"เธอกล้าบันทึกเสียงหรอ!"รั่วรั่วตะโกนลั่น
หลิวเสี่ยวหนิงยักคิ้ว แล้วเดินออกไปจากห้องแต่งตัว เดินมาหยุดยืนอยู่ตำแหน่งกล้องวงจรปิด"เธอคิดว่าผู้ชายของฉันจะได้ยินแล้วจะทำยังไงมั้ย"
"เข้าใจผิด.......เข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้ว ......."นักแสดงหญิงชุดแดงเริ่มที่จะพูดไกล่เกลี่ย พร้อมทั้งฉุดชายเสื้อของรั่วๆ
"เธอ!"รั่วรั่วกัดริมฝีปากแน่น เดิมทีคิดจะแย่งโทรศัพท์แต่ทำได้เพียงแค่ทำท่าจะ "หลิวเสี่ยวหนิงเธออย่าทำตัวมากเกินไปนะ"
"มากเกินไปงั้นหรอ ที่แท้ทำอย่างนี้หรอเรียกว่ามากเกินไป "หลิวเสี่ยวหนิงที่หัวเราะเยาะอย่างดูถูก พร้อมส่ายโทรศัพท์ไปมาแล้วใส่เข้าไปในกระเป๋า
"สังคมบันเทิงบ้าบอ ไม่ใช่หน้าอกใหญ่ก็ต้องหัดมีสมองบ้าง"
หลิวเสี่ยวหนิที่พอพูดมาถึงตอนนี้ก็เหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ แล้วก็มองไปทางรั่วรั่ว พร้อมกับมือปิดปากหัวเราะเยาะออกมา
"โอ๊ะ ไม่ใช่สิ ฉันจำได้ว่ารองผู้กำกับชอบหน้าอกใหญ่นี่นา ใช่มั้ย"
หลิวเสี่ยวหนิงที่ไม่สนใจมองคนข้างหลังว่าจะมีปฏิกิริยายังไง ก็เดินออกไป
"หลิวเสี่ยวหนิง ฝากไว้ก่อนเถอะ....."รั่วรั่วกัดฟันแน่น แววตาจ้องไปทางหลิวเสี่ยวหนิงอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ
........
"ถ่ายทำได้ราบรื่นดี ใกล้จะเสร็จแล้ว"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น