นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 143

หลังจากที่ทุกคนขึ้นรถแล้ว เฉินถังก็เหลือบมองยวี๋เหว่ยที่ยืนอยู่นอกรถด้วยแววตามืดมน

ยวี๋เหว่ยไม่กล้ามองหน้าเขาเพราะกลัวว่าจะโดนมองออก

"พูดมาเถอะ นายโดนสือฮว่ากุมความลับอะไรไว้?"

ตามนิสัยของยวี๋เหว่ย ยังไงก็ไม่พูดนอกเสียจากว่าจะโดนคนอื่นจับได้

ใบหน้ายวี๋เหว่ยซีดลงและโบกมืออย่างรวดเร็ว "ประธานเฉิน จะมีความลับที่ไหนกัน ประธานเข้าใจผิดแล้ว รีบไปตี้เซิ่งเถอะครับ คราวนี้คุณทำผลงานได้ดี บางทีในอนาคตตี้เซิ่งอาจนึกถึงฝั่งเจียหัวบ้างก็ได้นะครับ"

บริษัทยักษ์ใหญ่อย่าตี้เซิ่ง รอยแตกเพียงนิดก็พอให้เจียหัวแทรกเข้าไปได้แล้ว

อารมณ์เฉินก็ดีขึ้นมากและไม่ได้สนใจเขาต่อ และไปตี้เซิ่ง

หลี่เคอหร่านอยู่ในอ้อมอกเขามองสือฮว่าด้วยสายตาดูถูกเป็นระยะๆ ก็เห็นว่าจนถึงตอนนี้ผู้หญิงคนนี้ไม่ร้องขอความเมตตาเลยสักนิด ก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปาก "บางคนก็หัวแข็ง ครั้งนี้ก็ได้แต่ติดคุก ดูซิว่าเธอจะยังอ่อยผู้ชายที่ไหนได้อีก"

สือฮว่ารู้ว่าเพราะหลินเฟิงเหมียน หลี่เคอหร่านเลยทำกับเธอแบบนี้ ถึงหลี่เคอหร่านจะทำผิดมาเยอะ แต่ก็รักหลินเฟิงเหมียนจริงๆ เธอยอมทิ้งทุกอย่างที่จิงตูแล้วจะหนีไปกับเขา

น่าเสียดายที่ความรักครั้งนี้ได้แต่ทราบซึ้ง แต่ไม่ได้รับการตอบสนองของหลินเฟิงเหมียน เธอจึงโกรธและโยนความผิดทั้งหมดไปให้คนนอก

หลี่เคอหร่านเห็นสือฮว่าไม่สนใจเธอก็กัดฟันด้วยความรำคาญ "หวังว่าหัวจะแข็งให้ได้ตลอดแล้วกัน! เรามารอดูกัน!"

เฉินถังสังเกตใบหน้าของสือฮว่า ก็เห็นว่าอีกฝ่ายไม่แยแสอะไร คิ้วเขาก็ย่น

"สือฮว่า คุณไม่กลัวติดคุกหรือไง? จริงๆแล้วมาอยู่ฉันจะมีอะไรไม่ดี กินดีอยู่ดี แถมยังทำให้เธอเป็นดาราได้อีก ตอนนี้ยังห่างจากตี้เซิ่ง คุณคิดดีๆสิ"

สือฮว่าแสร้งทำเป็นไม่ได้ยินเขาและหลับตาลง

"นังบ้านี่!!"

เฉินถังยื่นมือออกไปด้วยความโกรธ แต่พอนึกอะไรได้ก็รีบวางมือ "อย่ามาร้องไห้ทีหลังก็แล้วกัน!!"

ไม่นานรถก็มาจอดที่ตี้เซิ่ง เฉินถังถามถึงหมายเลขโทรศัพท์ของหนานสือ พอทำใจได้ก็โทรหาหนานสืออย่างเคารพ

ถัดจากเฉินถังก็เป็นผู้บริหารระดับสูงคนอื่นในเจียหัว ตอนนี้ทุกคนกำลังรออย่างเงียบๆ

เมื่อหนานสือรับสายเขาก็ตะลึงคิดว่า สือฮว่าไปที่เจียหัวก็รีบเอ่ยปาก "คุณรอสักครู่ ผมจะไปถามท่านประธานก่อน"

เฉินถังคลายคิ้วพร้อมรอยยิ้ม ระยะห่างระหว่างเขากับฮ่อฉวนสือ ก็เหมือนพวกข้าราชการระดับต่ำสมัยก่อนที่เข้าเฝ้าจักรพรรดิ แต่พอนึกถึงผลงานก็เงยหน้าขึ้นอย่างภาคภูมิใจ

