นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 553

เรื่องนี้เหนือความคาดหมายของซูฉิงมาก ตอนแรกคิดว่าตนกับคนที่ดูแปลกอย่างเฟิงรั่วเหยียนจะไม่เจอกันอีก แต่คิดไม่ถึงว่าเรื่องจะกลายเป็นอย่างนี้

ซูฉิงไม่ได้รีบตอบกลับคนปลายสาย แต่หันไปอ่านข้อมูลที่ผู้ช่วยยื่นมาให้ และก็มีแผนอยู่ในใจแล้ว

ถ้าหาดตนเดาไม่ผิดละก็ อีกไม่กี่วันตระกูลเฟิงจะต้องประกาศเปิดตัวคุณชายรองและเขาอยากจะทำอะไร...........

เริ่มสืบจากห้าวฮ่าวเอ็นเตอร์เทนเมนท์ก็สืบได้เรื่องขนาดนี้แล้ว

ซูฉิงเดาว่าเฟิงรั่วเหยียนคนนี้คงจะมาแก้แค้นเธอกับฮ่อหยุนเฉิงอย่างไม่ธรรมดาแน่

"ทำไมหรอ ผมทำให้เซอร์ไพรส์จนพูดไม่ออกเลยหรอ" ซูฉิงที่นิ่งเงียบไม่พูดจนทำให้คนที่อยู่ปลายสายพูดเสียดสีเหน็บแนม

ซูฉิงยิ้มออกมาพร้อมกับพูด:"เซอร์ไพรส์จริงๆ คิดไม่ถึงว่าจะได้ยินเสียงคุณเฟิงเร็วขนาดนี้"

"หรือว่าพอได้ยินเสียงก็จบเรื่องแล้ว คุณซูไม่อยากจะเจอผมสักหน่อยหรอ "เฟิงรั่วเหยียนพูดเสียงเศร้า แต่ซูฉิงพอจะนึกออกว่าตอนนี้เขาแสดงสีหน้ายังไง

จะต้องเต็มไปด้วยสีหน้าเหน็บแนมแน่

ซูฉิงที่พอได้ยินอย่างนั้นก็หัวเราะเบาๆ ออกมา:"เรื่องธุรกิจฉันคุยกับประธานเฉิน ถ้าหากไปพบคุณเฟิงละก็ ฉันคิดว่าไม่เจอเป็นหรอก"

ซูฉิงที่พอพูดแล้วหยุดเว้นว่าง "ช่วยฝากบอกประธานเฉินหน่อยนะว่า ถ้าหากเขายอมจะร่วมมือกับต่อ ฉันยินดี......."

แต่ทว่าซูฉิงยังพูดไม่ทันตบเฟิงรั่วเหยียนที่อยู่ปลายสายก็พูดแทรกขึ้น

"คุณซู มีเรื่องอะไรก็มาคุยกันต่อหน้าสิ ผมไม่มีอารมณ์ที่จะมาคุยกับพวกคุณผ่านโทรศัพท์หรอกนะ แต่คุณซู ผมเคยบอกแล้วว่าที่ดินผืนนั้นจะต้องเป็นของผม ถ้าหากสตาร์เอ็นเตอร์เทนไม่มีปัญญาละก็ถอยออกมาซะ"

เฟิงรั่วเหยียนที่พูดด้วยน้ำเสียงเต็มไปด้วยความมั่นใจ และไม่รอให้ซูฉิงตั้งสติได้ก็ชิงตัดสายไปก่อน เลขาที่นั่งอยู่ข้างๆ เห็นอย่างนั้นก็มีสีหน้าแปลกใจ

เธอทำงานกับซูฉิงมานานหลายปีแล้ว ไม่เคยเห็นซูฉิงถูกกระทำอย่างนี้เลย

ส่วนซูฉิงนั้นกลับยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย เธอก้มมองโทรศัพท์แล้วก็ได้ยินเสียงเตือนติ๊ดดังขึ้นมา

ประธานเฉินส่งเวลาและสถานที่นัดเจอกันมาให้ ซูฉิงแววตาไหวระริกเล็กน้อย แล้วหันไปสั่งคนขับรถ"ไปตามที่อยู่นี้ค่ะ"

สถานที่นัดหมายคือร้านอาหารญี่ปุ่น ดูท่าแล้วน่าจะถูกเหมาทั้งร้านแล้ว ซูฉิงที่พอเดินมาถึงประตูก็ถูกพนักงานหน้าร้านเชิญเข้าไปในห้องส่วนตัว

"เชิญค่ะ"

พนักงานโค้งคำนับเปิดประตูให้ ไอเย็นจากข้างในก็แผ่ออกมา ซูฉิงมองไปก็เห็นว่าทั้งห้องถูกประดับด้วยน้ำแข็ง ก้อนน้ำแข็งที่กระจายอยู่เต็มห้อง

ภายในห้องมีประธานเฉินและยังมีเฟิงรั่วเหยียนนั่งอยู่ภายในห้อง

เฟิงรั่วเหยียนที่ถือมีดอยู่ ค่อยๆ หั่นปลายแซลมอนอย่างระมัดระวัง เหมือนกับกำลังทำผลงานศิลปะก็ไม่ปาน เนื้อปลาที่ใสราวกับคริสตอลวางคลี่อยู่บนก้อนน้ำแข็ง

ประธานเฉินที่นั่งก้มหน้าตัวเกร็งอยู่ข้างๆ  ทำให้ซูฉิงไม่เห็นสีหน้าของเขา

"คุณมาแล้ว" เฟิงรั่วเหยียนลุกขึ้นต้อนรับพร้อมกับยิ้มให้ แต่ก็ไม่สามารถบดบังความร้ายกาจในตัวของเขาได้

ซูฉิงที่มีท่าทีนิ่งขรึมมาก มองหาที่นั่งให้กับตัวเองแล้วไปนั่งลงตรงข้ามเฟิงรั่วเหยียน

เธาไม่รู้ว่าดึงเอาก้างปลาออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ตอนนี้ไม่เหลือแม้แต่เนื้อปลา

"สวยมั้ย"

เฟิงรั่วเหยียนหันไปทางประธานเฉินแล้วถามเสียงเบา

ประธานเฉินที่ได้ยินอย่างนั้นก็ถึงกับสั่น ตอนที่เขาเงยหน้าขึ้นมา ซูฉิงถึงได้สังเกตว่าหน้าเขาเต็มไปด้วยน้ำ