นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 118

ซิ่วหยูก็ไม่รู้ว่ากินยาผิดอะไรเข้าไปจนติดใจเธอไม่ยอมปล่อยวาง ไม่ต้องพูดถึงเลิกรา แค่เห็นผู้หญิงคนนั้นอยู่นอกสายตาเขาก็ทนไม่ได้แล้ว

คุณท่านไม่มีทางเลือกนอกจากโยนเข้าหน่วย คิดว่าไม่กี่ปีเดี๋ยวก็หยุดไปเอง

แต่ซิ่วหยูทำผลงานได้ดีมากในทีม กลับมาอย่างสมเกียรติจนคุณท่านพูดอะไรไม่ออกและคิดว่าก็แค่ผู้หญิคนเดียว ไปกี่ปีก็อาจจะเบื่อ

แต่สิ่งที่ทุกคนไม่คาดคิดก็คือผู้หญิงคนนั้นเอาเรื่องนี้ให้สื่อ นายน้อยซิ่วหยูแห่งตระกูลซิ่ว ลักตัวหญิงสาวพลเมืองจนโดนเปิดเผยและภาพถ่ายที่บันทึกไว้ก็มีให้เห็นทั้งหมด เห็นได้ว่าผู้หญิงคนนี้เตรียมพร้อมมานาน

ซิ่วหยูที่ควรได้รับการเลื่อนตำแหน่ง อีกก้าวเดียวก็จะเป็นนายพลที่อายุน้อยที่สุดในประเทศ แต่เพราะเรื่องนี้ เรื่องก็โดนระงับไป

ทุกคนรู้ดีว่าอาชีพข้าราชการของซิ่วหยูหยุดลงตรงนี้แล้ว เบื้องบนไม่มีทางให้เขาได้เลื่อนตำแหน่ง

ในช่วงเวลานั้นตระกูลซิ่วก็เสียใจและผู้หญิงคนนั้นก็หายตัวไปเลย

ถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นกับคนอื่น เกรงว่าคงโดนซิ่วหยูยิงทิ้งแล้ว แต่ซิ่วหยูไม่เพียงแต่ไม่โทษผู้หญิงคนนั้น แต่ยังภาคภูมิใจกับเธอคนนั้นด้วย แถมบอกว่าถ้าได้เจออีกฝ่าย ให้ตัดขาก็ต้องเอาผู้หญิงคนนั้นมาอยู่ข้างกายให้ได้

ดังนั้นชายคนนี้ไม่ใช่คนที่จะเข้าไปยั่วโมโหได้

แน่นอนว่าสือฮว่าไม่เคยได้ยินเรื่องที่นี่ของซิ่วหยู แต่ได้เห็นใบหน้านักเลงของเขาก็พอรู้ว่าเขาไม่ธรรมดา

ฮ่อฉวนสือจ้องมือของซิ่วหยูราวกับจะให้มือนั่นลุกเป็นไฟ

ซิ่วหยูที่เห็นเขาจ้องก็รีบเก็บมือกลับทันที "ฉันก็แค่ตื่นเต้น ตื่นเต้นน่ะ ฉวนสือ นายอาจไม่รู้ ผู้หญิงคนนี้ลงมือได้โหดมาก ครั้งก่อนเกือบทำให้ฉันไม่ได้มีลูกหลานเลยนะ"

ครั้งก่อนที่คาสิโนเขาประทับใจมาก จนตอนนี้เขารู้สึกเจ็บปวดอยู่เลย

สือฮว่าไม่คิดว่าซิ่วหยูกับฮ่อฉวนสือจะรู้จักกันแถมยังสนิทกันดีอีกด้วย

ฮ่อฉวนสือดึงเธอให้นั่งลงด้วยสีหน้าไม่ดี

เพราะการมาของฮ่อฉวนสือ บรรยากาศก็เปลี่ยนไปทันที ทุกคนต่างมองมาอย่างสนใจแถมยังมองมู่หวั่นโจวอย่างติดตลก

ความรักสามเส้าของทั้งสามคนทำให้รอบๆเกิดเสียงดังขึ้น ทุกคนต่างนึกว่าฮ่อฉวนสือชอบมู่หวั่นโจว แต่พอมาตอนนี้ ข้างกายฮ่อฉวนสือกลับเป็นสือฮว่า มู่หวั่นโจวคงจะโดนเขาทิ้งแล้ว

ใบหน้าของมู่หวั่นโจวซีดเผือด จ้องมาทางนี้ จ้องจนสือฮว่าทนไม่ได้

"คุณจะไม่ไปปลอบสักหน่อยเหรอ?"

