นายเป็นพ่อของลูก
ตอนที่16 ลูกเมียน้อย
ตอนที่16 ลูกเมียน้อย
ข้อมูลสองชิ้นนี้เป็นกระสุนที่ทำให้ทั้งฉากระเบิดออก
แม้แต่ประยงก็ต้องตกตะลึงเมื่อเขาได้เห็นภาพในกล้องวงจรปิดเมื่อหกปีก่อน และ......ข้อความรับรองความสัมพันธ์ระหว่างพ่อกับลูก
นี่มันเกิดอะไรขึ้น ？
จริงๆ แล้วในวันนั้นผลก็ออกมาว่าเขาไม่ได้มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับซีซั่น !
แต่เมื่อหกปีที่แล้วเมื่อดูจากรูปในกล้องวงจรปิดของบาร์มันคือเขากับญาอี๋ตามกันเข้าไปในห้อง
หรือว่าเขาทำผิดไป ?
ญาอี๋ดูรูปจากกล้องวงจรปิดก็ตกใจไม่แพ้กัน
จริงๆ แล้วผู้ชายในคืนนั้นคือประยง......ไอ้บ้านี่ในช่วงเวลานี้ไม่ได้แค่ปกปิดเธอเท่านั้นแถมยังด่าว่าซีซั่นเป็นลูกเมียน้อยนับครั้งไม่ถ้วน !
เมื่อทียบกับประยงแล้ว ญาอี๋คิดว่าสู้ไม่มีพ่อของซีซั่นดีกว่า
ประยงนี่มันสารเลวจริงๆ !
“ไม่จริง มันคือข่าวปลอมทั้งหมด !” ลันตาแทบบ้าด้วยความกลัว รีบวิ่งสองสามก้าวไปทุบและกระชากดึงหน้าจอลงมาพลางเปล่งเสียงดังว่า “ปิดมันซะ ! พวกนี้มันคือข่าวปลอมมาใส่ร้าย !”
เหล่าผู้สื่อข่าวและผู้ชมติดตามดูพวกเขาต่อไป เรื่องนี้มันช่างซับซ้อนเหลือเกินแล้วก็ยากที่จะหันกลับ
จากหลักฐานของญาอี๋บ่งบอกว่าลันตาเป็นผู้ลอกเลียนงานที่น่าขายหน้าและจากหลักฐานของชุติภาสลันตาก็กลายเป็นโจรที่ไร้ยางอาย
และนี่เป็นเพียงหนึ่งในจุดที่ร้อนแรงที่สุด ที่น่าตกใจที่สุดคือประยงมีลูกนอกสมรสที่ไม่เต็มใจจะยอมรับ
“ลูกของผมคือซีซั่นงั้นหรอ” ประยงจ้องไปที่ญาอี๋ที่กำลังตะลึงและเดินตรงเข้าไปหา
ญาอี๋ถอยหลังกลับมาพร้อมกับเตือน
“ญาอี๋ ผมจะให้กับโอกาสคุณครั้งสุดท้าย อธิบายมาให้ชัดเจนว่าจริงๆ แล้วซีซ่นเป็นลูกของใครกันแน่ !”
เธอส่ายหัวและตัวญาอี๋เองก็ไม่อยากจะเชื่อว่าไอ้สัตว์นรกผู้หยาบคายนี้เป็นพ่อของซีซั่นจริงๆ
“ไม่ใช่คุณ......ไม่ใช่ !” เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ และผลักเขากลับไป
มือที่ห้อยอยู่ข้างๆ ค่อยๆ ขดแน่น ความรู้สึกเจ็บทำให้ความคิดสับสนของเธอสงบลง ไม่สนใจการแสดงออกอันน่ากลัวของประยง เธอหันไปพูดกับนักข่าวที่กำลังติดตามอยู่ “พวกคุณก็เห็นแล้วนะ นี่คือสิ่งที่ลันตาเลียนแบบงานของฉันเมื่อหกปีที่แล้ว เธอเปิดตัวและเป็นจุดเริ่มต้นงานทื่มีชื่อเสียง นี่มันคือการลอกเลียนแบบชัดๆ !”
“ฉันไม่ได้ทำ !” ลันตากรีดร้องตอบกลับมา “ก็เห็นๆ อยู่ว่าเธอกำลังลอกฉัน !”
ญาอี๋ไม่สนใจเสียงกรีดร้องของหล่อนและพูดออกไปอย่างใจเย็นว่า “ฉันจะแฉหลักฐานที่แสดงว่าฉันถูกลอกเลียนแบบเมื่อหกปีที่แล้ว ลันตา คราวนี้แกก็อย่ามาขโมยงานของฉันละกัน !”
พูดจบ เธอไม่อยากจะอยู่ในสถานการณ์ที่วุ่นวายนี้อีกต่อไปจึงหันตัวกลับแล้วเดินลงไปข้าง
ประยงรีบวิ่งตามทันทีแต่ก็ชุติภาสหยุดเอาไว้
“ประยง หกปีที่ผ่านมานายไม่ได้รับผิดชอบอะไรเลย แล้วยังจะมาปฏิเสธที่จะรับผิดชอบ หนำซ้ำยังมาเรียกว่าลูกเมียน้อยอะไรพวกนี้.....นายจะไม่อธิบายอะไรหน่อยหรอ?”
ประยงหรี่ตาลงจ้องมองไปที่ชุติภาส: “นี่คือจุดประสงค์ของนายใช่ไหม?”
เปิดเผยความผิดพลาดของเขาเมื่อหกปีก่อนต่อหน้าฝูงนักข่าวและ......ความผิดที่เขาทำต่อเด็กคนนั้น ทำให้ผู้คนคิดว่าเขา ประยง เป็นคนไร้ซึ่งความรับผิดชอบ ข่มเหงรังแกเด็ก เป็นคนชั่วช้า !
เขาทำให้ชื่อเสียงของประยงต้องเสื่อมเสียเหมือนตอนที่กำลังเติบโต แน่นอนว่าสถานะและชื่อเสียงของเขาในตระกูลปนันท์อยู่อันดับที่สอง
ช่างเป็นแผนการที่รอบคอบ !
ชุติภาสอมยิ้มอย่างใสซื่อ: “นายพูดอะไร ฉันไม่เข้าใจ นายไม่ยอมรับผิดชอบเด็กเอง นายทำความผิดเมื่อหกปีที่แล้วเอง ......ส่วนเรื่องลอกเลียนแบบงานวันนี้นายก็เป็นคนผิดเอง ที่เชื่อในสิ่งที่ปรากฏแต่กลับไม่เชื่อในญาอี๋”
ประยงกำหมัดแน่น ไม่มีคำไหนมาหักล้าง
ชุติภาสกล่าวต่อไป: “ประยง มันเป็นความผิดพลาดของนายเอง จะไปโทษใครไม่ได้อีกแล้ว ! วันนั้นฉันบอกนายไปแล้วว่านายจะต้องเสียใจภายหลัง ตอนนี้ลองลิ้มรสความเสียใจของผู้แพ้สักหน่อยเป็นไง !”
ชุติภาสยิ้มอย่างมีความสุข ปล่อยให้ประยงโกรธอย่างจนปัญญา ชุติภาสหันตัวจากไปอย่างลอยชาย