หลังจากผ่านครั้งนี้ไป เจียหัวก็จะได้ทุนมากขึ้นแน่ ผลประโยชน์เขาก็จะยิ่งเยอะขึ้น

"ท่านประธานครับ เฉินถังจากเจียหัวบอกว่าอยากเจอท่านครับ"

ฮ่อฉวนสือหยุดมือบนแป้นพิมพ์ นิ้วเรียวหยุดนิ่ง ดวงตาของเขาเย็นชา "ให้เขาขึ้นมา"

หนานสือพยักหน้าและโทรหาเฉินถัง

เฉินถังแทบจะกระโดดด้วยความตื่นเต้น เจ้านายยอมที่จะพบเขา!

หลังจากนั้นไม่นานเขาก็เดินตามทางที่หนานสือบอกและพาคนเข้าไปในลิฟต์ด้วย

หลี่เคอหร่านทำตัวดีเป็นพิเศษ นั่นคือประธานตี้เซิ่ง หลายปีมานี้มีข่าวลือมากมายเกี่ยวกับตัวเขา เรื่องอื้อฉาวเรื่องเดียวที่เขาเคยมีคือกับมู่หวั่นโจว เทียบกับฮ่อฉวนสือแล้ว เฉินถังเหมือนมดตามพื้นธรรมดา

ถ้าผู้ชายคนนี้ชอบเธอล่ะก็...

หัวใจของเธอร้อนรุ่ม อดไม่ได้ที่จะเริ่มจัดกระโปรงและดึงคอเสื้อลง

หลังจากถูกหลินเฟิงเหมียนปฏิเสธ เธอก็คิดได้ว่าเธอต้องอยู่ให้เหนือกว่า ต้องยืนให้สูงกว่า ปีนไปถึงเฉินถัง ถ้ามีทางเลือกที่ดี เธอก็จะให้เป็นบันไดอย่างไม่ลังเล อย่างวันนี้ประธานตี้เซิ่งก็เป็นตัวเลือกที่สอง

ถ้าเธอทำสำเร็จ ก็จะไปถึงฝั่งฝันได้ในครั้งเดียว! นับจากนี้ก็จะอยากได้อะไรก็ได้ในวงการบันเทิง

ชื่อเสียงตอนนี้ของเธอไม่ดีนัก แต่ถ้าพึ่งอำนาจตี้เซิ่งได้ก็จะสามารถทำให้กลับมาใสสะอาดได้

เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ และดวงตาของเธอก็มีเสน่ห์มากขึ้น

น่าเสียดายที่เฉินถังไม่ได้สังเกตเห็นความคิดของผู้หญิงคนนี้ ได้แต่คิดว่าตะเริ่มพูดยังไง

หนานสือยืนรอตรงประตูลิฟต์ ขมวดคิ้วที่เห็นคนจำนวนมากขึ้นมา แถมยังเห็นพวกคุณสือฮว่าทั้งสามโดนบอดี้การ์ดเจ็ดถึงแปดคนล้อมไว้ เขาก็ยิ่งสงสัย

แต่เขารู้จักใช้คำพูด ตอนนี้ก็อดทนที่จะไม่ทักทายสือฮว่า เพียงเหลือบมองเฉินถัง "ท่านประธานอยู่ในห้องทำงาน เข้าไปสิ"

เมื่อเฉินถังเห็นหนานสือ ใบหน้าที่ตื่นเต้นของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีแดง แต่ก่อนเขาไม่เคยมีโอกาสเห็นคนๆนี้เลย ใครจะไม่รู้ว่าหนานสือเป็นคนดังที่อยู่ข้างกายฮ่อฉวนสือ

"ขอบคุณครับคุณหนานสือ ขอบคุณครับ"

เฉินถังสุภาพเป็นพิเศษ ส่วนหลี่เคอหร่านที่อยู่ด้านข้างก็มอง ผู้ช่วยของฮ่อฉวนสือหล่อขนาดนี้ แล้วเขาล่ะ...

เธอกัดริมฝีปากแน่น ระงับความร้อนใจและแสร้งยิ้มให้หนานสือ

หนานสือกลับไม่ติดเบ็ด ละสายตาออกไปอย่างนิ่งเรียบ

ใบหน้าของหลี่เคอหร่านแข็งทื่อแอบกัดฟัน เธอสวยขนาดนี้ ผู้ชายคนนี้ตาบอดหรือไง ถึงได้เป็นแค่ผู้ช่วย!