เธอมองฮ่อฉวนสือ แต่เธอกลับเห็นใบหน้าฮ่อฉวนสือที่ดูอึมครึม

สือฮว่ารู้สึกว่ามันแปลก ไม่นานทั้งสองยังคงสวีทกันอยู่เลย พริบตาเดียวกลับไม่สนใจกันซะแล้ว สงสัยจะทะเลาะกันจริงๆ

ครั้งนี้ฮ่อฉวนสือพาเธอมาก็คงเพื่อให้มู่หวั่นโจวเห็น เพื่อให้มู่หวั่นโจวหึง

เธอกลายเป็นเครื่องปรุงความรู้สึกคนอื่นไปแล้ว และเธอไม่พอใจกับที่ต้องยอมรับมัน

พวกลูกคนรวยในแวดวงนี้คงจะสนุกกับมันมาก ตอนนี้มีผู้ชายกลุ่มหนึ่งรวมตัวกันล้มเตา คิดจะย่างให้พวกผู้หญิงกิน

รอบด้านมีพนักงานเสิร์ฟไม่น้อยคอยติดตามแล้วคอยบริการชาและน้ำ

เดิมทีงานบาบีคิวควรเป็นหน้าที่เชฟมากฝีมือที่ได้รับเชิญ แต่พวกเขาก็ไม่สามารถยั่งพวกลูกคนรวยที่ต้องการโชว์ฝีมือเพื่อให้พวกผู้หญิงชอบใจ

ต้องบอกว่าพวกผู้ชายที่พยายามให้ผู้หญิงชอบใจ ช่างสุภาพบุรุษซะจริงนะ

"อยากให้ฉันย่างให้ไหม?"

จู่ๆฮ่อฉวนสือก็พูดกับคนข้างๆ ก่อนก้มหน้าจิบไวน์แดง

สือฮว่าชะงัก ถึงพวกลูกคนรวยจะมีเจตนาที่ดีอยากให้ผู้หญิงชอบใจ แต่เธอสังเกตเห็นว่าอาหารที่พวกเขาย่างออกมามันไหม้หมด พวกผู้หญิงก็ยังทนไว้หน้า ขมวดคิ้วกินแล้วบอกว่าอร่อย

พวกลูกคนรวยไม่เคยกินอาหารหรือไง ทำแบบนั้นออกมาได้ยังไงกัน?

ถึงใจจะคิดอย่างนั้น แต่เธอก็อยากเห็นฮ่อฉวนสือย่างเนื้อจริงๆ

ฮ่อฉวนสือมักให้ความรู้สึกเย็นชาเสมอ แม้แต่เขาโกรธก็ยังเย็นชา จึงเป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการถึงท่าทางเขาในกลุ่มควัน

"เอาสิ คุณสามี ลำบากคุณแล้วล่ะ"

เรียกฮ่อฉวนสือว่าคุณสามีได้อย่างสบายใจ สงครามเย็นในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา สือฮว่าเอาแต่เรียกเขาฮ่อฉวนสือ น้อยมากที่จะเรียกว่าคุณสามี

พอได้ยินชื่อนี้ก็รู้สึกทั้งตัวปริ่มไปด้วยความสุข

เขาลุกขึ้นและเดินไปที่เตาย่างใกล้ๆ

ผู้ชายไม่กี่คนที่มองเขาตาเป็นประกาย เลยใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้เข้ามาพูดด้วยได้

แต่มวลเย็นที่ฮ่อฉวนสือแผ่ออกมาช่างรุนแรงจนหนาวเหน็บ สุดท้ายก็ได้แต่จากไป จนเหลือฮ่อฉวนสืออยู่คนเดียวที่อยู่ข้างเตาย่าง

ผู้หญิงทั้งหมดต่างก็ทนไม่ไหวหันไปมองฮ่อฉวนสือ เขาหน้าตาหล่อเหลา อยู่ท่ามกลางฝูงคนก็ราวกับแสงทั้งหมดจะสาดเข้ามาที่เขา

เขาก็ใจเย็นเกินไป ทำให้คนอยากจะฉีกหน้ากากและมองไปที่หัวใจที่ร้อนแรงของเขา

ซิ่วหยูเปิดปาก รู้สึกเหมือนคางตัวเองตกลงไปอยู่ที่พื้น

เขารู้ดีว่าฮ่อฉวนสือมีนิสัยรักความสะอาด พวกความมันเยิ้มนี่แตะไม่ได้ แต่กลับไปย่างเนื้อเพื่อผู้หญิงคนเดียว!

โลกนี้มันไม่ใช่ของจริงแล้ว!

ซิ่วหยูอดไม่ได้ที่จะพูดคำหยาบ จากนั้นก็หันไปมองสือฮว่าด้วยใบหน้าที่ร้ายกาจ

สือฮว่าที่นั่งเงียบๆบนเก้าอี้ ก้มหน้าเล็กน้อยและมองฮ่อฉวนสือด้วยสายตาติดตลก